اصلاً چرا باید امام زمان را بشناسیم و شناخت کافی از او داشته باشیم؟ شناخت، زمینه ساز اعتقاد و ایمان و در نتیجه عمل و تعهّد است. چه زیبا فرموده است امیر بیان حضرت علی(ع) که : (انّ قیمة کلّ امریء و قدرهُ معرفتُه)؛ بحارالانوار، ج 2، ص 184. (ارزش و منزلت هر کسی (به اندازه) معرفت او است). در قرآن و احادیث، شناخت امام و اعتقاد به او، از اهمیتی ویژه برخوردار بوده و امری واجب برای هر شخص مؤمن و متدین دانسته شده است و شناخت امام، پیوندی ناگسستنی با معرفت خدا و پیامبر دارد و زمینهساز بینش عمیق در دین و منش درست و پسندیده در زندگی است. (امام)، پیشوا، راهنما و راهبر انسانها به سوی تکامل و تعالی و حجّت و خلیفه خدا بر روی زمین است. (امام)، انسان کامل، برگزیده خالق، معصوم و پاکسرشت و واسطه فیض الهی است و مقامی بس والا در میان آفریدههای خداوند دارد. (امام) طریق وصول به (حقیقت) و مبیّن و مفسّر (شریعت) است و... همان گونه که اطاعت و تبعیت از امام و دوستی او، بایسته و واجب است، شناخت شخصیت و ویژگیهای او نیز ضروری است. در روایات و نصوص معتبر دینی نیز، سفارش خاصی به شناخت (امام) شده است. در یکی از روایات مشهور شیعه و سنّی از پیامبر اکرم(ص) آمده است : (مَن مات ولم یعرف امام زمانِه، ماتَ میتة جاهلیّة)؛ الغدیر، ج 10، ص 360 ؛ میزان الحکمة، ج 1، ص 171، ح 840 ؛ بحارالانوار، ج 72، ص 135. ؛ (هر کسی بمیرد در حالی که امام زمان خود را نشناخته باشد، به مرگ جاهلی مرده است). امام صادق(ع) این جاهلیت را چنین معرفی میکند : (جاهلیة کفر و نفاق و ضلال)؛ کافی، ج 1، ص 377، ح 3.. با توجه به این روایات، اهمیت شناخت امام زمان(عج) را میتوان در موارد زیر خلاصه کرد : یک. شرط اسلام واقعی بر اساس روایات مختلف (از جمله حدیث (من مات و لم یعرف امام زمانه، مات میتة جاهلیة)؛)، معرفت امام عصر، شرط اسلام است و اگر کسی بدون شناخت امام از دنیا برود، گویا از اسلام واقعی و اصیل بیبهره بوده است. پس شناخت امام زمان، آنگاه میتواند انسان را از مرگ جاهلی دور کند که بتواند به دستورات او پاینده بوده و از ارشادات و هدایتهای او بهرهمند شود. دو. رسیدن به هدایت واقعی شناخت امام عصر(ع)، چراغ هدایت و رمز دینداری است و نتیجه آن، دستیابی به صراط مستقیم، خداشناسی، حقشناسی و راه کمال و سعادت است. یکی از دعاهای مهم در عصر غیبت، این دعا است که میگوییم : (اللّهم عرّفنی نفسک فانّک ان لَم تُعَرّفنی نَفسَک لَم اَعرِف رَسولَکَ، اللّهُم عرِّفنی رَسولک فانّک اِن لم تُعرِّفنی رسولک لم اَعرف حجّتکَ ؛ اللّهُم عَرِّفنی حجّتِک فانّک اِن لم تُعرِّفنی حُجّتک ضللتُ عن دینی)؛ کمال الدین، ج2، ص 343. ؛ (خداوندا! خود را به من بشناسان که اگر خودت را به من نشناسانی، پیامبرت را نخواهم شناخت. خداوندا! رسولت را به من بشناسان که اگر رسول خود را، به من نشناسانی، حجّتت را نخواهم شناخت. خداوندا! حجّت خودت را به من بشناسان که اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دین خود گمراه خواهم شد). سه. رسیدن به ثواب یاری او بر اساس بعضی از روایات، شناخت امام زمان(عج) و باور قلبی به او، باعث نزدیکی هر چه بیشتر انسان به او میشود. اگر با این معرفت از دنیا برود، از پاداشهای بیشماری برخوردار خواهد شد که یکی از آنها درک ثواب یاری امام عصر(ع) در زمان ظهور است ؛ یعنی، چنین شخصی، همچون کسی است که در لشکر آن حضرت بوده و یا زیر پرچم او نشسته است کافی، ج 1، ص 37.. (مهدویت1، رحیم کارگر، کد: 7/500027)
اصلاً چرا باید امام زمان را بشناسیم و شناخت کافی از او داشته باشیم؟
شناخت، زمینه ساز اعتقاد و ایمان و در نتیجه عمل و تعهّد است. چه زیبا فرموده است امیر بیان حضرت علی(ع) که : (انّ قیمة کلّ امریء و قدرهُ معرفتُه)؛ بحارالانوار، ج 2، ص 184. (ارزش و منزلت هر کسی (به اندازه) معرفت او است).
