چرا برخی کودکان به آموزش‌های دینی بی‌توجهی می‌کنند؟
مهم‌ترین عامل برای بی‌توجهی کودکان به آموزش‌های دینی، عدم زمینه‌سازی والدین است. همان گونه که نقاشی بدون رنگ زمینه، و کشاورزی بدون شخم زمین مطلوب نیست، آموزش دینی نیز بدون زمینه بازده ندارد. برای فراهم ساختن زمینه‌ی آموزش، توجه به نکاتی لازم است: 1. ارتباط کلامی مناسب: با توجه به این که یکی از راه‌های آموزش ارزش‌های دینی، استفاده از سخن است، حتما باید از سخنی نرم و بیانی شیوا استفاده شود، صدای بلند، به ویژه اگر با خشونت همراه شود، سبب بی‌توجهی کودک به آموزش دینی خواهد شد. 2. وضعیت ظاهری مناسب: ظاهر آراسته، لباس مناسب، موی شانه زده، دندان‌های تمیز، بوی خوش و...، زمینه‌ساز آموزش دینی هستند. 3. خوش‌خلقی: خوشرویی و نگاه محبت‌آمیز، فضای ارتباط را فراهم می‌سازد و بداخلاقی و ترشرویی، زمینه‌ی آموزش دین را از بین می‌برد. امام علی علیه‌السلام فرمود: البشاشة حبالة المودة. (1) خوشرویی، ریسمان محبت است. 4. حوصله: برای آموزش ارزش‌های دینی، بردباری ضرورت دارد. با توجه به ضعف تمرکز کودکان، گاهی لازم است آموزه‌ای بارها تکرار شود که صبر و حوصله‌ی والدین را می‌طلبد. دختر حضرت امام خمینی قدس سره می‌گوید: کودکی 5 ساله بودم و به حضرت امام در نماز اقتدا کردم. پس از اتمام نماز، مادرم گفت: دخترم! به شکل صحیحی اقتدا نکردی. از امام پرسیدم. آن بزرگوار 15 دقیقه برایم توضیح داد.(2) پی نوشتها: (1) نهج‌البلاغه، کلمات قصار، 6. (2)سید محمدرضا علاءالدین، نگرشی نو به تربیت دینی کودکان و نوجوانان، ص 86. منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
عنوان سوال:

چرا برخی کودکان به آموزش‌های دینی بی‌توجهی می‌کنند؟


پاسخ:

مهم‌ترین عامل برای بی‌توجهی کودکان به آموزش‌های دینی، عدم زمینه‌سازی والدین است. همان گونه که نقاشی بدون رنگ زمینه، و کشاورزی بدون شخم زمین مطلوب نیست، آموزش دینی نیز بدون زمینه بازده ندارد. برای فراهم ساختن زمینه‌ی آموزش، توجه به نکاتی لازم است:
1. ارتباط کلامی مناسب: با توجه به این که یکی از راه‌های آموزش ارزش‌های دینی، استفاده از سخن است، حتما باید از سخنی نرم و بیانی شیوا استفاده شود، صدای بلند، به ویژه اگر با خشونت همراه شود، سبب بی‌توجهی کودک به آموزش دینی خواهد شد.
2. وضعیت ظاهری مناسب: ظاهر آراسته، لباس مناسب، موی شانه زده، دندان‌های تمیز، بوی خوش و...، زمینه‌ساز آموزش دینی هستند.
3. خوش‌خلقی: خوشرویی و نگاه محبت‌آمیز، فضای ارتباط را فراهم می‌سازد و بداخلاقی و ترشرویی، زمینه‌ی آموزش دین را از بین می‌برد. امام علی علیه‌السلام فرمود:
البشاشة حبالة المودة. (1)
خوشرویی، ریسمان محبت است.
4. حوصله: برای آموزش ارزش‌های دینی، بردباری ضرورت دارد. با توجه به ضعف تمرکز کودکان، گاهی لازم است آموزه‌ای بارها تکرار شود که صبر و حوصله‌ی والدین را می‌طلبد. دختر حضرت امام خمینی قدس سره می‌گوید:
کودکی 5 ساله بودم و به حضرت امام در نماز اقتدا کردم. پس از اتمام نماز، مادرم گفت: دخترم! به شکل صحیحی اقتدا نکردی. از امام پرسیدم. آن بزرگوار 15 دقیقه برایم توضیح داد.(2)
پی نوشتها:
(1) نهج‌البلاغه، کلمات قصار، 6.
(2)سید محمدرضا علاءالدین، نگرشی نو به تربیت دینی کودکان و نوجوانان، ص 86.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین