مأمون در مرو به تدبیر فضل بن سهل، وزیر ایرانی خود جلسه ای با حضور دانشمندان بزرگ جهان اسلام و غیر آن ترتیب داد و از آن جهت که مأمون خود معتزلی و علاقه مند به مباحث عقلی بود و عقل گرایی را به روش معتزله ترویج می داد و به مجادلات و مناظرات کلاسی علاقه مند بود، دوست داشت در این مجلس علم اهل بیت علیهم السلام را بسنجد و از طرفی با این حرکت اهداف سیاسی نیز داشت. او امام رضا علیه السلام را که در مرو (خراسان) حضور داشت دعوت کرد تا در این مجلس شرکت کند و امام با گشاده رویی شرکت در آن را پذیرفت و مباحث و گفت و گوهایی با اهل ادیان داشت؛ از جمله گفت و گو با جاثلیق، که پیشوای بزرگ مسیحیان و رهبر مذهبی کلیسای شرقی، ارمنستان، حبشه و گرجستان بود و علاوه بر منصب دینی، نماینده سیاسی دولت مسیحی و به اصطلاح سرکنسول بود،[1] اما وی نتوانست عقاید غلوآمیز مسیحیان نسبت به الوهیت حضرت مسیح علیه السلام را توجیه کند و از پاسخ عاجز ماند.[2] امام رضا علیه السلام افزون بر این بحث، درباره عبادت و معجزات حضرت عیسی علیه السلام و بشارت آمدن پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم از انجیل به او خبر داد و جاثلیق پس از شنیدن اظهارات عالمانه امام رضا علیه السلام حیرت زده شد و پس از گفت و گوهایی به کلی درمانده و مغلوب روش امام و استدلال های بی نظیر آن حضرت گردید و امام خطاب به او فرمود: ای جاثلیق! هر چه می خواهی سئوال کن، اما او از سؤال کردن امتناع نمود و گفت: اکنون شخص دیگری غیر از من سؤال کند؛ قسم به حق مسیح که گمان نمی کردم در میان مسلمانان کسی مثل تو باشد.[3] و بر اساس گزارش متون اسلامی، به وحدانیت خدا و عدم الوهیت عیسی علیه السلام اعتراف کرد. معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1.مجموعه مقالات دومین گنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام . 2. ترجمه عیون اخبار الرضا؛ شیخ صدوق.غفاری. 3. مجموعه مقالات نخستین همایش علمی پژوهشی امام رضا(ع)، چاپ دانشگاه آزاد اسلامی زنجان. پی نوشتها: [1]. تاج العروس، ج13، ص59، دائرة المعارف، مصاحب، ج1، ص716. [2]. طبرسی، احتجاج، ج2، ص416، بیروت، موسسه اعلمی، 1403ق. [3]. مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان، ص526، به نقل از مجموعه آثار دومین گنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام 1366ش، ج1، ص432 و 452، مقاله آیت الله مکارم شیرازی. منبع: اندیشه قم
مأمون در مرو به تدبیر فضل بن سهل، وزیر ایرانی خود جلسه ای با حضور دانشمندان بزرگ جهان اسلام و غیر آن ترتیب داد و از آن جهت که مأمون خود معتزلی و علاقه مند به مباحث عقلی بود و عقل گرایی را به روش معتزله ترویج می داد و به مجادلات و مناظرات کلاسی علاقه مند بود، دوست داشت در این مجلس علم اهل بیت علیهم السلام را بسنجد و از طرفی با این حرکت اهداف سیاسی نیز داشت. او امام رضا علیه السلام را که در مرو (خراسان) حضور داشت دعوت کرد تا در این مجلس شرکت کند و امام با گشاده رویی شرکت در آن را پذیرفت و مباحث و گفت و گوهایی با اهل ادیان داشت؛ از جمله گفت و گو با جاثلیق، که پیشوای بزرگ مسیحیان و رهبر مذهبی کلیسای شرقی، ارمنستان، حبشه و گرجستان بود و علاوه بر منصب دینی، نماینده سیاسی دولت مسیحی و به اصطلاح سرکنسول بود،[1] اما وی نتوانست عقاید غلوآمیز مسیحیان نسبت به الوهیت حضرت مسیح علیه السلام را توجیه کند و از پاسخ عاجز ماند.[2]
