در پاسخ شما دانشجوی عزیز گفته می شود که ابتدا باید 3 واژه حم، یس ،قرآن و حکیم ذکر شود و بعد منظور آن بیان شود .
این جمله (یس والقرآن الکریم ) 2 آیه از سوره یس می باشد .
معنای کلمه یس معلوم نیست نظیر : الم ، اله ، کهیعص ، طه ، ن و ...
این سوره همانند 28 سوره دیگر قرآن مجید با حروف مقطعه آغاز می شود (یا ویس ) و بزرگان در این باره (حروف مقطعه ) تفاسیری ذکر کردند ولی هیچ تفسیری قطعی نمی باشد .
یکی از تفاسیر معروف یس این است که کلمه (یس) آن گونه که از روایات و خود قرآن فهمیده می شود رسم پیامبر است وظاهر معنی آیه شریفه چنین است .
ای پیامبر ، قسم به قرآن حکیم که تو از پیامبران هستی .
در روایات اهلبیت هم می خوانیم که یس اسم پیامبر است .
روایت اول : قال الصادق (ع) یاسین اسم رسول الله (صلی الله علیه و آله) و الدلیل علیه قوله : انک لمن المرسلین یاسین اسم رسول خدا است به دلیل آنکه خداوند در آیه بعد از آن می فرماید .
توتحقیقا از فرستادگان خداوند هستی .
3- علی ابن جعفر (ع) قال : لرسول الله (ص) : اثنی عشر اسما . خمسه منها فی القرآن محمد و احمد و عبدالله ویس و نون . حضرت امام محمد باقر (ع) فرمود : برای رسول خدا (ص) دوازده اسم است که پنج تای آن در قرآن آمده است . محمد ، احمد ، عبدالله و یس و نون .
مرحوم علامه مجلسی در کتاب بحار روایاتی را جمع و ضبط نموده اند که آل یاسین و آل محمد (علیهم السلام )معنی کرداند و یاسین یعنی حضرت محمد که درجلد 23 از ص 167 تا 167 آمده است .
بنابراین اگر از ما بپرسند که معنای مقدس چیست با صراحت می گوئیم که نمی دانیم و هر که ادعای هم به معنای این الفاظ نماید اشتباه کرده و ادعای گزاف است این کلمات رمزی است بین عاشق و معشوق یعنی بین خدا و سفیر او همان طور که
می دانید هر ارگانی اسراری دارد ارتش اسراری دارد که جزء افراد ارتش آن هم بعضی از آن ها مخفی دیگری نمی داند سپاه هم اسراری دارد که حتی بسیاری از سپاهیان نمی دانند بین خدا و سفیرش هم اسراری است که جزخودشان و وابستگان به آنها (ائمه ) کسی از آن ها باخبر نیست آیه (یس) از متشابهات قرآن است .
و به معنای قسم می باشد البته خداوند نیازی به سوگند ندارد ولی سوگندهای قرآن همواره دارای دو فایده است 1- نخست تاکید روی مطلب 2- بیان عظمت چیزی که به آن سوگند می شود زیرا هیچ کس به موجودات بی ارزش سوگند یاد نمی کند(2)
قرآن : کلمه (القرآن ) پنجاه مرتبه در قرآن استعمال شده که در هر مورد منظور همین کتاب شریف است . قرآن در لغت به معنای خداوند است این واژه درحد آغاز به صورت وصف در موارد این کتاب آسمانی به کار رفته ولی تدریجا علمیت پیدا کرده است به زبان ساده تر برادر عزیز مراد از القرآن الحکیم این است که همین الفاظ و آیات و سوره هایی که خداوند به وسیله جبریل بر پیامبر نازل کرده است می باشد (3)
واژه حکیم : لفظ الحکیم در 4 آیه به صورت صفت برای قرآن مجید آمده است 1- آیه 58 عمران 2- آیه 4 زخرف و آیه 2 یس .حکیم به معنای صاحب حکمت است و توصیف قرآن به آن به لحاظ اشتمال این کتاب عزیز به معارف یقینها (حکمت نظری ) یا استدلات حکیمانه (حکمت علمی )با هر دو آن ها است (4)
مرحوم علامه طباطبایی در مورد حکمت بودن قرآن می فرماید که حکمت عبارت است از معارف حقیقی و از شرایع و بدعتها و مواعظ (5) (قرآن هم چون در برگفته از معارف حقیقی و فروعات و شرایع و عبارتها و مواعظ است استوار می باشد به صفت حکیم معرفی شده است )
نتیجه آن که در آیه کلمه یس آمده است که از حروف مقطعه می باشد و طبق بعضی از روایات یس اسم پیامبر اسلام است .
و قرآن هم به معنی آیات نازله از طرف خدا بر پیامبر اسلام می باشد که همین کتاب آسمانی است که فقط در دست ما می باشد و او در آیه به معنی سوگند است که نشان از عظمت چیزی است که به آن قسم می خورند و حکمت قرآن به معنای دو برابر داشتن این کتاب عزیز به معارف یقینه و ... است منظور آیه : توجه دادن به عظمت قرآن و معرفی قرآن می باشد که برای اطلاع بیشتر باید به تفاسیر در سوره یس مراجعه می شود و آیات بعد هم مطالعه شود .
منابع :
1- برگرفته از کتاب معارف اسلام در سوره یس آیت الله حسین ظاهری .ج اول و دوم .
2- تفسیر نمونه .ج 18 .ص 316 آیت الله ناصر مکارم شیرازی .
3- و 4- قرآن شناسی ، آیت الله مصباح یزدی. ص 28 و 58 .
4- تفسیر المیزان .ج 17 .ص 16 ، علامه سید محمد حسین طباطبائی .
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 583/400008)