در قرآن و احادیث، شناخت امام و اعتقاد به او، از اهمیتی ویژه برخوردار بوده و امری واجب برای هر شخص مؤمن و متدین دانسته شده است و شناخت امام، پیوندی ناگسستنی با معرفت خدا و پیامبر دارد و زمینهساز بینش عمیق در دین و منش درست و پسندیده در زندگی است. (امام)، پیشوا، راهنما و راهبر انسانها به سوی تکامل و تعالی و حجّت و خلیفه خدا بر روی زمین است. (امام)، انسان کامل، برگزیده خالق، معصوم و پاکسرشت و واسطه فیض الهی است و مقامی بس والا در میان آفریدههای خداوند دارد. (امام) طریق وصول به (حقیقت) و مبیّن و مفسّر (شریعت) است و... همان گونه که اطاعت و تبعیت از امام و دوستی او، بایسته و واجب است، شناخت شخصیت و ویژگیهای او نیز ضروری است. در روایات و نصوص معتبر دینی نیز، سفارش خاصی به شناخت (امام) شده است.
در یکی از روایات مشهور شیعه و سنّی از پیامبر اکرم(ص) آمده است : (مَن مات ولم یعرف امام زمانِه، ماتَ میتة جاهلیّة)؛ الغدیر، ج 10، ص 360 ؛ میزان الحکمة، ج 1، ص 171، ح 840 ؛ بحارالانوار، ج 72، ص 135.
؛ (هر کسی بمیرد در حالی که امام زمان خود را نشناخته باشد، به مرگ جاهلی مرده است).
امام صادق(ع) این جاهلیت را چنین معرفی میکند : (جاهلیة کفر و نفاق و ضلال)؛ کافی، ج 1، ص 377، ح 3..
با توجه به این روایات، اهمیت شناخت امام زمان(عج) را میتوان در موارد زیر خلاصه کرد :
یک. شرط اسلام واقعی
بر اساس روایات مختلف (از جمله حدیث (من مات و لم یعرف امام زمانه، مات میتة جاهلیة)؛)، معرفت امام عصر، شرط اسلام است و اگر کسی بدون شناخت امام از دنیا برود، گویا از اسلام واقعی و اصیل بیبهره بوده است. پس شناخت امام زمان، آنگاه میتواند انسان را از مرگ جاهلی دور کند که بتواند به دستورات او پاینده بوده و از ارشادات و هدایتهای او بهرهمند شود.
دو. رسیدن به هدایت واقعی
شناخت امام عصر(ع)، چراغ هدایت و رمز دینداری است و نتیجه آن، دستیابی به صراط مستقیم، خداشناسی، حقشناسی و راه کمال و سعادت است. یکی از دعاهای مهم در عصر غیبت، این دعا است که میگوییم : (اللّهم عرّفنی نفسک فانّک ان لَم تُعَرّفنی نَفسَک لَم اَعرِف رَسولَکَ، اللّهُم عرِّفنی رَسولک فانّک اِن لم تُعرِّفنی رسولک لم اَعرف حجّتکَ ؛ اللّهُم عَرِّفنی حجّتِک فانّک اِن لم تُعرِّفنی حُجّتک ضللتُ عن دینی)؛ کمال الدین، ج2، ص 343.
