ابدیت
ابدیّت به معنای جاودانگی خداوند،از صفات خداوند است و از مادّه «ابد» برگرفته شده است.
آیا انسان موجودی جاودانه است. در صورتی که هست چرا ما ابدیّت را در دنیا تجربه نمی‌کنیم؟
از جمله نکات ارزشمند انسان از منظر قرآن کریم این است که آدمی مرغ باغ ملکوت است و این خاکدان آشیانه‌ای موقّت و پلی برای عبور وی از طبیعت به فرا طبیعت است. انسان در نهاد خویش طالب جاودانگی است و فطرتاً از زوال و محدودیت گریزان است. انسان موجودی است دو ساحتی، روح و نفس ناطقه‌ی او حقیقت اوست و بدن و جسم او ابزار این روح است. روح از عالم ملکوت است و مجرّد و جسم از عالم ملک است و صاحب اوصاف مادی از قبیل رنگ و شکل و حجم و امتداد. از جمله ادله اثبات تجرد روح این است که با گذشت روزگار بدن، و جسم آدمی رو به ضعف می‌رود در حالیکه روح و نفس ناطقه رو به قوّت می‌نهد. خدای سبحان اصرار دارد به انسان بفهماند که‌ای انسان تو یک موجود ابدی هستی و بدیّت در دنیا نمی‌گنجد و ابدیت و جاودانگی به تحصیل ما عنداللَّه است و تبعیت صرف از دستورات الهی. نتیجه اینکه دنیا چون دار گذر و خاکدان محدودی است )چون جسمانی است و از جمله خواص امور جسمانی محدودیت است( نمی‌توان جاودانگی را در آن جستجو نمود و روح چون موجودی ملکوتی و فرا زمانی است هم طالب ابدیّت است و هم می‌تواند ابدیت را در عالم آخرت تجربه نماید. منبع: http://farsi.islamquest.net
از جمله نکات ارزشمند انسان از منظر قرآن کریم این است که آدمی مرغ باغ ملکوت است و این خاکدان آشیانه‌ای موقّت و پلی برای عبور وی از طبیعت به فرا طبیعت است. انسان در نهاد خویش طالب جاودانگی است و فطرتاً از زوال و محدودیت گریزان است. انسان موجودی است دو ساحتی، روح و نفس ناطقه‌ی او حقیقت اوست و بدن و جسم او ابزار این روح است. روح از عالم ملکوت است و مجرّد و جسم از عالم ملک است و صاحب اوصاف مادی از قبیل رنگ و شکل و حجم و امتداد. از جمله ادله اثبات تجرد روح این است که با گذشت روزگار بدن، و جسم آدمی رو به ضعف می‌رود در حالیکه روح و نفس ناطقه رو به قوّت می‌نهد. خدای سبحان اصرار دارد به انسان بفهماند که‌ای انسان تو یک موجود ابدی هستی و بدیّت در دنیا نمی‌گنجد و ابدیت و جاودانگی به تحصیل ما عنداللَّه است و تبعیت صرف از دستورات الهی. نتیجه اینکه دنیا چون دار گذر و خاکدان محدودی است )چون جسمانی است و از جمله خواص امور جسمانی محدودیت است( نمی‌توان جاودانگی را در آن جستجو نمود و روح چون موجودی ملکوتی و فرا زمانی است هم طالب ابدیّت است و هم می‌تواند ابدیت را در عالم آخرت تجربه نماید. منبع: http://farsi.islamquest.net
پاسخ:
از جمله نکات ارزشمند انسان از منظر قرآن کریم این است که آدمی مرغ باغ ملکوت است و این خاکدان آشیانه‌ای موقّت و پلی برای عبور وی از طبیعت به فرا طبیعت است. انسان در نهاد خویش طالب جاودانگی است و فطرتاً از زوال و محدودیت گریزان است.
انسان موجودی است دو ساحتی، روح و نفس ناطقه‌ی او حقیقت اوست و بدن و جسم او ابزار این روح است. روح از عالم ملکوت است و مجرّد و جسم از عالم ملک است و صاحب اوصاف مادی از قبیل رنگ و شکل و حجم و امتداد.
از جمله ادله اثبات تجرد روح این است که با گذشت روزگار بدن، و جسم آدمی رو به ضعف می‌رود در حالیکه روح و نفس ناطقه رو به قوّت می‌نهد. خدای سبحان اصرار دارد به انسان بفهماند که‌ای انسان تو یک موجود ابدی هستی و بدیّت در دنیا نمی‌گنجد و ابدیت و جاودانگی به تحصیل ما عنداللَّه است و تبعیت صرف از دستورات الهی.
نتیجه اینکه دنیا چون دار گذر و خاکدان محدودی است )چون جسمانی است و از جمله خواص امور جسمانی محدودیت است( نمی‌توان جاودانگی را در آن جستجو نمود و روح چون موجودی ملکوتی و فرا زمانی است هم طالب ابدیّت است و هم می‌تواند ابدیت را در عالم آخرت تجربه نماید.
