جواب اول : ( یا ایتها النبی لم تحرم ما احل الله لک … ) آیه شریفه شأن نزولی داردکه داستانش شنیدنی است که بطور گذرا عرض میکنیم . روزی پیامبر اسلام (ص) که منزل (زینب دختر حجش) یکی از همسران خویش بودند ، و به آن حضرت عسل تعارف میکرد و مدتی وقت رسول الله بیشتر در منزل میگرفت ، عایشه متوجه شد و دست به یک حیله زنانه زد ، با همسر دیگر پیامبر (ص) به نام (فضه) قرار گذاشتند که هر گاه پیامبر (ص) نزد آنان رفت ، آنها بگویند پیامبر (ص) به وی شیره درختی به نام (عرقط) که بوی نامناسبی دارد ، میدهند !! و چون رسول خدا (ص) مقید بود که هرگز بوی نامناسبی از دهان یا لباسش شنیده نشود ، بلکه به عکس، اصرار داشتند همیشه خوشبو و معطر باشند. به این ترتیب روزی رسول مکرم اسلام (ص) نزد (فضه) آمدند ، او این سخن را به پیامبر(ص) گفت ، حضرت فرمود : من (عرقط) نخورده بلکه عسل خوردهام و قسم یاد میکنم که دیگر عسلی که بوی عرقط میدهد نخورم! و سفارش فرمودند که این موضوع مخفی بماند تا زینب نشنود وناراحت نگردد. و یا مردم نشنوند و غذای حلال را بر خود حرام نکنند، اما متأسفانه این راز افشاء شد و معلوم شد که این توطئه زنان بوده است ، و این آیه نازل شد تا ماجرا را پایان دهد که دیگر این کارها در درون خانه پیامبر (ص) اتفاق و تکرار نشود . و بعد شایعه شد که پیامبر قصد یکماه کنارهگیری از همسران دارند و شایعه شدیدتر آنکه ، تصمیم آنحضرت بر طلاق آنها قوت گرفت . به طوریکه زنها سخت به وحشت افتادند و از کار خویش پشیمان شدند . ) جواب دوم: سرزنش شدید نسبت به بعضی از همسران پیامبر (ص) از این آیه استفاده میشود، زیرا پیامبر اسلام (ص) تنها به خودشان تعلق ندارد ، بلکه به تمام جامعه اسلامی و عالم بشریت متعلق است ، بنابراین اگر در داخل خانه او توطئهای بر ضد وی ، هر چند کوچک و ناچیز، انجام گیرد نباید به سادگی از کنار آن گذشت ، حیثیت ایشان نباید بازیچه دست این و آن شود و اگر چنین برنامهای پیش آید ، باید با قاطعیت با آن برخورد کرد. آیات فوق ، در حقیقت قاطعیتی است از سوی خدای بزرگ در برابر چنین حادثهای و برای حفظ آبروی پیامبرش . نخست روی سخن به پیامبر کرده و میفرماید : ( ای پیامبر (ص) چرا چیزیکه خدا حلال کرده به خاطر جلب رضایت همسرانت برخود حرام میکنی؟ و البته معلوم است که این تحریم ، تحریم شرعی نبوده است ، بلکه به طوریکه از آیات بر میآید ، سوگندی که پیامبر (ص) یاد کردند قسم خوردن بر ترک بعضی از مباحات بود که گناهی ندارد . و جمله ( لم تحرم ) چرا برخود تحریم میکنی ؟ بعنوان عتبات و سرزنش نیست بلکه نوعی دلسوزی و شفقت است . درست مثل آنکه ما برای تحصیل درآمد میکوشد و خود از آن بهره چندانی ندارد و استفاده نمیکند ، بگوئیم ( چرا اینقدر به خود زحمت میدهی و از نتیجه زحمت بهرهای بر نمیگیری؟ جواب سوم : در آخر آیه شریفه خدای بزرگ میفرماید : ( و الله غفور رحیم) این عفو و رحمت نسبت به همسرانی است که موجبات آن حادثه را فراهم کردند که اگر راستی توبه کنند، مشمول آن خواهند شد ، یا اشارهای به این است که اولی این بود که پیامبر (ص) چنین سوگندی یاد نمیکردند ، کاریکه احتمالاً موجب جرأت و جسارت بعضی از همسران آن حضرت میشود . مگر پیامبر(ص) رفتارهایش بر اساس وحی نبوده است ؟ ج : چرا ، ما مسلمانان معتقدیم که پیامبران همه ، معصومند، یعنی معصیت نکرده و فکر گناه و عصیان هم در ذهنشان خطور نمیکند . این جزء اعتقادات هر مسلمانی است و در غیر اینصورت ، اصول عقایدش خدشه بردار است و در زندگی 63 ساله رسول مکرم اسلام (ص) باید شرایط زمانی و مکانی و حکومتی و بعضی از مصلحتهائیکه اسرار آن بر ما پوشیده است در نظر گرفت و گاهی برای آزمایش دیگران یا روشن شدن بعضی از اسرار و یا … بعضی سخنها را گفته و پارهای از تصمیمها را گرفتهاند. مثلاً در یکی از جنگها غنیمت جنگی را به عدهای که یا به جنگ نیامده و یا زحمتی نکشیده بودند ، بخشیده و اعطا فرمودند، یکی از مسلمانان اعتراض آغاز کرد و گفت یا رسولالله (ص) عدالت را به خرج ندادید ! پیامبر فرمودند : ( اگر من عدالت را اجرا نکنم ، پس چه کسی آنرا اجرا خواهد کرد ؟ آن شخص ساکت شد ، چون در ابتدا فلسفه اینگونه تقسیم غنائم را نمی دانست .) جواب چهارم : و این داستان تحریم عسل بر خود ، بیانگر این واقعیت است که همسران پیامبر بدانند و بفهمند که هر گونه توطئهای علیه رسولخدا (ص) انجام میدهند ، خدا رسولش را زود باخبر خواهد ساخت و توبه کنند و دیگر مرتکب اتحاد علیه عصاره آفرینش یعنی رسول مکرم اسلام نداشته باشند در تفسیر آیه مورد بحث ، مفسرین نوشتهاند (پیامبر (ص) چون از طریق وحی خبردار شدند قسمتی از آن را به (حضه) فرمودند ، حضه پرسید : از کجا خبردار شدید ؟ پیامبر فرمودند : ( فلما نباها به … و قال : نبانی العلیم الخبیر) پیامبر در جواب فضه پاسخ دادند که خداوند دانا و خبیر و آگاه مرا باخبر ساخت و از آیه قرآن استفاده می شود که بعضی از همسران پیامبر نه تنها با زبان بلکه مسئله رازداری که از مهمترین شرایط همسر باوفا است نیز در آنها نبوده و او را اذیت میکردند که این آیه جلوی آنها را گرفت و فرمود : ( اگر توبه کنید و دست از آزار رسولالله بردارید به نفع شماست ) زیرا دلهای شما با این عمل از حق منحرف گشته و به گناه آلوده شده است !!) و مفسرین شیعه و سنی نام دو زن را حضه دختر عمر و عایشه دختر ابوبکر می باشند معرفی کردهاند!! موفق باشید . مأخذ : 1- سوره تحریم/ آیه 1 . 2 تفسیر فی ظلال جلد،ص 163 . 3 تفسیر نمونه جلد 24 ، ص 274 . به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 451/400008)
سیره حضرت پیامبر(ص) را توضیح دهید؟
جواب اول : ( یا ایتها النبی لم تحرم ما احل الله لک … )
آیه شریفه شأن نزولی داردکه داستانش شنیدنی است که بطور گذرا عرض میکنیم .
روزی پیامبر اسلام (ص) که منزل (زینب دختر حجش) یکی از همسران خویش بودند ، و به آن حضرت عسل تعارف میکرد و مدتی وقت رسول الله بیشتر در منزل میگرفت ، عایشه متوجه شد و دست به یک حیله زنانه زد ، با همسر دیگر پیامبر (ص) به نام (فضه) قرار گذاشتند که هر گاه پیامبر (ص) نزد آنان رفت ، آنها بگویند پیامبر (ص) به وی شیره درختی به نام (عرقط) که بوی نامناسبی دارد ، میدهند !! و چون رسول خدا (ص) مقید بود که هرگز بوی نامناسبی از دهان یا لباسش شنیده نشود ، بلکه به عکس، اصرار داشتند همیشه خوشبو و معطر باشند.
