در ارتباط با گناهان کبیره، عقیده های افراطی و تفریطی در میان گروه هایی از مسلمانان وجود داشته که بیشتر آنها، ناشی از اموری سیاسی بوده است. مرجئه و خوارج، دو نمونه بارز از این گونه عقاید به شمار می آیند. مرجئه تلاش می نموده؛ برای پاکدامن نشان دادن برخی فرمانروایان ستمگر؛ ایمان ظاهری و یا ادعای مسلمانی و رعایت برخی ظواهر را به اندازه ای تأثیر گذار بداند که هیچ گناه کبیره و معصیتی، هر چند ریختن خون اهل بیت (ع) نتواند آسیبی بدان وارد نماید. در طرف مقابل، خوارج برای توجیه رفتار خشن و مبارزه جویانه خود بر علیه تمام فرقه های اسلامی، به این عقیده دست یازیده که هر مرتکب گناه کبیره ای و لو یک بار کافر بوده و طبیعتا برای هر دشمن خود نیز گناهی دست و پا نموده و او را از محدودۀ مسلمانان خارج دانسته است! معتزلیان نیز دیدگاه میانه، اما مبهمی را در این زمینه ابراز نموده اند. اما از مجموعۀ آموزه های شیعی می توان نتیجه گرفت که در این مکتب، اصالت با ایمان است، اما این واضح و مسلم است که ایمان واقعی، عمل را به دنبال خواهد داشت و شخصی که واقعا مؤمن است، به صورت مستمر و بی پروا، مرتکب گناه کبیره و حتی صغیره نخواهد شد، و اگر از روی اتفاق پایش در جایی لغزید و گناهی را مرتکب شد، فورا و با روش های مختلف و مناسبی که خداوند رحیم پیش روی او قرار داده، در صدد جبران آن برخواهد آمد و امیدوار خواهد بود که گناه او بخشوده شود. در غیر این صورت، می توان نتیجه گرفت که او ایمان واقعی نداشته و تنها تظاهر به آن می نماید و شخصی که ایمان و عمل را در پرونده خود به همراه نداشته باشد، به یقین در آزمون الاهی مردود خواهد شد و در جهان آخرت رهسپار دوزخ خواهد گردید. منبع: http://farsi.islamquest.net
در ارتباط با گناهان کبیره، عقیده های افراطی و تفریطی در میان گروه هایی از مسلمانان وجود داشته که بیشتر آنها، ناشی از اموری سیاسی بوده است.
مرجئه و خوارج، دو نمونه بارز از این گونه عقاید به شمار می آیند.
مرجئه تلاش می نموده؛ برای پاکدامن نشان دادن برخی فرمانروایان ستمگر؛ ایمان ظاهری و یا ادعای مسلمانی و رعایت برخی ظواهر را به اندازه ای تأثیر گذار بداند که هیچ گناه کبیره و معصیتی، هر چند ریختن خون اهل بیت (ع) نتواند آسیبی بدان وارد نماید. در طرف مقابل، خوارج برای توجیه رفتار خشن و مبارزه جویانه خود بر علیه تمام فرقه های اسلامی، به این عقیده دست یازیده که هر مرتکب گناه کبیره ای و لو یک بار کافر بوده و طبیعتا برای هر دشمن خود نیز گناهی دست و پا نموده و او را از محدودۀ مسلمانان خارج دانسته است! معتزلیان نیز دیدگاه میانه، اما مبهمی را در این زمینه ابراز نموده اند.
اما از مجموعۀ آموزه های شیعی می توان نتیجه گرفت که در این مکتب، اصالت با ایمان است، اما این واضح و مسلم است که ایمان واقعی، عمل را به دنبال خواهد داشت و شخصی که واقعا مؤمن است، به صورت مستمر و بی پروا، مرتکب گناه کبیره و حتی صغیره نخواهد شد، و اگر از روی اتفاق پایش در جایی لغزید و گناهی را مرتکب شد، فورا و با روش های مختلف و مناسبی که خداوند رحیم پیش روی او قرار داده، در صدد جبران آن برخواهد آمد و امیدوار خواهد بود که گناه او بخشوده شود. در غیر این صورت، می توان نتیجه گرفت که او ایمان واقعی نداشته و تنها تظاهر به آن می نماید و شخصی که ایمان و عمل را در پرونده خود به همراه نداشته باشد، به یقین در آزمون الاهی مردود خواهد شد و در جهان آخرت رهسپار دوزخ خواهد گردید.
