اجنه
جن ممکن است اشاره به معانی ذیل باشد: • سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن کریم• جن (موجود)، موجودی مکلف و مختار، مانند انسان
آیا اجنه می توانند یک انسان را بکشند؟
همانگونه که از اسم جن روشن است، موجودی پوشیده است که احوالش برای ما خیلی روشن نیست. و همین پوشیدگی باعث شده است که مطالب راست و دروغ و خرافات بسیار با یکدیگر، مخلوط شوند. در این موارد باید از اصول مسلم و روشن بهره گرفت. و در جزئیات همیشه این اصول را مد نظر داشت. مثل اینکه اصل جن وجود دارد و جنیان نیز مخلوقاتی مانند ما هستند که برای آزمایش الهی و عبودیت خلق شده اند. (وَ مَا خَلَقْتُ الجْنَّ وَ الْانسَ إِلَّا لِیَعْبُدُون؛[ذاریات/56] من جنّ و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)!) و یا اینکه هیچ چیز خارج از اجازه خداوند انجام نمی شود. و خارج از سلطنت خدا کسی نمی تواند به انسان آسیب برساند. (وَ مَا هُم بِضَارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ؛[بقره/102] ولی هیچ گاه نمی توانند بدون اجازه خداوند، به انسانی زیان برسانند.) اما اینکه کسی توسط جن کشته شود، مطلب معتبری نیست. و یکی از خرافات جامعه جاهلیت اعراب است: (پیش از ظهور اسلام عربان میگفتند که بعضی جن‌ها بصورت یک نیمه انسان است و در سفر و تنهائی نمودار میشود و آنرا شق میگفتند. از علقمه بن صفوان بن امیة بن محرب کتانی جد مادری مروان حکم نقل کرده‌اند که وی شبی بطلب‌مالی که در مکه داشت برون رفته بود و به محلی رسید که تاکنون حائط حرمان نام دارد ناگهان یک شق که اوصاف آنرا نیز نقل کرده است بر او نمودار شد و ... و این بنزد عرب مشهور است که علقمة بن صفوان را جن کشته است.)[1] و مواردی که در تاریخ این گونه ثبت شده است، در واقع نوعی عوام فریبی بوده است. مثل ترور سعد بن عباده، که عده ای او را مزاحم خلافت خود می دیدند و ترورش کردند و با توجه به خرافات رایج در دوران جاهلیت، قتل او را به گردن جن انداختند و مدعی شدند که اجنه او را کشته اند! در تاریخ الکامل، ماجرای بیعت نکردن سعد این گونه بیان شده است که به خوبی انگیزه قتل او، و ترس از عواقب آن روشن است: ( مردم هم از هر طرف بر بیعت ابی بکر اقبال و شتاب نمودند. سعد بن عباده بخانه خود رفت و چند روزی ماند ابو بکر هم باو پیغام داد که بیا بیعت کن زیرا مردم بیعت کرده‌اند. گفت: هرگز بخدا سوگند مگر آنکه شما را هدف کنم و هر چه در ترکش تیر داشته باشم سوی شما اندازم و سر نیزه خود را بخون شما آلوده کنم و شمشیر خود را تا نیرو داشته باشم بر شما مسلط کنم و با شما با تمام خانواده خود و هر که از من پیروی کند نبرد کنم و لو اینکه جن و انس شما را یاری کنند. من با شما بیعت نخواهم کرد تا نزد خدای خود بروم. عمر گفت: ما او را آزاد نمی‌گذاریم تا بیعت کند. بشیر بن سعد گفت: او لجاج و عناد کرده، با شما بیعت نمی‌کند تا کشته شود او هم کشته نمی‌شود مگر افراد خانواده و گروهی از قبیله او کشته شوند)[2] همچنین در تاریخ ابن خلدون نوشته است: . جمعی از یاران سعد فریاد زدند، که بنگرید مباد سعد را در زیر پای بکشید. عمر گفت: بکشیدش که خدا او را بکشد. ابو بکر گفت: ای عمر تند مرو، اینجا رفق و مدارا، ما را زودتر به مقصود می‌رساند، عمر باز ایستاد.[3] همین مزاحمت سعد، و هزینه قتل او سبب ترور مخفیانه او، و مقصر دانستن جن در قتلش شد: و در اخبار مورخان آمده است که سعد به شام رفت و تا به هنگام مرگ آنجا بود. و به دست جن‌ها کشته شد.[4] [1]. مروج الذهب/ ترجمه، ج1، ص:515. [2]. الکامل/ ترجمه، ج8، ص:21. [3]. تاریخ ابن خلدون/ ترجمه متن، ج1، ص:472. [4]. تاریخ ابن خلدون/ ترجمه متن، ج1، ص:472.
