پرسشگرمحترم، همین که دنبال چنین خواسته ای هستید، خود یک ارزش است . احساسات پاک و علایق دینی شما بسیار ارزنده و مهمترین رکن بالندگی و رشد و کمال معنوی است . برای اینکه به نیکوترین شکل در حساسترین و ارزنده ترین دوران حیات خویش بتوانید گل زیبای فطرت را شکوفا ساخته و هر چه بیشتر آن را بارور سازید باید عزمی قاطع و اراده ای استوار و برنامه ای منظم و حساب شده به پیش روید و لحظه ای درنگ نورزید. ایمان دو رکن دارد : 1- اعتقاد قلبی که با رشد فکری مطالعه و تفکر و زدودن شبهات اعتقاد به خدا و دیگر اعتقادات اسلامی را در دل خود جای می دهید و خود را به باور می رسانید. 2- عمل به واجبات دینی و وظایف الهی . پس در این راستا در دو بعد باید خود را رشد دهید: 1) بعد علمی و فکری و عقیدتی: برای رسیدن به این رشد لازم است به جهادی علمی بپردازید و با برنامه ریزی دقیق برای خود سیر مطالعاتی منظمی ترتیب داده و از هر فرصت ممکن در این راستا بهره جوئید و راه حق و اعتقاد صحیح را از بین راه های باطل و عقاید غیر صحیح شناسایی کنید.به شما پیشنهاد می شود در هر فرصت بویژه تعطیلات تابستانی از سری کتب استاد شهید مطهری، سری کتب استاد احمد لقمانی جهت مطالعه استفاده نموده و در مرحله اول مطالعه مقدمه ای بر جهان بینی اسلامی (7جلدی) نوشته استاد مطهری را توصیه می کنیم. دیگر نکته اینکه از سخنرانی و صحبتهای اساتید و روحانیون عالم نیز در هیمن راستا می توانید بهره شوید. این نکته را هم فراموش نکنید که دوست خوب می تواند راهگشای شما و دوست بد(خدای ناخواسته) مانع پیشرفت شما باشد. 2) بعد علمی: اولین گامی که می توانید بر دارید، انجام واجبات و ترک محرمات است . در عمل به دستوراتی که در دین ما آمده با جدیت به پیش رفته و در صورت مخالفت خود را مورد مؤاخذه و تنبه قرار دهید. در جدول روزانه کارهایتان را ثبت کنید و اگر خدای ناخواسته بر خلاف دستورات الهی عملی مرتکب شدید آن را تثبیت کرده و بلافاصله تصمیم به از بین بردن اثر این گناه برآیید که در این زمینه استغفار ، توبه و خواندن قرآن و نماز مؤثر واقع خواهد شد . طبق دستوراتی که از ائمه معصومین و به تبع آن اساتید اخلاق به دست ما رسیده ، خواندن نماز در اول وقت، نیکی و احترام به پدر و مادر و دوری جستن از کوچکترین اهانت به این دو نعمت بزرگ الهی (پدر،مادر) و دیگر اینکه توسل جستن به ائمه اطهار صلوات الله علیهم از اعمالی است که در پیشرفت انسان به سوی کمال و رشد معنوی تأثیر بسزایی دارد. در ای بعد هم مثل بعد علمی و فکری ، باز هم دوست خوب در آبادانی روند رشد و دست بد در تخریب روند رشد تأثیر عمده ای خواهد داشت این نکته را خوشاً دقت کنید و از یاد و خاطر نبرید. جهت آگاهی بیشتر مراجعه نمایید به : 1- معراج السعاده مرحوم نراقی 2- کتب از اساتید اخلاق مثل کیمیای محبت، سروش هدایت ج 1و2 و ... همراه با نماز حجه الاسلام قرائتی www.morsalat.com
چه کنم یک مؤمن حقیقی آن گونه که خدا خواسته باشیم؟
پرسشگرمحترم، همین که دنبال چنین خواسته ای هستید، خود یک ارزش است . احساسات پاک و علایق دینی شما بسیار ارزنده و مهمترین رکن بالندگی و رشد و کمال معنوی است . برای اینکه به نیکوترین شکل در حساسترین و ارزنده ترین دوران حیات خویش بتوانید گل زیبای فطرت را شکوفا ساخته و هر چه بیشتر آن را بارور سازید باید عزمی قاطع و اراده ای استوار و برنامه ای منظم و حساب شده به پیش روید و لحظه ای درنگ نورزید.
