دهان
دهان:از اعضاى بدن است .به اوّلین قسمت دستگاه گوارش؛ شامل لب ها، زبان، دندان ها و غدد بزاقى، دهان گویند.
واردکردن شیء خارجی مثل دماسنج، در دهان برای روزه‌دار اشکالی دارد؟
اشکال ندارد.
اشکال ندارد.
پاسخ:
اشکال ندارد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- آیا خون آمدن از دهان روزه‌دار موجب بطلان روزه می‌شود یا خیر؟
- اگر مقدار کمی خون از لثه روزه‌دار خارج شود و با آب دهان او مخلوط گردد، فرو بردن آن، روزه را باطل می‌کند یا نه؟
- اگر در حین خواندن نماز، اخلاط سینه به دهان روزه‌دار بیاید، چه وظیفه‌ای دارد؟ آیا باید نماز را باطل کند و یا اینکه می‌تواند آن را فرو برد؟
- اگر در حین خواندن نماز، اخلاط سینه به دهان روزه‌دار بیاید، چه وظیفه‌ای دارد؟ آیا باید نماز را باطل کند و یا اینکه می‌تواند آن را فرو برد؟
- حدیثی در کتاب اخلاق نوشته، خواهش می‌کنم اگر اشکالی ندارد در مورد این حدیث توضیحی بفرمایید.
- اگر در جیب کسی شیء غصبی باشد، آیا می‌تواند با وجود همان شیء، نماز بخواند؟
- آیا دندان پر شده در دهان جسم خارجی محسوب می‌شود و اگر کسی با داشتن دندان پر شده دندان دیگر را بکشد، باید با آب جاری دهان را پاک کند یا خیر؟ و اگر بچه باشد و نشود این کار را کرد یا بزرگسال باشد و نداند، حکم چیست؟
- فرموده‌اید اگر روح در جنین دمیده شده باشد، سقط آن در حکم آدم کشی است، بعضی تصوّر می‌کنند که تا زمانی که روح در آن دمیده نشده سقط اشکالی ندارد، توضیح حضرت عالی مشکل گشاست.
- اگر داروی بی حسّی یا بیهوشی را از طریق بینی استعمال کند و طعم دارو یا خود دارو به حلق روزه‌دار برسد روزه‌دار چه وظیفه‌ای دارد؟
- یک شرکت بزرگ با چند صد نفر نیرو با شرکتهای خارجی همکاری می‌کند. این شرکت از شرکتهای خارجی و یا حتی بانک‌های خارجی مبالغ زیادی وام ارزی با کارمزد هفت درصد گرفته و سپس به کارخانجات و متقاضیان و حتی بانک‌های خصوصی ایران وام می‌دهد و در این بین با توافق با مشتریان بین چهار تا پنج درصد کارمزد می‌گیرد. همچنین شرکت به هرکس که متقاضیانی را معرفی نماید درصدی از مبلغ وام را حق الزحمه می‌دهد. آیا کارکردن برای این شرکت و یا وام گرفتن از آن اشکال دارد؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] در تفسیر تسنیم آمده: (چون خداوند اول مواد خام را ابداع می کند، انشای آن مواد خام از شیء نیست؛ چنان که لا شیء هم نیست؛ زیرا در فرض اول قِدَم آن شیء لازم می آید و در فرض دوم، مبدأیت قابلی لا شیء، در حالی که هم قِدَم غیر خدا محال است و هم مبدأیت قابلی عدم و نقیض من شیء، من لا شیء نیست، بلکه لا من شیء است) (ج 4، ص 451). الف. معنی (من شیء) و (من لا شیء) روشن است، امّا معنی (لا من شیء) چیست؟ اینکه بگوییم خداوند اشیاء را (لا من شیء) خلق کرده به چه معناست و چه فرقی با (من لا شیء) دارد؟ ب. آیا این سخن خلاف صریح قرآن نیست که میفرماید: (وَ قَدْ خَلَقْتُک مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ تَک شَیْئاً) (مریم/9)، زیرا در این آیه شریفه میفرماید که تو هیچ نبودی، یعنی لا شیء بودی، و من تو را در حالیکه لا شیء بودی (لم تکُ شیئاً) خلق کردم.
- [سایر] لطفاً درباره حکم فقهی طهارت و نجاست موارد ذیل مرا راهنمایی فرمایید؟ 2. اگر نجاست باطنی به باطن سرایت کند؟ 3. اگر شی خارجی با نجاست خارجی اما در داخل باطن مثل دهان ملاقات کند؟ نظر آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) در این باره چیست؟ با تشکر
- [سایر] در آیه 264 بقره آمده: (لا یَقْدِرُونَ عَلی شَیْءٍ مِمّا کَسَبُوا)، و در آیه 18 ابراهیم آمده: (لا یَقْدِرُونَ مِمّا کَسَبُوا عَلی شَیْءٍ). این تفاوت در ترتیب (شیء) و (ممّا کسبوا) چه تفاوتی در معنا ایجاد می‌کند؟
- [آیت الله بروجردی] در ماه رمضان در حال نماز مگسی در دهان روزه‌دار میرود اگر بخواهد آخ بگوید که مگس بیرون جهد نمازش باطل می‌شود، بخواهد فرو برد روزهاش باطل می‌شود، تکلیفش چیست؟
- [آیت الله خامنه ای] آیا دندان پر شده در دهان جسم خارجی محسوب می شود و اگر کسی با داشتن دندان پر شده دندان دیگر را بکشد باید با آب جاری دهان را پاک کند یا خیر؟ و اگر بچه باشد و نشود اینکار را کرد یا بزرگسال باشد و نداند، حکم چیست؟
- [سایر] خالق هرچیزی از جمله جسم و قوه و... خدا است. از طرفی هم میگوییم معطی شیء فاقد شیء نیست. پس خدایی که معطی جسم و قوه و استعداد...است، خودش هم باید جسم، قوه و استعداد داشته باشد!
- [سایر] در حکمت متعالیه آیا شیء و شیئیت مساوق با وجود است یا مساوق با ماهیت؟
- [آیت الله جوادی آملی] در حکم به نجاست شیء، یقین لازم است یا گمان غالب و ظاهر نیز کفایت می‌کند؟
- [سایر] بنده چند سؤال داشتم و امیدوارم که شما سریع به سوالات من جواب دهید. آیا کار کردن در مکانی که مشروب در آن جا سرو می شود مثل رستوران اشکالی دارد؟
- [آیت الله جوادی آملی] در حکم به نجاست شیء، یقین لازم است یا گمان غالب و ظاهر نیز کفایت می‌کند؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر روزه‌دار سهواً یا جهلاً چیزی بخورد یا بیاشامد روزهاش باطل نمیشود.
- اگر روزه‌دار زنا کند و بعد با حلال خود جماع نماید یک کفّاره جمع کافی است.
- فرو بردن اخلاط سر و سینه، تا به فضای دهان نرسیده اشکال ندارد، ولی اگر داخل فضای دهان شود بهتر است آن را فرو نبرد.
- اگر بدن حیوان به عین نجس مثل خون، یا متنجّس مثل آب نجس آلوده شود، چنانچه آنها برطرف شود بدن آن حیوان پاک می‌شود و همچنین است باطن بدن انسان مثل توی دهان و بینی، مثلاً اگر خونی از لای دندان بیرون آید و در آب دهان از بین برود، آب کشیدن توی دهان لازم نیست و نیز اگر دندان عاریه در دهان نجس شود، آب کشیدن آن لازم نیست.
- اگر روزه‌دار در حال بیرون آمدن منی از خواب بیدار شود واجب نیست از بیرون آمدن آن جلوگیری کند.
- برای روزه‌دار سیزده مورد، مکروه است: 1 - مسافرت برای فرار از روزه. 2 - ریختن دارو به چشم. 3 - سرمه کشیدن در صورتی که مزه یا بوی آن به حلق برسد. 4 - انجام هر کاری که باعث ضعفمیشود، مانندخون گرفتن و حمام رفتن. 5 - اَنفیه کشیدن در صورتی که نداند که به حلق میرسد )ولی اگر بداند به حلق میرسد جایز نیست(. 6 - بو کردن گیاههای معطر. 7 - نشستن زن در آب. 8 - استعمال شیاف. 9 - تر کردن لباسی که در بدن است. 10 - دندان کشیدن. 11 - هر کاری که به واسطه آن از دهان خون بیاید. 12 - با چوب تر مسواک کردن. 13 - هر کاری که شهوت را تحریک کند.
