روایات شیعه در مورد تحریف قرآن را میتوان به دو بخش تقسیم کرد: 1. روایاتی که سندی ضعیف دارند یا مرسله و یا مقطوع السند هستند که غیر معتبرند، که همین قسم از روایات گروه عمده و غالب روایات میباشد. 2. روایاتی که از ثقات معتبر نقل شدهاند که این بخش از روایات هم قابل تقسم به دو گروه میباشد: گروه اول: منافاتی با روایاتی که بر عدم تحریف قرآن دلالت دارند نداشته و با آنها قابل جمع هستند. گروه دوم: روایاتی هستند که با روایات گویای عدم تحریف قابل جمع نیستند که این دسته از روایات بسیار کم هستند و به حد تواتر نمی رسند. مهمترین کتابی که روایات تحریف نما، در آن جمع شده است؛ کتاب فصل الخطاب مرحوم میرزا حسین نوری میباشد. که با زیادی روایاتی که نقل کرده به حد تواتر نمیرسد و از آحاد تجاور نمی کند، چرا که مجموع آن روایات 1122 روایت میباشد، که 815 روایت آن از کتبی بی اعتبار و مجهول بلکه بی اساس و جعلی میباشد نقل شده است. بنابراین 307 روایت باقی میماند که 107 مورد آن راجع به اختلاف قرائات است و تنها 200 روایت باقی مانده در کتب معتبر نقل شده است، اما این روایات 200 گانه هم بر انواعی قابل تقسیم هستند: 1. تعداد زیادی از آنها مربوط به تفسیر آیات میباشند. 2. روایاتی هم میگویند که ائمه علیهم السلام برخی از آیات را طور دیگری تلاوت میکردهاند که این گروه روایات به جهت کم بودن و خبر واحد بودن اعتباری ندارند چون قرآن با خبر متواتر ثابت میشود نه با خبر واحد. 3. در بعضی از روایات لفط تحریف به کار رفته که مراد، تحریف معنوی است نه لفظی. مانند روایتی که در کافی، ج8 ، ص53، رقم 16، آمده است که امام باقر علیه السلام در نامهای به سعد الخیر نوشتهاند: (و کان من نبذهم الکتاب اذا قاموا حروفه و حرفوا حدوده...) و از کنار گذاشتن کتاب توسط آنها این است که آنها حروف آن را مواظبت کرده و به پا داشتند ولی حدود آن را تحریف کردند. 4. روایاتی هم در آن کتاب گرد آمده است که اصلاً ربطی به تحریف ندارد مانند اینکه در صفحة 349 از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که وقتی حضرت سورة قل هو الله احد را در نماز وتر میخواند پس از آن میگفت: (کذلک الله ربی) که بی ربط بودن آن با تحریف، کاملاً مشخص است. چون (کذلک الله ربی) را حضرت در مقام اقرار به محتوای سوره میفرمودهاند نه به عنوان بخشی از سوره. 5. روایات مربوط به ایجاد خیمههای توسط حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه در زمان ظهور و آموزش دادن قرآن که از آنها استفاه میشود که قرآن که در آن زمان تدریس میشود همین قرآن است و فقط در نحوة تألیف و چینش ترتیب سور با این قرآن فرق دارد به اضافه برخی از توضیحات و تفاسیر که در حاشیه آن ثبت شده باشد به نحوی که کاملا با متن قرآن متفاوت باشد. نمونه آن روایات این است که جابر جعفی از امام باقر علیه السلام نقل میکند که جعفی فرمود: (اذا قام قائم آل محمد صلی الله علیه و آله ضرب فساطیط لمن یعلم الناس القرآن علی ما انزل الله فاصعب ما یکون علی من حفظه الیوم لانه یخالف فیه التألیف) یعنی وقتی که قائم آل محمد صلی الله علیه و آله قیام کند خیمههایی برای کسانی که به مردم قرآن را طبق آن چه خدا نازل کرده یاد بدهند بر پا میکنند. پس یاد گرفتن آن برای کسانی که الآن آن را حفظ هستند بسیار سخت خواهد بود. زیرا آن قرآن با قرآن موجود فعلی در تألیف مخالف است. 6. روایاتی هم دلالت بر نزول بخشی از آیات در شأن اهل بیت علیهم السلام دارند که این دسته نیز ارتباطی با تحریف ندارد[1]. بدین ترتیب روایات دال بر تحریف لفظی، اخبار آحاد هستند نه مستفیض و یا متواتر. چنانکه برخی از علمای شیعه نیز به این مسأله تصریح کردهاند. به عنوان نمونه عبارت چندتن از بزرگان که در کتاب التحقیق فی نفی التحریف عن القرآن