همانگونه که از اسم جن روشن است، موجودی پوشیده است که احوالش برای ما خیلی روشن نیست. و همین پوشیدگی باعث شده است که مطالب راست و دروغ و خرافات بسیار با یکدیگر، مخلوط شوند. در این موارد باید از اصول مسلم و روشن بهره گرفت. و در جزئیات همیشه این اصول را مد نظر داشت. مثل اینکه اصل جن وجود دارد و جنیان نیز مخلوقاتی مانند ما هستند که برای آزمایش الهی و عبودیت خلق شده اند. (وَ مَا خَلَقْتُ الجْنَّ وَ الْانسَ إِلَّا لِیَعْبُدُون؛[ذاریات/56] من جنّ و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)!) و یا اینکه هیچ چیز خارج از اجازه خداوند انجام نمی شود. و خارج از سلطنت خدا کسی نمی تواند به انسان آسیب برساند. (وَ مَا هُم بِضَارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ؛[بقره/102] ولی هیچ گاه نمی توانند بدون اجازه خداوند، به انسانی زیان برسانند.) اما اینکه کسی توسط جن کشته شود، مطلب معتبری نیست. و یکی از خرافات جامعه جاهلیت اعراب است: (پیش از ظهور اسلام عربان میگفتند که بعضی جن‌ها بصورت یک نیمه انسان است و در سفر و تنهائی نمودار میشود و آنرا شق میگفتند. از علقمه بن صفوان بن امیة بن محرب کتانی جد مادری مروان حکم نقل کرده‌اند که وی شبی بطلب‌مالی که در مکه داشت برون رفته بود و به محلی رسید که تاکنون حائط حرمان نام دارد ناگهان یک شق که اوصاف آنرا نیز نقل کرده است بر او نمودار شد و ... و این بنزد عرب مشهور است که علقمة بن صفوان را جن کشته است.)[1] و مواردی که در تاریخ این گونه ثبت شده است، در واقع نوعی عوام فریبی بوده است. مثل ترور سعد بن عباده، که عده ای او را مزاحم خلافت خود می دیدند و ترورش کردند و با توجه به خرافات رایج در دوران جاهلیت، قتل او را به گردن جن انداختند و مدعی شدند که اجنه او را کشته اند! در تاریخ الکامل، ماجرای بیعت نکردن سعد این گونه بیان شده است که به خوبی انگیزه قتل او، و ترس از عواقب آن روشن است: ( مردم هم از هر طرف بر بیعت ابی بکر اقبال و شتاب نمودند. سعد بن عباده بخانه خود رفت و چند روزی ماند ابو بکر هم باو پیغام داد که بیا بیعت کن زیرا مردم بیعت کرده‌اند. گفت: هرگز بخدا سوگند مگر آنکه شما را هدف کنم و هر چه در ترکش تیر داشته باشم سوی شما اندازم و سر نیزه خود را بخون شما آلوده کنم و شمشیر خود را تا نیرو داشته باشم بر شما مسلط کنم و با شما با تمام خانواده خود و هر که از من پیروی کند نبرد کنم و لو اینکه جن و انس شما را یاری کنند. من با شما بیعت نخواهم کرد تا نزد خدای خود بروم. عمر گفت: ما او را آزاد نمی‌گذاریم تا بیعت کند. بشیر بن سعد گفت: او لجاج و عناد کرده، با شما بیعت نمی‌کند تا کشته شود او هم کشته نمی‌شود مگر افراد خانواده و گروهی از قبیله او کشته شوند)[2] همچنین در تاریخ ابن خلدون نوشته است: . جمعی از یاران سعد فریاد زدند، که بنگرید مباد سعد را در زیر پای بکشید. عمر گفت: بکشیدش که خدا او را بکشد. ابو بکر گفت: ای عمر تند مرو، اینجا رفق و مدارا، ما را زودتر به مقصود می‌رساند، عمر باز ایستاد.[3] همین مزاحمت سعد، و هزینه قتل او سبب ترور مخفیانه او، و مقصر دانستن جن در قتلش شد: و در اخبار مورخان آمده است که سعد به شام رفت و تا به هنگام مرگ آنجا بود. و به دست جن‌ها کشته شد.[4] [1]. مروج الذهب/ ترجمه، ج1، ص:515. [2]. الکامل/ ترجمه، ج8، ص:21. [3]. تاریخ ابن خلدون/ ترجمه متن، ج1، ص:472. [4]. تاریخ ابن خلدون/ ترجمه متن، ج1، ص:472.
