سیره احتجاجی رسول اکرم(ص) با یهودیان درباره زیر بنای ارکان کعبه به چه صورت بود؟
یهودی پرسید: چرا کعبه چهار دیوار دارد؟ حضرت رسول(ص) فرمود: چون کلمات اساسی چهارتاست کعبه هم چهار دیوار دارد و آن کلمات، تسبیحات اربعه است. از باب تشبیه معقول به محسوس و یا تمثل معقول به صورت محسوس، کعبه از آن رو دارای چهار پایه و دیوار است که کلماتی که بنای اسلام بر آنهاست، چهار اصل می‌باشد. این چهار کلمه، یکی تسبیح است؛ (سبحان الله)، یعنی خدا از هر نقصی منزه است، و دیگری تحمید: (و الحمد الله)، یعنی نه تنها خدا از هر نقصی منزه است بلکه با افاضه نعمت، نقص ناقصان را هم ترمیم و جبران می کند، چون هر جبران و مرمّتی به عنایت الهی است و چون منعمْ محمود است، پس باید خدا را حمد کرد، از این رو بعد از تسبیحْ سخن از تحمید ذات خداوند مطرح است. در هیچ نشئه‌ای، هیچ موجودی غیر خدا را حمد نمی‌کند، چون حمد در برابر نعمت است و منعمی جز خدا نیست، حتی هستی حمد کننده و زبان و معرفت او نیز نعمت حق است. پس سراسر عالم حامد است: (اِن مِن شَیءٍ اِلاّ یسبّح بحمده)اسراء/44 چنانکه در سراسر عالم، غیر از خدای سبحان نیست. بعد از تحمید، سخن از تهلیل است: (لا اله الا الله)؛ یعنی معبودی جز خدای سبحان نیست. و چون توحید بهترین معرفت است، کلمه‌ای افضل از (لا اله الاّ الله) نیست: (أَفضل الکَلام قول لا اله الا الله)؛ (بحار/36/263). بعد از تحلیل نوبت به تکبیر می‌رسد: (الله أکبر). بازگشت تکبیر، به تسبیح است، زیرا معنای (الله اکبر) این است که خداوند بزرگتر و منزه از وصف واصفان و نعتِ ناعتان است. از آن جا که جلال آمیخته با جمال است، تسبیح به صورت تکبیر بیان شده است. بر این اساس، آنها که هنگام عبادت به کعبه رو می‌آورند، در حقیقت به تسبیحات اربعه توجه می‌کنند، چنانکه طواف در اطراف کعبه نیز در حقیقت طواف پیرامون همین کلمات است. گرچه خدای سبحان فرمود: شرق و غرب عالم از آنِ خداست و به هر سمتی رو کنید در آن جا چهره غیبی خداوند متجلی است: (ولِله المَشرق و المَغرب فَأینما تُولوا فَثم وجه الله) بقره/115 با این حال فرمود: هر جا هستید به طرف مسجد الحرام روی آورید: (و حَیث ما کنتم فولوا وجُوهکم شَطره) بقره/144و بین این دو بیان، فرق بسیار است. در بیان اول فرمود: به هر سمتی روی بیاورید، وجه الله است و در بیان دیگر فرمود: هر جای عالم هستید، به طرف مسجد الحرام روی بیاورید؛ معلوم می‌شود مسجدالحرام برای وجه الله، مرکزیت دارد؛ آن جا محور توحید، تکبیر، تحمید و تسبیح است و مرکز و محور این کلمات در سراسر عالم، قبله مسلمانان و مطاف زائران بیت الله است. این خلاصه جواب رسول اکرم(ص) به آن عالم یهودی بود. منبع: آیت الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن کریم ج 9 (سیرة رسول اکرم در قرآن)
عنوان سوال:

سیره احتجاجی رسول اکرم(ص) با یهودیان درباره زیر بنای ارکان کعبه به چه صورت بود؟


پاسخ:

یهودی پرسید: چرا کعبه چهار دیوار دارد؟ حضرت رسول(ص) فرمود: چون کلمات اساسی چهارتاست کعبه هم چهار دیوار دارد و آن کلمات، تسبیحات اربعه است. از باب تشبیه معقول به محسوس و یا تمثل معقول به صورت محسوس، کعبه از آن رو دارای چهار پایه و دیوار است که کلماتی که بنای اسلام بر آنهاست، چهار اصل می‌باشد.
این چهار کلمه، یکی تسبیح است؛ (سبحان الله)، یعنی خدا از هر نقصی منزه است، و دیگری تحمید: (و الحمد الله)، یعنی نه تنها خدا از هر نقصی منزه است بلکه با افاضه نعمت، نقص ناقصان را هم ترمیم و جبران می کند، چون هر جبران و مرمّتی به عنایت الهی است و چون منعمْ محمود است، پس باید خدا را حمد کرد، از این رو بعد از تسبیحْ سخن از تحمید ذات خداوند مطرح است. در هیچ نشئه‌ای، هیچ موجودی غیر خدا را حمد نمی‌کند، چون حمد در برابر نعمت است و منعمی جز خدا نیست، حتی هستی حمد کننده و زبان و معرفت او نیز نعمت حق است. پس سراسر عالم حامد است: (اِن مِن شَیءٍ اِلاّ یسبّح بحمده)اسراء/44 چنانکه در سراسر عالم، غیر از خدای سبحان نیست.
بعد از تحمید، سخن از تهلیل است: (لا اله الا الله)؛ یعنی معبودی جز خدای سبحان نیست. و چون توحید بهترین معرفت است، کلمه‌ای افضل از (لا اله الاّ الله) نیست:
(أَفضل الکَلام قول لا اله الا الله)؛ (بحار/36/263).
بعد از تحلیل نوبت به تکبیر می‌رسد: (الله أکبر). بازگشت تکبیر، به تسبیح است، زیرا معنای (الله اکبر) این است که خداوند بزرگتر و منزه از وصف واصفان و نعتِ ناعتان است. از آن جا که جلال آمیخته با جمال است، تسبیح به صورت تکبیر بیان شده است.
بر این اساس، آنها که هنگام عبادت به کعبه رو می‌آورند، در حقیقت به تسبیحات اربعه توجه می‌کنند، چنانکه طواف در اطراف کعبه نیز در حقیقت طواف پیرامون همین کلمات است. گرچه خدای سبحان فرمود: شرق و غرب عالم از آنِ خداست و به هر سمتی رو کنید در آن جا چهره غیبی خداوند متجلی است: (ولِله المَشرق و المَغرب فَأینما تُولوا فَثم وجه الله) بقره/115 با این حال فرمود: هر جا هستید به طرف مسجد الحرام روی آورید: (و حَیث ما کنتم فولوا وجُوهکم شَطره) بقره/144و بین این دو بیان، فرق بسیار است. در بیان اول فرمود: به هر سمتی روی بیاورید، وجه الله است و در بیان دیگر فرمود: هر جای عالم هستید، به طرف مسجد الحرام روی بیاورید؛ معلوم می‌شود مسجدالحرام برای وجه الله، مرکزیت دارد؛ آن جا محور توحید، تکبیر، تحمید و تسبیح است و مرکز و محور این کلمات در سراسر عالم، قبله مسلمانان و مطاف زائران بیت الله است. این خلاصه جواب رسول اکرم(ص) به آن عالم یهودی بود.
منبع: آیت الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن کریم ج 9 (سیرة رسول اکرم در قرآن)





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین