کدام پیامبران امام نیز بوده اند؟

امامت شان و رتبه ای غیر از رسالت است و بعضی از انبیاء از مقام امامت نیز بهره مند شدند مانند حضرت ابراهیم(ع) که بعد از رسالت و با موفقیت در امتحان های الهی، به مقام امامت نائل گردیدند:
(وَ إِذِ ابْتَلی‌ إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً؛[بقره/124] (به خاطر آورید) هنگامی که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود. و او به خوبی از عهده این آزمایشها برآمد. خداوند به او فرمود: (من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم!)

درباره اینکه کدام پیامبران از مقام امامت بهره مند بودند، نمی توانیم استقصای کاملی بنماییم. اما از احادیث بعضی از پیامبرانی که امام نیز بوده اند، روشن می شود. به عنوان نمونه در حدیثی پیامبران را دسته بندی کرده و یک دسته آن ها را امام معرفی می کند:

امام صادق علیه السلام فرمود: پیغمبران و رسولان چهار طبقه باشند:
1- پیغمبری که تنها برای خودش‌ پیغمبر است و بدیگری تجاوز نمیکند (و خدا بوسیله‌ ای وظائف شخصی او را باو میفهماند)
2- پیغمبری که در خواب میبیند و آواز هاتف را میشنود ولی خود او را در بیداری نمیبیند و بر هیچ کس مبعوث نیست و خود او امام و پیشوائی دارد. چنانچه ابراهیم بر لوط (ع) امام بود.
3- پیغمبری که در خواب میبیند و صدا را میشنود و فرشته را می ‌بیند و بسوی گروهی کم یا زیاد مبعوث است مانند یونس، خدا باو فرماید: (ما او را بسوی صد هزار نفر بلکه بیشتر فرستادیم)[صافات/147] امام فرمود: مقدار بیشتر سی هزار بود و یونس را پیشوائی بود (که جناب موسی باشد و او شریعت موسی را ترویج میکرد)
4- پیغمبری که در خواب میبیند و صدا را میشنود و در بیداری میبیند و او امام است مانند پیغمبران اولو العزم، ابراهیم (ع) مدتی پیغمبر بود و امام نبود تا خدا فرمود: (إِذِ ابْتَلی‌ إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی‌ قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمینَ)[بقره/124] من ترا امام مردم قرار دادم ابراهیم گفت از فرزندان من هم؟) خدا فرمود (پیمان من بستمکاران نرسد) کسی که غیر خدا یا بتی را پرستیده امام نگردد.[1]

مطابق این روایت روشن می شود که حداقل پیامبران اولوالعزم امام بوده اند که در روایت زیر، پیامبران اولوالعزم معرفی شده اند:
امام باقر(ع) از پیامبر خدا (ع) نقل میکنند که فرمود: (پیامبران اولو العزم پنج تن هستند: نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و محمد (ص))[2]

[1]. الکافی، ج‌1، ص: 175.
[2]. بحار الأنوار ج‌27 ص 6.