الشریف، آمده است، شیخ طوسی می گوید: (روایات زیادی توسط عامه و خاصه روایت شده که در مورد نقصان بسیاری از آیات قرآن و جابجایی بعضی دیگر می باشد. اما طریق آنها آحاد است و موجب علم و عمل نیستند و بهتر آن است که از آنها اعراض کرد و خود را به آنها مشغول نکرد) سید مرتضی هم فرموده است: (اخبار ضعیفهای را که خیال کردهاند آنها صحیح است قائل به تحریف ذکر کردهاند که با چنین روایاتی نمیشود از قرآنی که صحتش معلوم و قطعی است روی گرداند). علامه مجلسی قدس سره فرموده است: (اخباری که در مورد تحریف وارد شده، اخبار آحادند که نمیتوان در پیشگاه خدا قطع بر صحت آنها پیدا کرد. در نتیجه، روایات تحریف قرآن در شیعه نه متواتر است نه مستفیض.) معرفی منبعی جهت مطالعه بیشتر: 1 سلامة القرآن من التحریف، الدکتور فتح الله المحمدی، (تهران، پیام آزادی، چاپ اول، 1420ه . ق) ج1، ص35 98. [1]. رک: معرفت، محمد هادی، صیانة القرآن من التحریف، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، چاپ دوم، 1418ه . ق، ص239286.
روایات شیعه در مورد تحریف قرآن را میتوان به دو بخش تقسیم کرد:
1. روایاتی که سندی ضعیف دارند یا مرسله و یا مقطوع السند هستند که غیر معتبرند، که همین قسم از روایات گروه عمده و غالب روایات میباشد.
2. روایاتی که از ثقات معتبر نقل شدهاند که این بخش از روایات هم قابل تقسم به دو گروه میباشد: گروه اول: منافاتی با روایاتی که بر عدم تحریف قرآن دلالت دارند نداشته و با آنها قابل جمع هستند. گروه دوم: روایاتی هستند که با روایات گویای عدم تحریف قابل جمع نیستند که این دسته از روایات بسیار کم هستند و به حد تواتر نمی رسند.
مهمترین کتابی که روایات تحریف نما، در آن جمع شده است؛ کتاب فصل الخطاب مرحوم میرزا حسین نوری میباشد. که با زیادی روایاتی که نقل کرده به حد تواتر نمیرسد و از آحاد تجاور نمی کند، چرا که مجموع آن روایات 1122 روایت میباشد، که 815 روایت آن از کتبی بی اعتبار و مجهول بلکه بی اساس و جعلی میباشد نقل شده است. بنابراین 307 روایت باقی میماند که 107 مورد آن راجع به اختلاف قرائات است و تنها 200 روایت باقی مانده در کتب معتبر نقل شده است، اما این روایات 200 گانه هم بر انواعی قابل تقسیم هستند:
1. تعداد زیادی از آنها مربوط به تفسیر آیات میباشند. 2. روایاتی هم میگویند که ائمه علیهم السلام برخی از آیات را طور دیگری تلاوت میکردهاند که این گروه روایات به جهت کم بودن و خبر واحد بودن اعتباری ندارند چون قرآن با خبر متواتر ثابت میشود نه با خبر واحد. 3. در بعضی از روایات لفط تحریف به کار رفته که مراد، تحریف معنوی است نه لفظی. مانند روایتی که در کافی، ج8 ، ص53، رقم 16، آمده است که امام باقر علیه السلام در نامهای به سعد الخیر نوشتهاند: (و کان من نبذهم الکتاب اذا قاموا حروفه و حرفوا حدوده...) و از کنار گذاشتن کتاب توسط آنها این است که آنها حروف آن را مواظبت کرده و به پا داشتند ولی حدود آن را تحریف کردند. 4. روایاتی هم در آن کتاب گرد آمده است که اصلاً ربطی به تحریف ندارد مانند اینکه در صفحة 349 از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که وقتی حضرت سورة قل هو الله احد را در نماز وتر میخواند پس از آن میگفت: (کذلک الله ربی) که بی ربط بودن آن با تحریف، کاملاً مشخص است. چون (کذلک الله ربی) را حضرت در مقام اقرار به محتوای سوره میفرمودهاند نه به عنوان بخشی از سوره. 5. روایات مربوط به ایجاد خیمههای توسط حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه در زمان ظهور و آموزش دادن قرآن که از آنها استفاه میشود که قرآن که در آن زمان تدریس میشود همین قرآن است و فقط در نحوة تألیف و چینش ترتیب سور با این قرآن فرق دارد به اضافه برخی از توضیحات و تفاسیر که در حاشیه آن