ایمان دو رکن دارد :
1- اعتقاد قلبی که با رشد فکری مطالعه و تفکر و زدودن شبهات اعتقاد به خدا و دیگر اعتقادات اسلامی را در دل خود جای می دهید و خود را به باور می رسانید.
2- عمل به واجبات دینی و وظایف الهی .
پس در این راستا در دو بعد باید خود را رشد دهید:
1) بعد علمی و فکری و عقیدتی: برای رسیدن به این رشد لازم است به جهادی علمی بپردازید و با برنامه ریزی دقیق برای خود سیر مطالعاتی منظمی ترتیب داده و از هر فرصت ممکن در این راستا بهره جوئید و راه حق و اعتقاد صحیح را از بین راه های باطل و عقاید غیر صحیح شناسایی کنید.به شما پیشنهاد می شود در هر فرصت بویژه تعطیلات تابستانی از سری کتب استاد شهید مطهری، سری کتب استاد احمد لقمانی جهت مطالعه استفاده نموده و در مرحله اول مطالعه مقدمه ای بر جهان بینی اسلامی (7جلدی) نوشته استاد مطهری را توصیه می کنیم. دیگر نکته اینکه از سخنرانی و صحبتهای اساتید و روحانیون عالم نیز در هیمن راستا می توانید بهره شوید. این نکته را هم فراموش نکنید که دوست خوب می تواند راهگشای شما و دوست بد(خدای ناخواسته) مانع پیشرفت شما باشد.
2) بعد علمی: اولین گامی که می توانید بر دارید، انجام واجبات و ترک محرمات است . در عمل به دستوراتی که در دین ما آمده با جدیت به پیش رفته و در صورت مخالفت خود را مورد مؤاخذه و تنبه قرار دهید. در جدول روزانه کارهایتان را ثبت کنید و اگر خدای ناخواسته بر خلاف دستورات الهی عملی مرتکب شدید آن را تثبیت کرده و بلافاصله تصمیم به از بین بردن اثر این گناه برآیید که در این زمینه استغفار ، توبه و خواندن قرآن و نماز مؤثر واقع خواهد شد . طبق دستوراتی که از ائمه معصومین و به تبع آن اساتید اخلاق به دست ما رسیده ، خواندن نماز در اول وقت، نیکی و احترام به پدر و مادر و دوری جستن از کوچکترین اهانت به این دو نعمت بزرگ الهی (پدر،مادر) و دیگر اینکه توسل جستن به ائمه اطهار صلوات الله علیهم از اعمالی است که در پیشرفت انسان به سوی کمال و رشد معنوی تأثیر بسزایی دارد. در ای بعد هم مثل بعد علمی و فکری ، باز هم دوست خوب در آبادانی روند رشد و دست بد در تخریب روند رشد تأثیر عمده ای خواهد داشت این نکته را خوشاً دقت کنید و از یاد و خاطر نبرید.
جهت آگاهی بیشتر مراجعه نمایید به :
1- معراج السعاده مرحوم نراقی
2- کتب از اساتید اخلاق مثل کیمیای محبت، سروش هدایت ج 1و2 و ... همراه با نماز حجه الاسلام قرائتی
www.morsalat.com
- [سایر] نشانه ایمان حقیقی چیست؟
- [سایر] من به خدا ایمان دارم، نماز هم می خوانم، اما بعضی وقت ها نمی دانم خدا را چه گونه تجسم کنم؟ این مسئله آزارم می دهد.
- [سایر] عزیز حقیقی و مستقل خداوند است یعنی چه؟
- [سایر] چگونه عشق به خدا مؤثر می شود؟ و عاشق حقیقی می شویم؟
- [سایر] منظور خدا در قرآن از ایمان بیاورید که ایمان دارید چیست؟
- [سایر] چرا پسر نوح به خدا ایمان نیاورد؟
- [سایر] علاوه بر ایمان به خداوند، معاد، رسالت پیامبران و...، آیا ایمان به ملائکه نیز جزو ضروریات است؟!