امام رضا علیه السلام افزون بر این بحث، درباره عبادت و معجزات حضرت عیسی علیه السلام و بشارت آمدن پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم از انجیل به او خبر داد و جاثلیق پس از شنیدن اظهارات عالمانه امام رضا علیه السلام حیرت زده شد و پس از گفت و گوهایی به کلی درمانده و مغلوب روش امام و استدلال های بی نظیر آن حضرت گردید و امام خطاب به او فرمود: ای جاثلیق! هر چه می خواهی سئوال کن، اما او از سؤال کردن امتناع نمود و گفت: اکنون شخص دیگری غیر از من سؤال کند؛ قسم به حق مسیح که گمان نمی کردم در میان مسلمانان کسی مثل تو باشد.[3] و بر اساس گزارش متون اسلامی، به وحدانیت خدا و عدم الوهیت عیسی علیه السلام اعتراف کرد.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1.مجموعه مقالات دومین گنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام .
2. ترجمه عیون اخبار الرضا؛ شیخ صدوق.غفاری.
3. مجموعه مقالات نخستین همایش علمی پژوهشی امام رضا(ع)، چاپ دانشگاه آزاد اسلامی زنجان.
پی نوشتها:
[1]. تاج العروس، ج13، ص59، دائرة المعارف، مصاحب، ج1، ص716.
[2]. طبرسی، احتجاج، ج2، ص416، بیروت، موسسه اعلمی، 1403ق.
[3]. مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان، ص526، به نقل از مجموعه آثار دومین گنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام 1366ش، ج1، ص432 و 452، مقاله آیت الله مکارم شیرازی.
منبع: اندیشه قم
- [سایر] مناظره های امام رضا (ع) چه کاربردی دراین زمان دارد؟
- [سایر] مناظره امام رضا (ع) با رأس الجالوت درباره چه موضوعی بوده است؟
- [سایر] نظریه شیعه درباره روایت مناظره امام رضا(ع) با علی بن جهم در مورد شخصیت حضرت داود و گناه آدم را بنویسید.
- [سایر] ماجرای مناظره یحیی بن اکثم با امام جواد و امام هادی(ع) چه بود؟
- [سایر] چرا به امام موسی کاظم(ع) و امام رضا(ع) لقب (ابا الحسن) را دادهاند؟
- [سایر] چرا امام رضا (ع) را ابوالحسن می نامند؟
- [سایر] دلیل فرمایش امام حسن عسگری (ع) که ثواب زیارت امام رضا (ع)بیشتر از زیارت امام حسین (ع) است، چیست؟
- [سایر] کیفیت زیارت امام رضا(ع) چگونه است؟
- [سایر] آداب زیارت امام رضا(ع) چیست؟
- [سایر] شعر در مدح امام رضا ع بفرمایید؟
- [آیت الله جوادی آملی] ) .االله اکبر) یعنی خدای سبحان بزرگتر از آن است که وصف شود. (أشهد أن لا إله الاّ االله ), یعنی شهادت می دهم که غیر خدای یکتا و یگانه خدای دیگری نیست . (أشهد أنّ محمداً رسول االله ); یعنی شهادت میدهم که حضرت محمدبن عبداالله(ص) پیامبر و فرستاده خداست . (أشهد أنّ علیاً امیرالمؤمنین و ولیّ االله)؛ یعنی شهادت میدهم که حضرت علی(ع)امیر مؤمنان و ولیّ خدا بر همه خلق است . (حیّ علی الصلاة )؛ یعنی بشتاب برای اقامه نماز، (حیّ علی الفلاح)؛ یعنی بشتاب برای رستگاری، (حیّ علی خیر العمل )؛ یعنی بشتاب برای بهترین کار که نماز است، (قد قامت الصلاة)؛ یعنی به تحقیق نماز برپا شد، (لا إله الاّ االله )؛ یعنی خدایی؛ جز خدای یکتا و یگانه, سزاوار پرستش نیست.