ثبت شده باشد به نحوی که کاملا با متن قرآن متفاوت باشد. نمونه آن روایات این است که جابر جعفی از امام باقر علیه السلام نقل میکند که جعفی فرمود: (اذا قام قائم آل محمد صلی الله علیه و آله ضرب فساطیط لمن یعلم الناس القرآن علی ما انزل الله فاصعب ما یکون علی من حفظه الیوم لانه یخالف فیه التألیف) یعنی وقتی که قائم آل محمد صلی الله علیه و آله قیام کند خیمههایی برای کسانی که به مردم قرآن را طبق آن چه خدا نازل کرده یاد بدهند بر پا میکنند. پس یاد گرفتن آن برای کسانی که الآن آن را حفظ هستند بسیار سخت خواهد بود. زیرا آن قرآن با قرآن موجود فعلی در تألیف مخالف است. 6. روایاتی هم دلالت بر نزول بخشی از آیات در شأن اهل بیت علیهم السلام دارند که این دسته نیز ارتباطی با تحریف ندارد[1]. بدین ترتیب روایات دال بر تحریف لفظی، اخبار آحاد هستند نه مستفیض و یا متواتر. چنانکه برخی از علمای شیعه نیز به این مسأله تصریح کردهاند. به عنوان نمونه عبارت چندتن از بزرگان که در کتاب التحقیق فی نفی التحریف عن القرآن الشریف، آمده است، شیخ طوسی می گوید: (روایات زیادی توسط عامه و خاصه روایت شده که در مورد نقصان بسیاری از آیات قرآن و جابجایی بعضی دیگر می باشد. اما طریق آنها آحاد است و موجب علم و عمل نیستند و بهتر آن است که از آنها اعراض کرد و خود را به آنها مشغول نکرد) سید مرتضی هم فرموده است: (اخبار ضعیفهای را که خیال کردهاند آنها صحیح است قائل به تحریف ذکر کردهاند که با چنین روایاتی نمیشود از قرآنی که صحتش معلوم و قطعی است روی گرداند). علامه مجلسی قدس سره فرموده است: (اخباری که در مورد تحریف وارد شده، اخبار آحادند که نمیتوان در پیشگاه خدا قطع بر صحت آنها پیدا کرد. در نتیجه، روایات تحریف قرآن در شیعه نه متواتر است نه مستفیض.)
معرفی منبعی جهت مطالعه بیشتر:
1 سلامة القرآن من التحریف، الدکتور فتح الله المحمدی، (تهران، پیام آزادی، چاپ اول، 1420ه . ق) ج1، ص35 98.
[1]. رک: معرفت، محمد هادی، صیانة القرآن من التحریف، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، چاپ دوم، 1418ه . ق، ص239286.
- [سایر] آیا علمای شیعه بر تحریف قرآن تصریح دارند؟
- [سایر] معنی اهانت به قرآن چیست و آیا قائل شدن به تحریف قرآن، اهانت است؟ چرا بعضی از علمای شیعه قائل به تحریفند؟
- [سایر] آیا شیعیان فقط احادیث دوازده امام خود را معتبر میدانند و روایات صحابه را قبول ندارند؟
- [سایر] دیدگاه شیعه درباره تحریف قرآن چیست؟
- [سایر] تواتر که معمولاً در دفاع از احادیث شیعه طرح شده، قابل قبول نیست زیرا در مسلک اهل سنّت نیز تواتر هست؟
- [سایر] با توجه به اینکه در کتاب کافی احادیث تحریف قرآن آمده آیا جناب کلینی معتقد به تحریف قرآن بوده اند؟
- [سایر] آیا روایات بر تحریف قرآن دلالت میکند؟
- [سایر] دیدگاه شیعه پیرامون تحریف قرآن چیست؟
- [سایر] نظر شیعه درباره تحریف قرآن چیست؟
- [سایر] منظور از تحریف چیست؟ شیعه و اهل سنت در مورد تحریف قرآن چه عقیده ای دارند؟
- [آیت الله وحید خراسانی] به فتوای علمای عامه جز معدودی از انها در صحت عقد نکاح حضور شهود شرط است و حنفیه و حنبلیه و شافعیه وقت ان را هنگام اجرای صیغه نکاح می دانند و مالکیه وقت ان را تا قبل از دخول توسعه داده اند و این شرط نزد علمای امامیه معتبر نیست بنابراین اگر مردی از عامه که تابع نظر مشهور علمای انهاست بدون حضور شهود عقد کند بر مذهب خود او این عقد باطل است و ان زن همسر او نشده است در این صورت مرد شیعی مذهب می تواند بر طبق قاعده الزام ان زن را به عقد خود دراورد
- [آیت الله مکارم شیرازی] نماز در حرم امامان(علیهم السلام) مستحب است، بلکه در حدیث آمده نماز در حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) برابر با دویست هزار نماز است.