- [سایر] نقش ایمان به خدا در زندگی انسان چیست ؟
- [سایر] می خواهم عاشق حقیقی و واقعی باشم، نشانه های عشق حقیقی کدام است؟
- [سایر] حلم، علم ، ایمان به چه معنا هستند؟ اصلا علم داشتن که خداوند از آن می گوید چی هست و همین طور ایمان چی هست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی با زن شوهرداری (نعوذ بالله) زنا کند برای توبه کردن لازم نیست به آن مرد بگوید، بلکه باید در پیشگاه خدا توبه حقیقی کند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد، ولی برای فرار از روزه، مسافرت مکروه است و همچنین است هر گونه سفر قبل از پایان شب بیست و سوم ماه رمضان، مگر این که سفر برای حج یا عمره یا استقبال برادر مؤمن یا از بیم تلف مال و یا تلف جان برادر مؤمن یا به جهت ضرورت دیگر باشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کافر یعنی کسی که خدا، یا پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) را قبول ندارد، یا برای خدا شریکی قرار می دهد بنابر احتیاط نجس است، هرچند به یکی از ادیان آسمانی، مانند آیین یهود و نصاری ایمان داشته باشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] 44 شخصیتهای حقیقی و حقوقی هر دو مالک می شوند و می توانند طرف معامله واقع گردند، بنابراین هر مؤسسه خیریه یا انتفاعی که تأسیس گردد و دارای شخصیت حقوقی شود، با اشخاص حقیقی از این نظر تفاوت نمی کند.
- [آیت الله اردبیلی] (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ) یعنی: (آغاز میکنم به نام خداوندی که در دنیا بر مؤمن و کافر و در آخرت بر مؤمن رحم مینماید.) (قُلْ هُوَ اللّهُ أحَدٌ) یعنی: (بگو ای محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم که خداوند، یگانه است.) (اَللّهُ الصَّمَدُ) یعنی: (خدا از تمام موجودات بینیاز است و همه به او نیازمندند.) (لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ) یعنی: (فرزند ندارد و فرزند کسی نیست.) (وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أحَدٌ) یعنی: (و هیچ کس مثل او نیست.)
- [امام خمینی] سفته حقیقی را اگر کسی از بدهکار بگیرد که با دیگری معامله کند به مبلغی کمتر، حرام و باطل است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسانی که به خدا و پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) ایمان دارند، ولی وسوسه هایی برای آنها پیدا می شود و به مطالعه و تحقیق می پردازند پاکند و این وسوسه ها ضرری ندارد.
- [آیت الله اردبیلی] آزار رساندن به مؤمن، به هر شکل که باشد و نیز توهین و تضعیف و هتک حُرمت او حرام است و در بعضی از روایات حرمت (مؤمن) از حرمت (کعبه) بالاتر شمرده شده و اذیّت و آزار او در ردیف محاربه با خداوند قرار گرفته است(1)؛ بنابر این بر همگان لازم است که حرمت یکدیگر را نگاه داشته از توهین و هتک و تمسخر و ستم به دیگران شدیدا بپرهیزند.
- [آیت الله بهجت] در موقع اعلان بعضی از اوصاف مال پیدا شده را میگوید که تا حدودی آن را بشناساند و بعضی دیگر را نمیگوید تا مالک حقیقی را بشناسد.
- [آیت الله اردبیلی] هرگاه در جلسهای نسبت به شخص مؤمنی غیبت شود و یکی از استثناهایی که در مسأله قبل بیان شد وجود نداشته باشد، علاوه بر این که گوشدادن به آن حرام است، بر هر فردی که قدرت دارد واجب است آن غیبت را ردّ کند و از آن مؤمن دفاع نماید. در روایات اسلامی آمده است: (هر کس قدرت دفاع از برادر مؤمن خود را که مورد غیبت و ستم قرار گرفته داشته باشد و دفاع نکند و در اثر سکوت او آن مؤمن ذلیل شود، خداوند او را در دنیا و آخرت ذلیل خواهد کرد).(1)