منبع: http://farsi.islamquest.net
- [سایر] آیا انسان موجودی جاودانه است. در صورتی که هست چرا ما ابدیّت را در دنیا تجربه نمی‌کنیم؟
- [سایر] در دعای کمیل حضرت امیر(ع) خدا را آخر الآخرین میخواند، با توجه به اینکه انسان موجودی ابدی است و در بهشت یا جهنم جاودانه خواهد بود، چگونه خدا آخر الآخرین است؟
- [سایر] آیا انسان جاودانه است یا طبق آیه نابود خواهد شد؟
- [سایر] انسان موجودی مختار است یا مجبور؟
- [سایر] شیطان چه موجودی است؟ و آیا می‌تواند بر انسان تسلط داشته باشد؟
- [سایر] چه دیدگاه هایی در مورد انسان به عنوان موجودی کامل وجود دارد؟
- [سایر] چرا زنان باید در نماز بدن خود را بپوشانند , در صورتی که خداوند از آشکار ونهان هر موجودی آگاه است ؟
- [سایر] آیا از دیدگاه قرآن، انسان موجودی ظلوم و جهول است و یا این که خلیفة الله است؟
- [سایر] آیا صحیح است اگر انسان تجربه هایی از دنیای دیگر داشت، دیگر به گناه آلوده نمی شد؟
- [سایر] تعداد موجودات در هر گروه مثل انسان بر چه اساسی است؟ چون موجود وجود نداشته، بلکه خلق شده است و فقط هر موجودی یک (من) است که به او اراده داده می‌شود، تعداد بر چه اساسی می‌تواند باشد که یک عدد ثابتی باشد که نه اینکه موجودی خلق نشود و نه موجودی اضافه خلق شود؟ آفرینش (من) بر چه اساسی است تا مطمئن شویم موجودی نیست که خلق نشده باشد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر زن آبستن را طلاق دهند، عدّهاش تا دنیا آمدن یا سقط شدن بچه او است بنابر این اگر مثلاً یک ساعت بعد از طلاق، بچه او به دنیا آید، عدّهاش تمام می‌شود، در صورتی که بچه از زنا نباشد والاّ باید مثل سایر زنها به سه حیض در صورتی که در حاملگی حیض میبیند والاّض نود روز از طلاق او عدّه نگهدارد.
- [آیت الله مظاهری] انسان باید از مجتهد زنده تقلید کند و اگر مجتهدی که انسان از او تقلید می‌کند از دنیا برود، می‌توان در همه مسائل بر تقلید او باقی بود، گرچه به هیچ یک از فتواهای او عمل نکرده باشد.
- [آیت الله مظاهری] اگر مجتهدی که انسان از او تقلید می‌کند از دنیا برود، بقاء بر تقلید از او جایز است نه واجب. گرچه مجتهدِ میّت، اعلم از مجتهدینِ زنده باشد.
- [آیت الله سبحانی] انسان می تواند اعتکاف را از جانب خود و یا از جانب افراد از دنیا رفته انجام دهد، ولی از طرف فرد زنده جایز نیست.
- [آیت الله بهجت] پولی را که انسان قرض میدهد، اگر سر سال، موعد وصول آن فرا رسیده باشد و وصول آن بدون عسر، ممکن باشد، به حکم موجودیِ اوست. در غیر این صورت، هر زمان آن را وصول کرد، با تحقق دیگر شرایط، باید خمس آن را بدهد و پولی را که انسان قرض میگیرد به اصل آن، خمس تعلق نمیگیرد، ولی منافع آن به حکم دیگر منافع است.
- [آیت الله سیستانی] اگر زن آبستن را طلاق دهند ، عدّهاش تا دنیا آمدن یا سقط شدن بچه اوست ، بنابراین اگر مثلاً یک ساعت بعد از طلاق ، بچه او به دنیا آید ، عدّهاش تمام می‌شود ، ولی این در صورتی است که بچه فرزند شرعی شوهر باشد ، بنابراین اگر زن از زنا آبستن شده باشد و شوهرش او را طلاق دهد ، عدّه او به وضع حمل بچهاش تمام نمیشود .
- [آیت الله اردبیلی] استفاده از عطرها یا ادکلنها در صورتی که انسان نداند از چیز مست کننده روان ساخته شدهاند اشکال ندارد.
- [آیت الله اردبیلی] هرگاه انسان کسی را وصیّ کند و بگوید که: (اگر آن فرد از دنیا رفت، فلانی وصی باشد)، بعد از آن که وصیّ اوّل مُرد، وصیّ دوم باید کارهای میّت را انجام دهد.
- [آیت الله مظاهری] محلی را که انسان برای اقامت و زندگی خود اختیار کرده وطن اوست چه در آن‌جا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد، یا خودش آن‌جا را برای زندگی اختیار کرده باشد.
- [آیت الله سیستانی] محلی را که انسان برای اقامت دائمی و زندگی خود اختیار کرده ، وطن اوست ، چه در آن‌جا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد ، یا خودش آن‌جا را برای زندگی اختیار کرده باشد .