- [آیت الله سیستانی] نماز خواندن در حرم امامان علیهمالسلام مستحب ، بلکه بهتر از مسجد است ؛ و روایت شده که نماز در حرم مطهّر حضرت امیر المؤمنین علیهالسلام برابر دویست هزار نماز است .
- [آیت الله وحید خراسانی] نماز خواندن در حرم امامان علیهم السلام مستحب است بلکه از بعضی روایات استفاده می شود که نماز در حرم مطهر حضرت امیر المومنین علیه السلام و سیدالشهداء علیه السلام افضل از مسجد است
- [آیت الله وحید خراسانی] به فتوای علمای عامه جایز نیست شخصی در نکاح جمع کند بین عمه و دختر برادر عمه و خاله و دختر خواهر خاله و فقط می تواند با یکی از انان ازدواج کند پس اگر هر دو عقد مقارن باشد هر دو باطل و اگر مقارن نباشد دومی باطل است ولی در نزد علمای امامیه جمع در نکاح بین ان دو با اجازه عمه یا خاله صحیح است بنابراین اگر پیرو مذهب عامه عمه و دختر برادر او را یا خاله و دختر خواهر او را مقارن با یکدیگر عقد کند عقد هر دو به مذهب او باطل است و پیرو مذهب شیعه می تواند به قاعده الزام با هر کدام انها ازدواج کند و اگر مقارن با یکدیگر نباشد شیعی مذهب می تواند با دومی ازدواج کند
- [آیت الله مکارم شیرازی] سلام کردن از مستحبات مؤکد است و در قرآن مجید و روایات اسلامی روی آن تأکید فراوان شده است و سزاوار است که سواره به پیاده و ایستاده به نشسته و کوچکتر به بزرگتر سلام کند.
- [آیت الله اردبیلی] قرض دادن از کارهای مستحبی است که در آیات قرآن و روایات درباره آن زیاد سفارش شده است. از پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم روایت شده است که: (هر کس به برادر مسلمان خود قرض بدهد مال او زیاد میشود و ملائکه بر او رحمت میفرستند و اگر با بدهکار خود مدارا کند، بدون حساب و به سرعت از صراط میگذرد و کسی که برادر مسلمانش از او قرض بخواهد و ندهد، بهشت بر او حرام میشود.)(1)
- [آیت الله علوی گرگانی] مستحبّ است انسان برای نماز میّت وزیارت اهل قبور و رفتن به مسجد وحرم امامان: وضو بگیرد، و همچنین برای همراه داشتن قرآن وخواندن ونوشتن آن و نیز برای مسّ حاشیه قرآن وبرای خوابیدن و نیز مستحبّ است کسیکه وضو دارد دوباره وضو بگیرد، و اگر برای یکی از این کارها وضو بگیرد هرکاری را که باید با وضو انجام داد میتواند بجا آورد، مثلاً میتواند با آن وضو نماز بخواند.
- [امام خمینی] مستحب است انسان برای نماز میت و زیارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان علیهمالسلام وضو بگیرد، و همچنین برای همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن و نیز برای مس حاشی? قرآن و برای خوابیدن، وضو گرفتن مستحب است، و نیز مستحب است کسی که وضو دارد دوباره وضو بگیرد، و اگر برای یکی از این کارها وضو بگیرد هر کاری را که باید با وضو انجام داد، میتواند به جا آورد مثلاً میتواند با آن وضو نماز بخواند.
- [آیت الله بهجت] بنابر احتیاط واجب مسجد را به طلا نباید زینت نمایند و همچنین نباید صورت چیزی را نقاشی کنند و بکشند، مخصوصاً چیزهایی که مثل انسان و حیوان روح دارد، که در غیر مسجد هم اشکال دارد، و احتمال دارد نماز خواندن در این مساجد هم مکروه باشد؛ ولی نوشتن قرآن و احادیث صحیحه در مسجد مانعی ندارد.