منبع: http://farsi.islamquest.net
- [سایر] جایگاه مرتکب کبیره در نگاه شیعه چگونه است؟
- [سایر] جایگاه مرتکب کبیره در نگاه شیعه چگونه است؟
- [سایر] آیا مؤمنی که مرتکب گناه کبیره شده است آنها هم در دوزخ جاودان هستند؟
- [سایر] آیا کسی که مرتکب گناهان متعدد کبیره شده است، راهی برای نجات دارد؟
- [سایر] شبهه: جایگاه و اعتبار احادیث امامان شیعه، برای شیعیان از قرآن بیشتر است.
- [آیت الله بهجت] چنان چه فرد مرتکب گناه کبیره ای شده باشد، آیا افشای آن جایز است؟
- [سایر] شبهه: جایگاه و اعتبار احادیث امامان شیعه، برای شیعیان از قرآن بیشتر است.
- [سایر] جایگاه قرآن کریم و عترت علیهم السلام در مذهب تشیع چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا نحس بودن عدد 13 مورد قبول فرهنگ شیعه است؟ جایگاه نوروز و شادی در فرهنگ شیعه چگونه است؟
- [آیت الله خوئی] کسی یکی از گناهان کبیره را علناً و آشکارا مرتکب میشود، آیا غیبت چنین شخصی راجع به گناهان کبیره و صغیرهء دیگر که مخفیانه انجام میدهد جایز است یا نه؟
- [آیت الله اردبیلی] فقیری که فطره به او میدهند، لازم نیست عادل باشد، ولی احتیاط واجب آن است که به شرابخوار و کسی که آشکارا مرتکب گناه کبیره میشود، فطره ندهند.
- [آیت الله بهجت] به کسی که معصیت کبیره و اموری که در اسلام منکر و قبیح هست مرتکب میشود، مخصوصاً کسی که آشکارا معصیت انجام میدهد، بنابر احتیاط واجب نباید زکات بدهند، مگر بهقدر ضروریات او و خانوادهاش.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . سازش با بیگانگان، علیه منافع مسلمانان و اتکاء به آنها و همدستی با آنها همه از گناهان بزرگ و معاصی کبیره است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] در زکات عدالت شرط نیست، همچنین عدم ارتکاب گناهان کبیره.
- [آیت الله مکارم شیرازی] 19 فرقی میان بلاد کبیره و غیرکبیره نیست. بلاد کبیره شهرهایی است که هر محله آن برای خود شهر مستقلی باشد، اما مثل تهران و مانند آن جزء بلاد کبیره نیست و تمام آن از نظر قصد اقامه یا وطن بودن یک محل محسوب می شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مجتهدی که از او تقلید می کند باید دارای صفات زیر باشد: مرد، بالغ، عاقل، شیعه¬ی دوازده امامی، حلال زاده و همچنین بنابراحتیاط واجب عادل و زنده باشد. (عادل کسی است که دارای حالت خداترسی باطنی است که او را از انجام گناه کبیره و اصرار بر گناه صغیره باز می دارد).
- [آیت الله سبحانی] به کسی که فطره را در معصیت کبیره مصرف می کند نباید فطره بدهند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . به کسی که معصیت کبیره را آشکارا به جا می آورد، احتیاط واجب آن است که زکات ندهند.
- [آیت الله بروجردی] به کسی که معصیت کبیره را آشکارا به جا میآورد، احتیاط واجب آن است که زکات ندهند.
- [آیت الله سبحانی] به کسی که معصیت کبیره را آشکارا به جا می آورد، احتیاط واجب آن است که زکات ندهند.