آن فقیهی که خود پس از گذشت چند قرن به (ولایت فقیه) در یک جامعه و حکومت اسلامی جامه‌ی‌عمل پوشانید (امام خمینی ره) فرمود که ولایت مطلقه است. و در این معنا فرقی بین حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم ولی فقیه حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای نمی‌باشد، اما لازم است حتماً به نکات ذیل دقت نمایید:
الف – اساساً کسی که ولایت فقیه را قبول ندارد، مطلقه یا غیر مطلقه بودن آن برایش فرقی ندارد. به قول مقام معظم ولی فقیه اینها با اصل (فقه) مخالف‌اند.
ب – اما کسی که (ولایت فقیه) را که در چارچوب اسلام تعریف می‌شود پذیرفته است، می‌داند که نه تنها ولایت (مطلق) است، بلکه مقید یا نسبی بودن آن معنایی ندارد و دیگر به آن ولایت گفته نمی‌شود.
ولایت غیر مطلق یعنی به (ولی فقیه) بگوییم: ارشاد مردم با شما، اما اداره‌ی آنها با ما – بیان احکام فقهی با شما، اما قانون‌گذاری با ما – نصحیت و موعظه با شما، اما اداره‌ی جامعه با ما و ...، این همان سکولاریسم و جدا کردن عرصه‌ی دین از اداره‌ی جامعه است.
اگر حکومت اسلامی است، باید تمامی قوانین و شیوه‌ی اجرایی آن نیز منطبق با فقه اسلام باشد. بدیهی است که فقه اسلام فقط تئوری و بیان کردنی نبوده و باید در عمل اجرا گردد. اجتهاد و فهم فقه، کار فقیه است و نظارت بر حسن اجرا منطبق با فقه نیز کار فقیه است. پس یک فقیه جامع‌الشرایط باید (ولایت) فقهی را بر عهده بگیرد که به جایگاهش (ولایت فقیه) و به شخص او (ولی فقیه) اطلاق می‌شود.
ج – عرصه‌ی فقه محدود به چند موضوع مثل: طهارت، وضو، غسل، شکیات و ... نمی‌باشد که بتوان مدعی شد، ولایت فقه و ولایت فقیه نیز باید مقید و محدود باشد. فقه در تمامی عرصه‌های فردی و اجتماعی بیانگر احکام الهی است. پس اگر حکومت اسلامی برقرار باشد، اجرای احکام در همه‌ی عرصه‌ها ضروری است. لذا ولایت فقیه مطلق است.
www.aviny.com
