در برابر متلک ها و یا سرزنش هایی که در راه حق می شنویم ، چه وظیفه ای داریم ؟

شخصی از قاهره شتری را اجاره کرد تا به منطقه عباسیه برود . او بر شتر سوار شد و صاحب شتر افسار شتر را گرفته و مسافر را می برد . در مسیر راه ، شتربان زیر لب و گاهی هم بلند مسافر را مسخره می کرد و چون او را مردی غریب و تنها و محتاج یافته بود ، همگام با حرکت شتر به جسارت های خود ادامه می داد . در مسیر راه شخصی این صحنه را دید و به مسافر گفت : آیا می دانی و می شنوی که شتربان چه می گوید ؟ گفت : بلی ! پرسید : پس چرا از خود عکس العملی نشان نمی دهی ؟ گفت : اگر او مرا به عباسیه می رساند و مسیر راه درست است ، این حرف ها مهم نیست ، هر چه می خواهد بگوید .
در سوره مطففین (1) می خوانیم که مجرمان ، مؤمنان را به شکل های مختلف تحقیر می کنند :
1- پیوسته به آنها می خندند : ( اِن الذین أجرَموا کانوا من الذین آمنوا یَضحکون )
2- هرگاه از کنار آنها عبور می کنند ، غمزه می آیند و چشمک می زنند : ( و اذا مَروا بهم یَتَغامزون )
3- همین که به سوی دار و دسته خود بر می گردند ، پشت سر مؤمنان فکاهی و طنز می گویند : ( و اذا انقَلبوا الی اهلِهم اِنقَلبوا فَکِهین )
4- هنگامی که مؤمنان را می بینند ، می گویند : اینها منحرفند : ( و اذا راوهم قالوا ان هؤلاء لضالون )
اما مؤمنان استقامت کرده و از راه خود دست بر نمی دارند . قرآن در ادامه می فرماید :
روزی خواهد آمد که مؤمنان ، به کفار خواهند خندید . ( فالیوم الذین آمنوا من الکفار یَضحکون ) (2)
پی نوشت:
1- سوره مطففین ، آیه29-32.
2- سوره مطففین ، آیه 34.
منبع: پرسش های مهم پاسخ های کوتاه، حجت الاسلام محسن قرائتی