چرا حاکم باید با مردم مهربان و دوست باشد؟
الامام علی علیه السلام مِن کِتابهِ للأشتَرِ لَمّاوَلاّهُ مِصرَ : وأشعِرْ قَلبَکَ الرَّحمَةَ لِلرَّعِیَّةِ ، والمحبَّة لَهُم ، واللُّطفَ بهِم ، ولاتَکونَنَّ علَیهِم سَبُعا ضارِیا تَغتَنِمُ أکلَهُم ؛ فإنَّهُم صِنفانِ : إمّا أخٌ لَکَ فی الدِّینِ ، أو نَظیرٌ لَکَ فی الخَلقِ ، یَفرُطُ مِنهُمُ الزَّلَلُ ، وتَعرِضُ لَهُمُ العِلَلُ ، ویُؤتی علی أیدیهِم فی العَمدِ والخَطأِ ، فأعطِهِم مِن عَفوِکَ وصَفحِکَ مِثلَ الّذی تُحِبُّ وتَرضی أن یُعطِیَکَ اللّه‌ُ مِن عَفوِهِ وصَفحِهِ ، فإنَّکَ فَوقَهُم ، وَوالِی الأمرِ علَیکَ فَوقَکَ ، واللّه‌ُ فَوقَ مَن وَلاّکَ ! امام علی علیه‌السلام - در فرمان استانداری مصر به مالک اشتر- : دل خود را آکنده از مهر و محبّت و لطف نسبت به مردم گردان و مبادا برای آنان چون جانور درنده‌ای باشی که خوردنشان را غنیمت دانی ؛ زیرا که مردم دو دسته‌اند : یا برادر دینی تو هستند و یا همنوع تو . در معرض لغزش و خطا قرار دارند و گاه از روی عمد یا خطا دست به گناه و تجاوز می‌آلایند . پس همان گونه که خود دوست داری خداوند نسبت به تو بخشش و گذشت کند ، تو نیز نسبت به آنان بخشش و گذشت داشته باش ؛ زیرا تو بالادست آنها هستی و فرمانروای بر تو ، بالا دست تو می‌باشد و خداوند بالا دست کسی است که تو را به امارت گماشته است !. نهج البلاغة : الکتاب 53 منتخب میزان الحکمة : 616
عنوان سوال:

چرا حاکم باید با مردم مهربان و دوست باشد؟


پاسخ:

الامام علی علیه السلام
مِن کِتابهِ للأشتَرِ لَمّاوَلاّهُ مِصرَ : وأشعِرْ قَلبَکَ الرَّحمَةَ لِلرَّعِیَّةِ ، والمحبَّة لَهُم ، واللُّطفَ بهِم ، ولاتَکونَنَّ علَیهِم سَبُعا ضارِیا تَغتَنِمُ أکلَهُم ؛ فإنَّهُم صِنفانِ : إمّا أخٌ لَکَ فی الدِّینِ ، أو نَظیرٌ لَکَ فی الخَلقِ ، یَفرُطُ مِنهُمُ الزَّلَلُ ، وتَعرِضُ لَهُمُ العِلَلُ ، ویُؤتی علی أیدیهِم فی العَمدِ والخَطأِ ، فأعطِهِم مِن عَفوِکَ وصَفحِکَ مِثلَ الّذی تُحِبُّ وتَرضی أن یُعطِیَکَ اللّه‌ُ مِن عَفوِهِ وصَفحِهِ ، فإنَّکَ فَوقَهُم ، وَوالِی الأمرِ علَیکَ فَوقَکَ ، واللّه‌ُ فَوقَ مَن وَلاّکَ !
امام علی علیه‌السلام
- در فرمان استانداری مصر به مالک اشتر- : دل خود را آکنده از مهر و محبّت و لطف نسبت به مردم گردان و مبادا برای آنان چون جانور درنده‌ای باشی که خوردنشان را غنیمت دانی ؛ زیرا که مردم دو دسته‌اند : یا برادر دینی تو هستند و یا همنوع تو . در معرض لغزش و خطا قرار دارند و گاه از روی عمد یا خطا دست به گناه و تجاوز می‌آلایند . پس همان گونه که خود دوست داری خداوند نسبت به تو بخشش و گذشت کند ، تو نیز نسبت به آنان بخشش و گذشت داشته باش ؛ زیرا تو بالادست آنها هستی و فرمانروای بر تو ، بالا دست تو می‌باشد و خداوند بالا دست کسی است که تو را به امارت گماشته است !.
نهج البلاغة : الکتاب 53 منتخب میزان الحکمة : 616





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین