تعییر
سرزنش سخن توبیخ آمیز گفتن به کسى و بازخواست کردن او در برابر لغزشى است که از او سر زده است. سرزنش از الفاظی است که در فقه کاربرد دارد.
حکم تعییر و سرزنش دیگران چیست؟
بر اساس روایات شریفه، سرزنش مؤمن حرام است.
بر اساس روایات شریفه، سرزنش مؤمن حرام است.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] چه کسی نباید تهمت زننده را سرزنش کند؟
- [سایر] در احادیث؛ جهل و نادانی چگونه سرزنش شده است؟
- [سایر] کیفر دنیوی کسی که سرزنش می کند چیست؟
- [سایر] آیا روایت ابوسعید خدری در مورد سرزنش حضرت زهرا(س) از سوی زنان قریش و ناراحتی و گریه ایشان صحیح است. اگر صحیح است، آیا گریه از سرزنش زنان با مقام حضرت زهرا در تضاد نیست.
- [سایر] چرا در امر فحشا، زن بیش از مردمورد سرزنش قرار میگیرد؟
- [سایر] در برابر متلک ها و یا سرزنش هایی که در راه حق می شنویم ، چه وظیفه ای داریم ؟
- [آیت الله خوئی] اگر صادر شود از امام جماعتی گناهی و شک کنیم در توبه نمودن او از آن گناه، و خوف از اینکه مبادا جرحی در او بشود سؤال نکنیم از او اینکه توبه کرده یا نکرده، و نتوانیم سرزنش کنیم او را بر کارش برای خاطر کوچک بودن مرتبه ما از او، در این صورت چه باید کرد آیا با او جماعت بخوانیم یا فرادی؟
- [سایر] دو ماه دیگر سی و یک سالم می شود و هنوز حتی یک خواستگار هم نداشتم و به همین دلیل فوق العاده عصبی و سرخورده شده و صادقانه بگویم دین و ایمان خود را از دست دادم؛ چون فهمیدم زندگی جبر مطلق است نه اختیار چون اختیار نداشتم آن گونه که می خواهم زندگیم را بسازم. از زندگی بیزارم و گاهی آن قدر از تنهایی و نیاز خسته می شوم که اگر جرأت داشتم خودم را بارها کشته بودم .این جا سن ازدواج پایین است و مورد سرزنش و حقارت اطرافیان قرار گرفتم و کاش اختیار مرگم دست خودم بود .با وجود تنهایی مطلقی که بعد از مرگ پدر و مادرم دارم و خواهران متأهل من آن را درک نمی کنند واقعاً زندگی سختی از لحاظ عاطفی میگذرانم. چه کنم تا از ملال و بی ایمانی و نگاه های ترحم برانگیز و گاهی سرزنش بار آنهایی خلاص بشوم که فکر می کنند من سخت گیرم و نمی دانند که اصلاً موقعیتی نداشتم.
- [سایر] آقای مرادی . من در هفته ی گذشته بهترین خواستگارم رو که همیشه شرایطی که او داشت رو از خداوند طلب می کردم ، به دلیل موضوعی که گفتم رد کردم . الان کاملا مستاصلم . و مورد سرزنش خاص مادرم.عکس العمل شدید نشان دادم ، چون آن خانواده با موضع بالا برخورد می کردند . و من فقط برای اینکه دیگر این کار رو با دختر دیگری نکنند انجام دادم. نمی دانم باید پشیمان باشم یا نه !
- [سایر] حاج آقاسلام از شما خواهش میکنم اگه طولانیم شد برای آرامش دل یه جوون خام این پیامو بخونیدو... حاج آقامن مصداق پوست موزم... ... فکرمیکنم چه طوری ایستادم وباانسانی که همیشه دوست داشتم به عنوان الگوی من باشه اون طور قبیحانه حرف زدم مخم سوت میکشه،من باراول سعی کردم بی احترامی نکنم، واقعابی انصافی کردیم ببخشید. ... تمام وقت خودمو سرزنش میکنم ازدرسم افتادم گرچه حقمه،(میدونم که گفتین دخترم حلالی امانمیدونم چرادلم راضی نیست ،چون میدونم احترام به بزرگتربه این سادگی نیست )چه طوری میتونم جبران کنم حاج آقا؟...(به جای اینکه توی اون لحظات درس زندگی از شمابگیرم----)حاج آقا رشت رفتین ؟بازم میاین کاشان ؟خواهش میکنم بیاین .
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . درجه سوم از امر به معروف و نهی از منکر آن است که اگر معصیتکار، به زبان خوش و کلام حسن، ترک معصیت نکرد، با غلظت و کلام خشن و تعییر و سرزنش، امر و نهی کند با مراعات ترتیب درجات زبری و خشونت.
- [آیت الله مظاهری] اگر تندخویی از ملکه و یا از زبان بد سرچشمه نگیرد، در صورتی که ملازم با گناهی باشد، نظیر غیبت یا سرزنش یا آزردهخاطرنمودن شخصی و یا سردکردن محیط خانه و مانند اینها، حرام است، و اگر ملازم با هیچ گناهی نباشد، نظیر کسی که اعصاب او ضعیف است و با تندی حرف میزند، گرچه حرام نیست، ولی سزاوار نیست مؤمن چنین باشد، زیرا خوشرویی و خوشزبانی از علامات مؤمن است.
- [آیت الله مظاهری] یکی از گناهان بزرگ در اسلام ظلم است و عقلًا و شرعاً گناهی بزرگتر از ظلم نداریم، و از نظر قرآن و روایات اهلبیت(سلاماللهعلیهم) ظلم اقسامی دارد: الف) ظلم به خداوند متعال، و کفر و شرک و کفران نعمت از مصادیق بارز این قسم است، چنانکه مخالفت با خدای متعال و ظلم به بندگان او از مصادیق خفیّه این قسم است. ب) ظلم به بندگان خدای متعال بلکه به مخلوقات او، و از مصادیق بارز آن تجاوز به جان و مال دیگران است که به آن حقّالنّاس گفته میشود و پروردگار عالم از ذرّهای از آن نخواهد گذشت. ج) ظلم به بندگان در جهت آبروی آنها، و از مصادیق بارز آن غیبت، تهمت، استهزا و سرزنش است و در روایات آن را از رباخواری بدتر دانسته است، در حالی که رباخواری در اسلام جنگ با خداست. د) ظلم به دیگران در جهت عرض و ناموس آنها، و در اسلام و نزد متشرّعه بلکه نزد همه مردم، این قسم قبیحتر از اقسام گذشته است.
- [آیت الله مظاهری] یکی از گناهان در اسلام که موجب فشار قبر میباشد، تندخویی است، و این گناه غالباً گناهان بزرگی را به دنبال دارد، نظیر غیبت و زخم زبان، بلکه تهمت و فحش و ناسزا، بلکه تندخویی گاهی موجب قتل نفوس و اتلاف اموال و جرح و کتک میشود و آن اقسامی دارد: الف) تندخویی که از صفت رذیلهای نظیر تکبّر و عجب و غضب و مانند اینها سرچشمه میگیرد، و این قسم از تندخویی علاوه بر اینکه گناه است، رفع سرچشمه آن یعنی تکبّر و عجب و غضب و مانند اینها نیز از اوجب واجبات است. ب) تندخویی که از کمون ذات سرچشمه بگیرد، به این معنی که تندخویی او از ملکه در نفس او بر میخیزد در حالی که متکبّر نیست و عجب ندارد و تسلّط بر اعصاب دارد، و این قسم از تندخویی نظیر قسم اوّل است که علاوه بر گناه تندخویی، رفع آن ملکه و رذیله از اوجب واجبات است. ج) تندخویی که از زبان بد شخص سرچشمه میگیرد نه از رذیلهای از رذایل، و این قسم از تند خویی علاوه بر فشار قبر، ممکن نیست انفکاک از گناهان بزرگ داشته باشد؛ زیرا مردم از شخص تندخو میترسند و تعییر و سرزنش و دیگر معاصی لازمه زبان اوست و چه بسا اعمال خوب او بهواسطه آن تندخویی حبط و نابود میشود، مثلاً با زحمت و مشقّت همسر و اولاد خود را در رفاه قرار میدهد و در آسایش آنان میکوشد، ولی با تندخویی اجر او که ثواب مجاهد در راه خداست حبط میشود، چنانکه اجر او نزد عیالش نیز حبط میگردد، و خلاصه کلام اینکه تندخو مطرود نزد خداوند متعال و نزد مردم حتّی عیالش میباشد.