پاسخ:
همانگونه که از اسم جن روشن است، موجودی پوشیده است که احوالش برای ما خیلی روشن نیست. و همین پوشیدگی باعث شده است که مطالب راست و دروغ و خرافات بسیار با یکدیگر، مخلوط شوند. در این موارد باید از اصول مسلم و روشن بهره گرفت. و در جزئیات همیشه این اصول را مد نظر داشت. مثل اینکه اصل جن وجود دارد و جنیان نیز مخلوقاتی مانند ما هستند که برای آزمایش الهی و عبودیت خلق شده اند.
(وَ مَا خَلَقْتُ الجْنَّ وَ الْانسَ إِلَّا لِیَعْبُدُون؛[ذاریات/56] من جنّ و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)!)
و یا اینکه هیچ چیز خارج از اجازه خداوند انجام نمی شود. و خارج از سلطنت خدا کسی نمی تواند به انسان آسیب برساند.
(وَ مَا هُم بِضَارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ؛[بقره/102] ولی هیچ گاه نمی توانند بدون اجازه خداوند، به انسانی زیان برسانند.)
اما اینکه کسی توسط جن کشته شود، مطلب معتبری نیست. و یکی از خرافات جامعه جاهلیت اعراب است:
(پیش از ظهور اسلام عربان میگفتند که بعضی جن‌ها بصورت یک نیمه انسان است و در سفر و تنهائی نمودار میشود و آنرا شق میگفتند. از علقمه بن صفوان بن امیة بن محرب کتانی جد مادری مروان حکم نقل کرده‌اند که وی شبی بطلب‌مالی که در مکه داشت برون رفته بود و به محلی رسید که تاکنون حائط حرمان نام دارد ناگهان یک شق که اوصاف آنرا نیز نقل کرده است بر او نمودار شد و ... و این بنزد عرب مشهور است که علقمة بن صفوان را جن کشته است.)[1]
و مواردی که در تاریخ این گونه ثبت شده است، در واقع نوعی عوام فریبی بوده است. مثل ترور سعد بن عباده، که عده ای او را مزاحم خلافت خود می دیدند و ترورش کردند و با توجه به خرافات رایج در دوران جاهلیت، قتل او را به گردن جن انداختند و مدعی شدند که اجنه او را کشته اند! در تاریخ الکامل، ماجرای بیعت نکردن سعد این گونه بیان شده است که به خوبی انگیزه قتل او، و ترس از عواقب آن روشن است: ( مردم هم از هر طرف بر بیعت ابی بکر اقبال و شتاب نمودند. سعد بن عباده بخانه خود رفت و چند روزی ماند ابو بکر هم باو پیغام داد که بیا بیعت کن زیرا مردم بیعت کرده‌اند. گفت: هرگز بخدا سوگند مگر آنکه شما را هدف کنم و هر چه در ترکش تیر داشته باشم سوی شما اندازم و سر نیزه خود را بخون شما آلوده کنم و شمشیر خود را تا نیرو داشته باشم بر شما مسلط کنم و با شما با تمام خانواده خود و هر که از من پیروی کند نبرد کنم و لو اینکه جن و انس شما را یاری کنند. من با شما بیعت نخواهم کرد تا نزد خدای خود بروم. عمر گفت: ما او را آزاد نمی‌گذاریم تا بیعت کند. بشیر بن سعد گفت: او لجاج و عناد کرده، با شما بیعت نمی‌کند تا کشته شود او هم کشته نمی‌شود مگر افراد خانواده و گروهی از قبیله او کشته شوند)[2]
همچنین در تاریخ ابن خلدون نوشته است: . جمعی از یاران سعد فریاد زدند، که بنگرید مباد سعد را در زیر پای بکشید. عمر گفت: بکشیدش که خدا او را بکشد. ابو بکر گفت: ای عمر تند مرو، اینجا رفق و مدارا، ما را زودتر به مقصود می‌رساند، عمر باز ایستاد.[3]
همین مزاحمت سعد، و هزینه قتل او سبب ترور مخفیانه او، و مقصر دانستن جن در قتلش شد:
و در اخبار مورخان آمده است که سعد به شام رفت و تا به هنگام مرگ آنجا بود. و به دست جن‌ها کشته شد.[4]
[1]. مروج الذهب/ ترجمه، ج1، ص:515.