- [آیت الله مظاهری] مکروه است که در گریه بر میّت صدا را خیلی بلند کنند. ______ 1) آیا تو بر پیمانی - که با آن ما را ترک کردی - وفاداری؟ پیمان بر شهادت به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال، او که یکتاست و شریکی برای او نیست و به اینکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده و رسول اوست و سید پیامبران و خاتم آنان است و به اینکه علی علیه السلام امیر مومنان و سید امامان و امامی است که خداوند متعال، فرمانبرداری از او را بر همه عالمیان واجب فرموده است و به اینکه حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و قائم آل محمد - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان مومنان و حجّتهای خداوند بر همه خلائق و امامان تو هستند، که پیشروان هدایت و نیکوکاری هستند. 2) هنگامی که دو فرشته نزدیک به خداوند (نکیر و منکر) که فرستادگان از جانب خدای متعالند، به سوی تو آمدند و از تو در مورد خدایت و پیامبرت و دینت و کتابت و قبلهات و امامانت سوال کردند،پس نترس و اندوهگین نشو و در جواب آنان بگو: خداوند، پروردگار من و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن، کتاب من و کعبه، قبله من و امیر مومنان علی بن ابی طالب، امام من و حسن بن علی، امام من و حسین بن علی، امام من و زین العابدین، امام من و محمد باقر، امام من و جعفر صادق، امام من، و موسی کاظم، امام من و علی رضا، امام من و محمد جواد امام من و علی هادی، امام من و حسن عسکری، امام من و حجّت منتظَر، امام من میباشند، اینان - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان و سروران و رهبران و شفیعان من میباشند، در دنیا و آخرت به آنان دوستی میورزم و از دشمنان آنان دوری میجویم، سپس بدان ای فلان فرزند فلان. 3) بدرستی که خداوند متعال، بهترین پروردگار و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بهترین پیامبر و امیر مومنان علی بن ابی طالب و فرزندان معصوم او یعنی دوازده امام، بهترین امامان هستند و آنچه را محمد صلی الله علیه وآله وسلم آورده است حقّ است و مرگ حقّ است و سوال منکر و نکیر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن (برای روز قیامت)، حقّ است و رستاخیز، حقّ است و صراط، حقّ است و میزان (اعمال)، حقّ است و تطایر کتب، حقّ است و بهشت، حقّ است و جهنم، حقّ است و آن ساعت معهود (روز قیامت)، خواهد آمد و هیچ تردیدی در آن نیست و به تحقیق خداوند متعال کسانی را، که در قبرها هستند، بر خواهد انگیخت. 4) خداوند تو را بر قول ثابت، پایدار فرماید و به راه مستقیم هدایت فرماید و بین تو و امامان تو در جایگاهی از رحمتش، شناخت ایجاد فرماید. 5) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را با برهانی از خودت روبرو گردان، خداوندا (درخواست میکنیم)عفو تو را، عفو تو را. 6) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را از جانب خودت با رضوان روبرو کن و قبر او را از بخشایش خودت آرام فرما، رحمتی که بوسیله آن از مهربانی هر کس دیگری بی نیاز گردد.
- [آیت الله نوری همدانی] اذان هیجده جمله است : اللهً اکبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حیّ علی الصلاهِ، حیَّ علی الفلاحِ ، حیّ علی خیرِ العملِ ، الله اکبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر یک دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اول اذان و یک مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حیّ علی خیرِ العملِ باید دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .
- [آیت الله جوادی آملی] .اذان, هجده جمله است : (االله اکبر ) چهار مرتبه، (أشهد أن لا إله الاّ االله )، (أشهد أنّ محمداً رسول االله )، (حیّ علی الصلاة )، (حیّ علی الفلاح)، (حیّ علی خیر العمل )، (االله اکبر )، (لا إله الاّ االله )، هر کدام دو مرتبه، و اقامه , هفده جمله است : دو مرتبه (االله اکبر )، از اول اذان و یک مرتبه (لا إله الاّ االله ) از آخر آن , کم می شود و دو مرتبه (قد قامت الصلاة ) بعد از (حیّ علی خیر العمل) افزوده میشود.
- [آیت الله سبحانی] اذان هیجده جمله است: اللّهُ أَکْبَر چهار مرتبه. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، حَیَّ عَلَی الفَلاَح، حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، اللّهُ أَکْبَر، لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أَکْبَر از اول اذان و یک مرتبه لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ باید دو مرتبه قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ اضافه نمود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اذان هیجده جمله است: "اللهُ أکْبَرُ" چهار مرتبه؛ "أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ" "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله" "حَیَّ عَلی الصّلاة" "حَیَّ عَلَی الْفَلاَح" "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل" "اللهُ أَکْبَرُ" "لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله" هر یک دو مرتبه. اقامه هفده جمله است یعنی: دو مرتبه "اللهُ أکْبَرُ" از اول اذان و یک مرتبه "لا إِلَهَ إِلاَّ الله" از آخر آن کم می شود وبعد از گفتن "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل"باید دو مرتبه "قَدْ قامَتِ الصَّلاة" اضافه نمود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اذان هیجده جمله است: اَلله اکبرُ چهار مرتبه اَشهدُ اَنْ لا الهَ اِلاّاللهُ، اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسولُ الله حیَّ عَلَی الصَّلوةِ حَیَّ عَلَی الفَلاحِ حَیَّ عَلی خیرِ العملِ، الله اکبرُ لااِلَه اِلاّالله هر یک دو مرتبه و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اوّل اذان و یک مرتبه لااِلهَ اِلاّالله از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خیرِ العَمَل باید دو مرتبه قَد قامَتِ الصَّلوةُ اضافه نمود.
- [آیت الله خوئی] اذان هیجده جمله است:" الله اکبر" چهار مرتبه،" اشهد ان لا اله الا الله، أشهد ان محمداً رسول الله، حی علی الصلاة، حی علی الفلاح، حی علی خیر العمل، الله اکبر، لا اله الا الله"، هر یک دو مرتبه، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه" الله اکبر" از اوّل اذان، و یک مرتبه" لا اله الا الله" از آخر آن کم میشود، و بعداز گفتن" حی علی خیر العمل" باید دو مرتبه" قد قامت الصلاه" اضافه نمود.
- [امام خمینی] اذان هیجده جمله است: "الله اکبر" چهار مرتبه، "اشهد ان لا اله الا الله،اشهد ان محمدا رسول الله، حی علی الصلاه، حی علی الفلاح، حی علی خیر العمل، الله اکبر، لا اله الا الله"، هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه"الله اکبر" از اول اذان، و یک مرتبه "لا اله الا الله" از آخر آن کم می شود، و بعداز گفتن "حی علی خیر العمل" باید دو مرتبه "قد قامت الصلاه" اضاضه نمود.
- [آیت الله بهجت] اذان هیجده جمله است: (اللّه اَکبَر) چهار مرتبه؛ (اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللّه)؛ (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّه)؛ (حَی عَلَی الصَّلاة)؛ (حَی عَلَی الفَلاح)؛ (حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل)؛ (اللّه اَکبَر)؛ (لا اِلهَ اِلاَّ اللّه) هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است؛ یعنی دو مرتبه (اللّه اکبر) از اول اذان و یک مرتبه (لا اِلهَ الاَّ اللّه) از آخر آن کم میشود، و بعد از گفتن (حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل) باید دو مرتبه (قَدْ قامَتِ الصَّلاة) اضافه نمود.