در خصوص دیدن معصومین(ع) در خواب و سخن گفتن با ایشان، در مفاتیح الجنان دعاها و دستورهایی نقل گردیده است که در ادامه بیان خواهد شد. اما باید در نظر داشت که موثر بودن این امور به طهارت معنوی و صفای نفس بستگی دارد و بدون قابلیت‌های لازم چه بسا موفقیت حاصل نشود. طبیعی است چنین آرمانی تنها در پرتو تقوا، طهارت نفس و ارتباط وثیق قلبی با خدا و ائمه اطهار(ع) به دست می‌آید.
ما همواره باید در پی آن باشیم که امامان الهی خود را هر چه بهتر و بیش تر بشناسیم و با شناخت و عمل به وظایف خود در برابر آن حضرات، ایشان را از خود خشنود سازیم. رسیدن به چنین جایگاهی انسان را نزد آنان محبوب می سازد و این از زیارت آنان در رؤیا بسی ارجمندتر است. در موقعیت کنونی، بزرگترین وظیفه شیعه آن است که با تمام توان در راه شناخت و شناساندن و احیا و ترویج فرهنگ اسلام ناب محمدی(ص) بکوشد.
مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان فرموده اند که:
شیخ کفعمی در مصباح ومحدّث فیض در خلاصة الاذکار فرموده که دیدم در بعض کتب اصحاب امامیّه که هر کس خواسته باشد در خواب ببیند یکی از پیغمبران و امامان علیهم السلام را یا یکی ازمردمان یا والدین خود را بخواند سوره شمس و لَیْل و قَدْر و قُلْ یا اَیُّهَاالْکافِرونَ و سوره اخلاص و مُعوّذتین(ناس و فلق) را، پس بخواند صد مرتبه سوره اخلاص و صلوات بفرستد بر پیغمبر و آل او صد مرتبه و بخوابد با وضو به جانب راست، خواهد دید هر که را اراده کرده انشاءاللَّه و تکلّم خواهد کرد با او انشاءاللَّه هر چه بخواهد.
و درنسخه دیگر دیدم که این عمل را بجا آورد در هفت شب بعد از آنکه این دعا را بخواند: (یعنی این دعا را بخواند و سپس اعمال را انجام دهد)
(اَللّهُمَّ اَنْتَ الْحَیُّ الَّذی لایُوصَفُ؛(خدایا تویی زنده که وصفت نشود) وَالاْیمانُ یُعْرَفُ مِنْهُ؛ (و ایمان ازاوشناخته شود) مِنْکَ بَدَتِ الاْشْیاءُ وَ اِلَیْکَ تَعُودُ؛ (از تو شروع شود چیزها و بسوی تو بازگردد) فَما اَقْبَلَ مِنْها کُنْتَ مَلْجَاَهُ وَ مَنْجاهُ؛ (پس هریک به تو رو کنند تویی ملجاء وپناهگاهش) وَ ما اَدْبَرَ مِنْها لَمْ یَکُنْ لَهُ مَلْجَاءٌ وَ لامَنْجا مِنْکَ اِلاّ اِلَیْکَ؛ (و هرکدام پشت کنند ملجاء و پناهی از تو نیست جز بسوی خودت) فَاَسْئَلُکَ بِلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ؛ (پس از توخواهم به کلمه لااله الاّ انت) وَ اَسْئَلُکَ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ؛ (و از تو خواهم به بسم اللَّه الرحمن الرحیم) وَبِحَقِّ حبیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ سَیِّدِ النَّبِیّینَ؛ (و به حق حبیبت و محمّد صلی اللَّه علیه و آله آقای پیمبران) وَ بِحَقِّ عَلیٍّ خَیْرِالْوَصِیّینَ وَ بِحَقِّ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمینَ؛ (و به حق علی بهترین اوصیاء و به حق فاطمة بانوی زنان جهانیان) وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ اللَّذَیْنِ جَعَلْتَهُما سَیِّدَیْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ السَّلامُ؛ (و به حق حسن و حسین که قرارشان دادی آقای جوانان اهل بهشت بر همه شان سلام باد) اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ؛ (که درود فرستی بر محمّد و آل محمّد) وَ اَنْ تُرِیَنی مَیِّتی فِی الْحالِ الَّتی هُوَ فیها.؛ (وسپس مرده ام را در همان حالی که دارد به من نشان دهی))
[مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، انتشارات فاطمه زهرا(س)، قم، ص815].