[2]. الکامل/ ترجمه، ج8، ص:21.
[3]. تاریخ ابن خلدون/ ترجمه متن، ج1، ص:472.
[4]. تاریخ ابن خلدون/ ترجمه متن، ج1، ص:472.
- [سایر] آیا ممکن است برخی موجودات ماورائی ( اجنه) برای جدا شدن روح از بدن در حالت خواب به انسان کمک کنند؟
- [سایر] آیا منظور از اجنه، همان میکروب هاست؟
- [سایر] آیا واقعا کسانی شیطان یا اجنه را می پرستند؟
- [سایر] آیا بعضی از مارها و حشرات و عقربهایی که ما میبینیم از اجنه هستند؟
- [سایر] حرز ابی دجانه چیست و آیا برای دفع اجنه و شیاطین موثر است؟
- [آیت الله بهجت] احضار ارواح و اجنّه و کمک گرفتن از آن ها، چه وجهی دارد؟
- [سایر] آیا گریه و نوحه اجنه بر امام حسین(علیه السلام) صحت دارد؟ چگونه؟
- [سایر] چرا پیامبر اجنه حضرت محمد (ص) بود و از جنس خودشان نبود؟
- [سایر] قضیه قطع شدن دست شیاطین و اجنه از اخبار غیبی بعد از رسول اکرم (ص) چیست؟
- [سایر] قرآن چگونه کتاب الهی است در حالی که می گوید شهاب سنگ ها برای زدن اجنه است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر جلد قرآن نجس شود باید آن را آب بکشند.
- [آیت الله مظاهری] اگر دو نفر یا بیشتر مسلمانی را بکشند به نحوی که همه در کشتن او شریک باشند، ورثه مقتول میتوانند بعضی را بکشند و از دیگران سهم دیه را بگیرند و میتوانند همه را بکشند و در هر حال باید تفاوت دیه کسی را که میکشند بپردازند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر چیز نجسی را در آب قلیل آب بکشند، بنا بر احتیاط باید از آبی که بعد از بیرون آوردن، از آن میریزد اجتناب کرد و اگر در غیر آب قلیل آب بکشند آبی که از آن میریزد پاک است.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر مس نجس ومانند آن را آب کنند وآب بکشند، ظاهرش پاک میشود.
- [آیت الله مظاهری] اگر در مسح پا همه دست را روی پا بگذارند و کمی بکشند صحیح است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر مس نجس و مانند آن را آب کنند و آب بکشند ظاهرش پاک می شود.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر موی سر و صورت را با اب قلیل اب بکشند جدا شدن غساله لازم است
- [آیت الله بروجردی] اگر مس نجس و مانند آن را آب کنند و آب بکشند، ظاهرش پاک میشود.
- [آیت الله سیستانی] اگر مس نجس و مانند آن را آب کنند و آب بکشند ، ظاهرش پاک میشود .
- [امام خمینی] اگر مس نجس و مانند آن را آب کنند و آب بکشند، ظاهرش پاک می شود.