؛ (خداوندا! خود را به من بشناسان که اگر خودت را به من نشناسانی، پیامبرت را نخواهم شناخت. خداوندا! رسولت را به من بشناسان که اگر رسول خود را، به من نشناسانی، حجّتت را نخواهم شناخت. خداوندا! حجّت خودت را به من بشناسان که اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دین خود گمراه خواهم شد).
سه. رسیدن به ثواب یاری او
بر اساس بعضی از روایات، شناخت امام زمان(عج) و باور قلبی به او، باعث نزدیکی هر چه بیشتر انسان به او میشود. اگر با این معرفت از دنیا برود، از پاداشهای بیشماری برخوردار خواهد شد که یکی از آنها درک ثواب یاری امام عصر(ع) در زمان ظهور است ؛ یعنی، چنین شخصی، همچون کسی است که در لشکر آن حضرت بوده و یا زیر پرچم او نشسته است کافی، ج 1، ص 37.. (مهدویت1، رحیم کارگر، کد: 7/500027)
- [سایر] اصلاً چرا باید امام زمان را بشناسیم و شناخت کافی از او داشته باشیم؟
- [سایر] چگونه باید امام زمان علیه السلام را بشناسیم تا با مرگ جاهلیت از دنیا نرویم؟
- [سایر] کتابی جهت شناخت امام زمان (عج) معرفی نمایید.
- [سایر] چگونه میتوان امام زمان(ارواحنا له الفداء) را شناخت؟
- [سایر] آیا کتاب کافی بر امام زمان (عج) عرضه شده و ایشان آن را تأیید کردهاند؟
- [سایر] عشق به امام زمان علیه السلام چگونه باید باشد؟ آیا صرف محبت کافی است؟
- [سایر] ما جوانان چگونه میتوانیم منتظر امام زمان (عج) باشیم؟ آیا دینداری کافی است؟
- [سایر] آیا این مطلب که کتاب الکافی؛ توسط امام دوازدهم علیه السلام تایید شده، صحیح است؟
- [سایر] آیا عمل به واجبات و دوری از محرمات، برای درک زمان ظهور امام زمان (عج) کافی است؟
- [سایر] با وجود غیبت امام زمان علیه السلام چگونه میتوان امام زمان خود را شناخت؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] انسان هر ذکری در رکوع بگوید کافی است ولی باید از سه مرتبه (سبحان الله) یا یک مرتبه (سبحان ربی العظیم وبحمده) کمتر نباشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] (الله اکْبر) مانند سایر ذکرهای نماز و حمد و سوره باید به عربی صحیح گفته شود و عربی غلط یا ترجمه آن کافی نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه روزه دار نسبت دروغ به خدا و پیغمبر(صلی الله علیه وآله) دهد یک کفاره کافی است و کفاره جمع لازم نیست.
- [آیت الله بروجردی] احتیاط واجب آن است که در رکوع، سه مرتبه (سُبحانَ اَللهِ) یا یک مرتبه (سُبحانَ رَبِّی العَظیمِ وَ بِحَمدِه) بگوید، ولی در تنگی وقت و در حال ناچاری گفتن یک مرتبه (سُبحانَ اَللهِ) کافی است.
- [آیت الله بهجت] کسی که نذر میکند باید به قصد قربت و نزدیک شدن به خداوند متعال نذر کند، بنابراین اگر برای خدا نذر نکند، صحیح نیست، بنابراین کافی است موقع نذر کردن بنابر اظهر بگوید: (لِلّهِ عَلَیَّ)، یعنی: (برای خداوند، به عهده من باشد که فلان کار را انجام بدهم)، و اگر کسی که عربی نمیداند ترجمه آن را به هر زبانی بگوید کافی است.