عنوان اولی
هنگامي که شارع مقدس مي خواهد حکمي را بر موضوعي ( افعال و ذوات ) بار نمايد , گاهي فقط ذات و طبيعت موضوع را , صرف نظر از عوارض خارج از ذات ( هم چون شک در حکم واقعي موضوع ) در نظر مي گيرد و حکم را به آن بار مي کند; يعني موضوع را به عنوان اولي لحاظ کرده و حکم را بر آن حمل مي کند ; بنابراين , عنوان اولي عنواني است که به لحاظ ذات و طبيعت موضوع و صرف نظر از عوارض خارج از ذات و لحاظ شک در حکم واقعي , بر موضوع بار مي شود چنان که خداوند متعال مي فرمايد: ( حرّمت عليکم الميتة ) حرمت خوردن گوشت را متوجه عنوان اولي ( ميته ) مي نمايد, هر چند به لحاظ اضطرار و ناچاري, ممکن است عنوان ثانوي پيدا کند و خوردن ميته جايز شود.