به این ترتیب روزی رسول مکرم اسلام (ص) نزد (فضه) آمدند ، او این سخن را به پیامبر(ص) گفت ، حضرت فرمود : من (عرقط) نخورده بلکه عسل خوردهام و قسم یاد میکنم که دیگر عسلی که بوی عرقط میدهد نخورم! و سفارش فرمودند که این موضوع مخفی بماند تا زینب نشنود وناراحت نگردد. و یا مردم نشنوند و غذای حلال را بر خود حرام نکنند، اما متأسفانه این راز افشاء شد و معلوم شد که این توطئه زنان بوده است ، و این آیه نازل شد تا ماجرا را پایان دهد که دیگر این کارها در درون خانه پیامبر (ص) اتفاق و تکرار نشود . و بعد شایعه شد که پیامبر قصد یکماه کنارهگیری از همسران دارند و شایعه شدیدتر آنکه ، تصمیم آنحضرت بر طلاق آنها قوت گرفت .
به طوریکه زنها سخت به وحشت افتادند و از کار خویش پشیمان شدند . )
جواب دوم: سرزنش شدید نسبت به بعضی از همسران پیامبر (ص) از این آیه استفاده میشود، زیرا پیامبر اسلام (ص) تنها به خودشان تعلق ندارد ، بلکه به تمام جامعه اسلامی و عالم بشریت متعلق است ، بنابراین اگر در داخل خانه او توطئهای بر ضد وی ، هر چند کوچک و ناچیز، انجام گیرد نباید به سادگی از کنار آن گذشت ، حیثیت ایشان نباید بازیچه دست این و آن شود و اگر چنین برنامهای پیش آید ، باید با قاطعیت با آن برخورد کرد.
آیات فوق ، در حقیقت قاطعیتی است از سوی خدای بزرگ در برابر چنین حادثهای و برای حفظ آبروی پیامبرش .
نخست روی سخن به پیامبر کرده و میفرماید : ( ای پیامبر (ص) چرا چیزیکه خدا حلال کرده به خاطر جلب رضایت همسرانت برخود حرام میکنی؟ و البته معلوم است که این تحریم ، تحریم شرعی نبوده است ، بلکه به طوریکه از آیات بر میآید ، سوگندی که پیامبر (ص) یاد کردند قسم خوردن بر ترک بعضی از مباحات بود که گناهی ندارد .
و جمله ( لم تحرم ) چرا برخود تحریم میکنی ؟ بعنوان عتبات و سرزنش نیست بلکه نوعی دلسوزی و شفقت است . درست مثل آنکه ما برای تحصیل درآمد میکوشد و خود از آن بهره چندانی ندارد و استفاده نمیکند ، بگوئیم ( چرا اینقدر به خود زحمت میدهی و از نتیجه زحمت بهرهای بر نمیگیری؟
جواب سوم : در آخر آیه شریفه خدای بزرگ میفرماید : ( و الله غفور رحیم) این عفو و رحمت نسبت به همسرانی است که موجبات آن حادثه را فراهم کردند که اگر راستی توبه کنند، مشمول آن خواهند شد ، یا اشارهای به این است که اولی این بود که پیامبر (ص) چنین سوگندی یاد نمیکردند ، کاریکه احتمالاً موجب جرأت و جسارت بعضی از همسران آن حضرت میشود .
مگر پیامبر(ص) رفتارهایش بر اساس وحی نبوده است ؟ ج : چرا ، ما مسلمانان معتقدیم که پیامبران همه ، معصومند، یعنی معصیت نکرده و فکر گناه و عصیان هم در ذهنشان خطور نمیکند . این جزء اعتقادات هر مسلمانی است و در غیر اینصورت ، اصول عقایدش خدشه بردار است و در زندگی 63 ساله رسول مکرم اسلام (ص) باید شرایط زمانی و مکانی و حکومتی و بعضی از مصلحتهائیکه اسرار آن بر ما پوشیده است در نظر گرفت و گاهی برای آزمایش دیگران یا روشن شدن بعضی از اسرار و یا … بعضی سخنها را گفته و پارهای از تصمیمها را گرفتهاند.
مثلاً در یکی از جنگها غنیمت جنگی را به عدهای که یا به جنگ نیامده و یا زحمتی نکشیده بودند ، بخشیده و اعطا فرمودند، یکی از مسلمانان اعتراض آغاز کرد و گفت یا رسولالله (ص) عدالت را به خرج ندادید ! پیامبر فرمودند : ( اگر من عدالت را اجرا نکنم ، پس چه کسی آنرا اجرا خواهد کرد ؟ آن شخص ساکت شد ، چون در ابتدا فلسفه اینگونه تقسیم غنائم را نمی دانست .)
جواب چهارم : و این داستان تحریم عسل بر خود ، بیانگر این واقعیت است که همسران پیامبر بدانند و بفهمند که هر گونه توطئهای علیه رسولخدا (ص) انجام میدهند ، خدا رسولش را زود باخبر خواهد ساخت و توبه کنند و دیگر مرتکب اتحاد علیه عصاره آفرینش یعنی رسول مکرم اسلام نداشته باشند در تفسیر آیه مورد بحث ، مفسرین نوشتهاند (پیامبر (ص) چون از طریق وحی خبردار شدند قسمتی از آن را به (حضه) فرمودند ، حضه پرسید : از کجا خبردار شدید ؟ پیامبر فرمودند : ( فلما نباها به … و قال : نبانی العلیم الخبیر) پیامبر در جواب فضه پاسخ دادند که خداوند دانا و خبیر و آگاه مرا باخبر ساخت و از آیه قرآن استفاده می شود که بعضی از همسران پیامبر نه تنها با زبان بلکه مسئله رازداری که از مهمترین شرایط همسر باوفا است نیز در آنها نبوده و او را اذیت میکردند که این آیه جلوی آنها را گرفت و فرمود : ( اگر توبه کنید و دست از آزار رسولالله بردارید به نفع شماست ) زیرا دلهای شما با این عمل از حق منحرف گشته و به گناه آلوده شده است !!) و مفسرین شیعه و سنی نام دو زن را حضه دختر عمر و عایشه دختر ابوبکر می باشند معرفی کردهاند!! موفق باشید .
مأخذ :
1- سوره تحریم/ آیه 1 .
2 تفسیر فی ظلال جلد،ص 163 .
3 تفسیر نمونه جلد 24 ، ص 274 .
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 451/400008)
- [سایر] آیا در سیره پیامبر ص تاکیدی بر عزاداری دیده می شود؟
- [سایر] برخورد با توطئه گران در سیره ی پیامبر (ص) و ائمه(ع) چگونه بوده است؟
- [سایر] سیره و روش حکومتی امام زمان(عج) باسیره و روش حکومتی پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع) فرق دارد؟
- [سایر] سیره احتجاجی رسول اکرم(ص) با یهودیان درباره زیر بنای ارکان کعبه به چه صورت بود؟
- [سایر] سیره پیامبراکرم(ص) درباره حکم پاها در وضو چگونه بوده است؟
- [سایر] سیره احتجاجی رسول خدا(ص)در بحثهای عقلی و کلامی چگونه بود؟
- [سایر] سیره و روش پیامبر اسلام(ص) در مقابل کسانی که نافرمانی می کردند،چگونه بود؟
- [سایر] تعامل با ادیان در سیره پیامبر اکرم(ص) به شکلی بوده است توضیح دهید؟
- [سایر] احادیث زیادی پیرامون محبت پیامبر (ص) نسبت به امام حسن و حسین (ع) بیان شده که بیانگر علاقه وافر پیامبر (ص) به ایشان است اما حدیثی شبیه به این در مورد محبت پیامبر(ص) به حضرت زینب (س) نشنیده ام چرا؟ آیا حضرت زینب (س) بعد از وفات حضرت پیامبر (ص) به دنیا آمده است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا مقام پیامبر(ص) بالات از حضرت ابراهیم (ع) است؟ به چه دلایلی پیامبر(ص) مقام امامت هم داشت؟
- [آیت الله جوادی آملی] .هنگام نوشتن نام یا لقب یا کنیه آن حضرت( ص)مستحب است صلوات هم نوشته شود. یاد قلبی آن حضرت با یاد قلبی صلوات همراه باشد, بهتر است.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول (ص) را مانند محمد و احمد؛ یا لقب و کنیه آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم بگوید یا بشنود؛ اگرچه در نماز باشد؛ مستحب است صلوات بفرستد.
