حقوق شهروندان در نظام اسلامی تا چه حد بر مبنای مذهب تعیین می شود؟

مسلمانان بر این عقیده اند که در مواردی که اسلام سخن واضح و روشنی درباره ی حقوق خصوصی، حقوق عمومی و یا حقوق بین المللی دارد، باید همان ها پیاده شوند؛ اما اگر در مواردی حکم صریحی در کتاب و سنت یافت نشد، آن گاه حکم عقل مورد پذیرش شرع است؛ بنابراین طبق آنچه متخصصان و فن آوران، برنامه ریزی و تعیین می نمایند، حقوق عمومی مردم، قانونمند و نهادینه می شود.[1]
در نظام توحیدی، دستگاه قضایی رکن اصلی حفظ حقوق عامه ی مردم و پاسداری از حریم عدالت است و باید از هرگونه اعمال ظلم و نفوذ زورمداران به دور باشد تا بتواند به استیفای حقوق شهروندان بپردازد. مهم ترین وظیفه ی این دستگاه آن است که تنها بر طبق قانون الهی و مقتضیات عدالت حکم صادر کند و از اِعمال عواطف یا پیش داوری بپرهیزد؛[2] بنابراین، دین مبین اسلام بهترین حقوق شهروندی را بیان نموده است.
پی نوشتها:
[1]. عباسعلی عمید زنجانی، مبانی اندیشه ی سیاسی اسلام، ص 133.
[2]. همان.
منبع: اسلام و دموکراسی، نصرالله سخاوتی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1383)