- اگر تمام دندانهای کسی را از بین ببرند دیه آن دیه قتل است. و دیه هر کدام از دوازده دندان جلوی دهان که شش عدد در بالا و شش عدد در پایین میباشد پنجاه مثقال شرعی طلا و دیه هر کدام از شانزده دندان عقب دهان بیست و پنج مثقال شرعی طلا میباشد.
- اگر غذا لای دندان مانده باشد و داخل دهان خون بیاید چه انسان بداند که خون به غذا رسیده یا نداند آن غذا پاک است.
- اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بیاختیار فرو رود یا آب داخل بینی کند و بی اختیار فرو رود قضا بر او واجب نیست.
- اگر روزه‌دار با خود کاری کند که منی از او بیرون آید روزهاش باطل می‌شود امّا اگر بیاختیار یا سهواً یا جهلاً یا در خواب منی از او بیرون آید روزهاش باطل نمیشود.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله شبیری زنجانی] مضمضه زیاد، برای روزه‌دار مکروه است و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.
- [آیت الله علوی گرگانی] مضمضه زیاد برای روزه‌دار مکروه است و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.
- [آیت الله اردبیلی] مضمضه زیاد برای روزه‌دار مکروه است و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.
- [آیت الله بروجردی] مضمضهی زیاد برای روزه‌دار مکروه است و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.
- [آیت الله خوئی] اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بیاختیار فرو رود، یا آب داخل بینی کند و بیاختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست. (مسألة 1699)- مضمضزیاد برای روزه‌دار مکروه است، و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر آن است که سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.
- [آیت الله بهجت] مسواک کردن برای روزه‌دار، مانند مضمضه جایز و بلکه مستحب است، ولی اگر مسواک را از دهان بیرون آورد و دوباره در دهان وارد کند، نگذارد آب آن داخل حلق شود، ولی اگر آب مسواک بهقدری کم باشد که در آب دهان مستهلک می‌شود، مانعی ندارد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر روزه‌دار، عمداً چیزی بخورد یا بیاشامد، روزه او باطل می‌شود؛ چه خوردن و آشامیدن آن چیز معمول باشد، مثل نان و آب، چه معمول نباشد، مثل خاک و شیره درخت و چه کم باشد یا زیاد، حتی اگر مسواک را از دهان بیرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو ببرد، روزهاش باطل می‌شود، مگر آن که رطوبت مسواک در دهان بسیار کم باشد و منظور از کلمه (عمداً) در این مسأله و مسائل بعدی آن است که انسان با توجّه به روزه‌دار بودن خود، کاری انجام دهد.
- [آیت الله اردبیلی] احتیاط واجب آن است که روزه‌دار بخار غلیظ، دود سیگار و تنباکو و مانند آنها را نیز به حلق نرساند و اگر بخار غلیظ در دهان به صورت آب درآید و آن را فرو برد، روزهاش باطل می‌شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مضمضه کردن زیاد برای روزه دار مکروه است و بعد از مضمضه باید آب خارجی را از دهان بیرون بریزد و بهتر است سه مرتبه آب دهان را بیندازد و اگر بداند به واسطه مضمضه بی اختیار آب وارد گلویش می شود نباید مضمضه کند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر روزه‌دار عمدا چیزی بخورد یا بیاشامد، روزه او باطل می‌شود، چه خوردن و آشامیدن آن چیز مثل نان و آب، معمول باشد یا مثل خاک و شیره درخت، معمول نباشد، چه کم باشد و چه زیاد، حتّی اگر مسواک را از دهان بیرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل می‌شود، مگر آن که رطوبت مسواک در آب دهان به گونهای از بین برود که به آن رطوبت خارج گفته نشود.