- [آیت الله اردبیلی] بنابر احتیاط حمد و ثنای پروردگار و صلوات بر پیامبر اکرم و آل پیامبر علیهمالسلام باید به عربی گفته شود و در حمد و ثنای خداوند و صلوات بر پیامبر اکرم و آل پیامبر علیهمالسلام و دعوت مردم به تقوا و خواندن یک سوره کامل در دو خطبه، باید ترتیب مراعات شود.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید: یا محسن قد اتاک المسیء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن وا نا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی؛ بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گناهکار بگذرد؛ تو نیکوکاری و من گناهکار؛ به حق محمد و آل محمد (ص) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله مظاهری] اگر کسی ادّعای نبوّت و پیامبری کند یا به پیغمبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم یا یکی از ائمّه معصومین علیهم السلام یا حضرت زهرا علیها السلام دشنام دهد، بر هر کس که بشنود واجب است او را بکشد مگر اینکه بر جان یا مال یا ناموس خود یا مسلمان دیگری بترسد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر روزهدار با گفتن یا با نوشتن یا با اشاره و مانند آنها به خدا و پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم و جانشینان آن حضرت علیهمالسلام عمدا نسبت دروغ بدهد، اگرچه فورا بگوید: (دروغ گفتم) یا توبه کند، روزه او بنابر احتیاط واجب باطل است و اگر دروغ بستن به حضرت زهرا علیهاالسلام و سایر پیامبران و جانشینان آنان علیهمالسلام موجب دروغ بستن به خدا یا پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم یا جانشینان آن حضرت علیهمالسلام گردد نیز همین حکم را دارند.
- [آیت الله اردبیلی] کافر (یعنی کسی که منکر خدا است و یا برای خدا شریک قرار میدهد یا پیامبری حضرت خاتم الانبیاء محمد بن عبداللّه صلیاللهعلیهوآلهوسلم را قبول ندارد و همچنین کسی که در یکی از اینها شک داشته باشد) نجس است ولی بنابر اقوی اهل کتاب (یهودیان، مسیحیان و زرتشتیان) پاک هستند؛ و کسی که ضروری دین (یعنی چیزی مثل نماز و روزه که مسلمانان جزء دین اسلام میدانند) را منکر شود، چنانچه بداند آن چیز ضروری دین است و انکار آن چیز به انکار خدا، توحید یا نبوت بازگشت داشته باشد، کافر ونجس میباشد و در غیر این صورت نجس نیست.
- [آیت الله بهجت] کسی که منکر خدا یا برای خدا شریک قائل است یا پیامبری حضرت خاتم الانبیاء محمّد بن عبداللّه صلی الله علیه و آله وسلم را قبول ندارد و همین طور کسی که ایمان به خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نداشته باشد، کافر و نجس می باشد . همچنین کسی که یکی از ضروریّات دین اسلام مثل نماز یا روزه را با علم به اینکه ضروری دین است انکار نماید ، نجس می باشد . و اگر از روی تقصیر نداند و انکار نماید ، احتیاطا باید از او اجتناب کرد .
- [آیت الله جوادی آملی] .سیّدی که مستحقِ سهم سادات است , باید از طرف پدر به هاشم انتساب دا شته باشد و لازم نیست که از نسل حضرت پیامبر(ع) باشد؛ اما اگر کسی از طرف مادر انتساب به هاشم داشته باشد، کافی نیست.
- [آیت الله اردبیلی] اگر روزهدار دروغی را به خدا و پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم و یا جانشینان آن حضرت علیهمالسلام نسبت دهد، بنابر احتیاط کفاره جمع، به تفصیلی که در مسأله پیش گفته شد، بر او واجب میشود.