سیره پیامبراکرم(ص) درباره حکم پاها در وضو چگونه بوده است؟
وظیفه وضو گیر این است که پاها را مسح کند و قرآن جز به مسح به چیزی حکم نکرده است، خوشبختانه روایاتی که از پیامبر در این مورد نقل شده است نیز مؤید این مطلب می‌باشد. 1. ابن أبی شیبه از حمران نقل می‌کند، می‌گوید: عثمان آبی خواست و وضو گرفت سپس گفت: (رأیت رسول الله توضأ کما توضأت، فتمضمض و استنشق و غسل وجهه ثلاثاً، و یدیه ثلاثاً، و مسح برأسه و ظهر قدمیه؛ (کنز العمال:9/451، حدیث 26863.) رسول خدا (ص) را دیدم وضو گرفت آنچنان که من وضو گرفتم، او مضمضه کرد، و استنشاق نمود و صورت و دستها را سه بار شست و بر سر و پشت پا مسح کشید). 2. عبدالله بن زید مازنی می‌گویی: پیامبر وضو گرفت، صورت را سه بار و دستها را نیز سه بار شست، و سر وپاها را دو بار مسح کشید. (کنز العمال:9/451،حدیث 26922.) 3. رفاعه بن رافع می‌گوید: پیامبر(ص) فرمود: نماز هیچ یک از شما پذیرفته نمی‌شود مگر اینکه وضوی کامل بگیرد، آنچنان که خدا امر کرده است، سپس فرمود: (ثم یغسل وجهه ویدیه إلی المرفقین، ویمسح رأسه ورجلیه إلی الکعبین؛ (ابن ماجه:1،حدیث شماره 460؛ نسائی:2/226،باب رخصت و ترک ذکر در سجده.)صورت و دستها را تا آرنج بشوید و سر و پاها را تا کعبین مسح کند). منبع: آیت الله جعفر سبحانی،سیمای فرزانگان ج 2
عنوان سوال:

سیره پیامبراکرم(ص) درباره حکم پاها در وضو چگونه بوده است؟


پاسخ:

وظیفه وضو گیر این است که پاها را مسح کند و قرآن جز به مسح به چیزی حکم نکرده است، خوشبختانه روایاتی که از پیامبر در این مورد نقل شده است نیز مؤید این مطلب می‌باشد.
1. ابن أبی شیبه از حمران نقل می‌کند، می‌گوید: عثمان آبی خواست و وضو گرفت سپس گفت:
(رأیت رسول الله توضأ کما توضأت، فتمضمض و استنشق و غسل وجهه ثلاثاً، و یدیه ثلاثاً، و مسح برأسه و ظهر قدمیه؛ (کنز العمال:9/451، حدیث 26863.) رسول خدا (ص) را دیدم وضو گرفت آنچنان که من وضو گرفتم، او مضمضه کرد، و استنشاق نمود و صورت و دستها را سه بار شست و بر سر و پشت پا مسح کشید).
2. عبدالله بن زید مازنی می‌گویی: پیامبر وضو گرفت، صورت را سه بار و دستها را نیز سه بار شست، و سر وپاها را دو بار مسح کشید. (کنز العمال:9/451،حدیث 26922.)
3. رفاعه بن رافع می‌گوید: پیامبر(ص) فرمود: نماز هیچ یک از شما پذیرفته نمی‌شود مگر اینکه وضوی کامل بگیرد، آنچنان که خدا امر کرده است، سپس فرمود:
(ثم یغسل وجهه ویدیه إلی المرفقین، ویمسح رأسه ورجلیه إلی الکعبین؛ (ابن ماجه:1،حدیث شماره 460؛ نسائی:2/226،باب رخصت و ترک ذکر در سجده.)صورت و دستها را تا آرنج بشوید و سر و پاها را تا کعبین مسح کند).
منبع: آیت الله جعفر سبحانی،سیمای فرزانگان ج 2





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین