برخی ممکن است سؤال کنند : چه ضرورتی دارد که کودک امام باشد . در حالی که مورد شک و تردید عده ای قرار می گیرد؟ پاسخ : ممکن است عواملی چند در این انتخاب مؤثر باشد: 1-امتحان مردم ؛ زیرا با اثبات امامت طفل از راه معجزه و جهات دیگر، انسان مورد امتحان قرار می گیرد که چگونه در برابر حق تسلیم گردد ، همان گونه که حضرت عبد العظیم حسنی مورد امتحان قرار گرفت . 2-برای اثبات اینکه امامت این شخص از جانب خداوند است ؛ زیرا اگر امامان تنها در بزرگسالی به مقام امامت نایل می شدند ، ممکن بود کسانی گمان کنند ه مقامات و کمالات آنان همگی اکتسابی است ولی در طفل صغیر هیچگاه این گمان برده نمی شود . و اگر طفلی فضایلی در حدّ امامت داشت شکّی نیست که از جانب خداوند است . 3-برای اثبات اینکه مقام و منزلت بر اساس لیاقت است نه بزرگی سنّ ، چنان که در جریان فرماندهی اسامه بن زید چنین بود ، در حالی که عده ای از صحابه بر عزل او اصرار داشتند پیامبراکرم (ص) به جهت لیاقت وی ، اصرار بر فرماندهی او داشت . 4-از آنجا که تا امام رضا (ع) امامان را یکی پس از دیگری به شهادت می رساندند ، سنت الهی بر این قرار گرفت که از امام جواد (ع) امامت در سنین پایین قرار گیرد تا اینکه حاکمان جور وظلم امامت آنان را باور نکرده و آنها را نکشند ، تا اینکه نوبت به امام زمان (ع) رسید و چون امامان پیشین از امتحان سربلند بیرون آمده بودند ، دشمنان فهمیدند که امامت در سنین کودکی نیز ممکن است ، لذا قصد داشتند تا حضرت مهدی (ع) را از همان ابتدای ولادت به قتل برسانند ، لذا خواست خداوند بر این تعلّق گرفت که او را از هنگام ولادت در پشت پرده غیبت نگه دارد .
برخی ممکن است سؤال کنند : چه ضرورتی دارد که کودک امام باشد . در حالی که مورد شک و تردید عده ای قرار می گیرد؟
برخی ممکن است سؤال کنند : چه ضرورتی دارد که کودک امام باشد . در حالی که مورد شک و تردید عده ای قرار می گیرد؟
پاسخ : ممکن است عواملی چند در این انتخاب مؤثر باشد:
1-امتحان مردم ؛ زیرا با اثبات امامت طفل از راه معجزه و جهات دیگر، انسان مورد امتحان قرار می گیرد که چگونه در برابر حق تسلیم گردد ، همان گونه که حضرت عبد العظیم حسنی مورد امتحان قرار گرفت .
2-برای اثبات اینکه امامت این شخص از جانب خداوند است ؛ زیرا اگر امامان تنها در بزرگسالی به مقام امامت نایل می شدند ، ممکن بود کسانی گمان کنند ه مقامات و کمالات آنان همگی اکتسابی است ولی در طفل صغیر هیچگاه این گمان برده نمی شود . و اگر طفلی فضایلی در حدّ امامت داشت شکّی نیست که از جانب خداوند است .
3-برای اثبات اینکه مقام و منزلت بر اساس لیاقت است نه بزرگی سنّ ، چنان که در جریان فرماندهی اسامه بن زید چنین بود ، در حالی که عده ای از صحابه بر عزل او اصرار داشتند پیامبراکرم (ص) به جهت لیاقت وی ، اصرار بر فرماندهی او داشت .
4-از آنجا که تا امام رضا (ع) امامان را یکی پس از دیگری به شهادت می رساندند ، سنت الهی بر این قرار گرفت که از امام جواد (ع) امامت در سنین پایین قرار گیرد تا اینکه حاکمان جور وظلم امامت آنان را باور نکرده و آنها را نکشند ، تا اینکه نوبت به امام زمان (ع) رسید و چون امامان پیشین از امتحان سربلند بیرون آمده بودند ، دشمنان فهمیدند که امامت در سنین کودکی نیز ممکن است ، لذا قصد داشتند تا حضرت مهدی (ع) را از همان ابتدای ولادت به قتل برسانند ، لذا خواست خداوند بر این تعلّق گرفت که او را از هنگام ولادت در پشت پرده غیبت نگه دارد .
- [سایر] چه ضرورتی دارد که کودک امام باشد درحالی که مورد شک و تردید عده ای قرار می گیرد؟
- [آیت الله مظاهری] اگر امام در تعداد رکعات نماز شک کند و مأموم نیز نداند و تردید کند، وظیفه امام و مأموم چیست؟
- [سایر] چرا خداوند امامت را در کودک قرار داد؟
- [سایر] سلام. امام جواد (ع)رو کودک یافتند. برای ایمان آوردن به امامت او چند سوال از او پرسیده شده؟ می گیوند هزاران سوال از او کردند و او همه را جواب داد! اینطور بوده؟
- [سایر] با سلام و احترام. تردید و شک چند نوع است؟ آیا شک و تردید مشترک لفظی بوده یا مشترک معنویاند؟ سپاسگزارم
- [سایر] اگر کلام معصوم(ع) کلام واحدی است لزوم امامت سایر معصومان چه ضرورتی داشت؟
- [سایر] امامت چه ضرورتی دارد؟ دیدگاه شیعه و سنی در این باره چیست؟
- [سایر] منظور از امامت چیست؟ از دیدگاه شیعه و سنی چه ضرورتی دارد؟
- [سایر] آیا عقل، امامت کودک را تأیید میکند؟
- [سایر] چگونه کودک پنج ساله امام میشود؟
- [آیت الله سبحانی] شک هائی که نباید به آن ها اعتنا کرد از این قرار است: اول: شک در چیزی که محل به جا آوردن آن گذشته است: مثل آنکه در رکوع شک کند که حمد را خوانده یا نه. دوم: شک بعد از سلام نماز. سوم: شک بعد از گذشتن وقت نماز. چهارم: شک کثیرالشک یعنی کسی که زیاد شک می کند. پنجم: شک امام در شماره رکعت های نماز، در صورتی که مأموم شماره آنها را بداند و همچنین شک مأموم در صورتی که امام شماره رکعت های نماز را بداند. ششم: شک در نماز مستحبی. 1. شک در چیزی که محل آن گذشته است
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] شکهائی که نباید به آنها اعتنا کرد از این قرار است: (اول) شک در چیزی که محل به جا آوردن آن گذشته است: مثل آنکه در رکوع شک کند که حمد را خوانده یا نه. (دوم) شک بعد از سلام نماز. (سوم) شک بعد از گذشتن وقت نماز. (چهارم) شک کثیر الشک؛ یعنی کسی که زیاد شک می کند. (پنجم) شک امام در شماره رکعتهای نماز در صورتی که ماموم شماره آنها را بداند و همچنین شک ماموم در صورتی که امام شماره رکعتهای نماز را بداند. (ششم) شک در نمازهای مستحبی و نماز احتیاط. 1 - شک در چیزی که محل آن گذشته است:
- [آیت الله سیستانی] شکهائی که نباید به آنها اعتنا کرد از این قرار است : اول : شک در چیزی که محل بجا آوردن آن گذشته است ، مثل آنکه در رکوع شک کند که حمد را خوانده یا نه . دوم : شک بعد از سلام نماز . سوم : شک بعد از گذشتن وقت نماز . چهارم : شک کثیر الشک ، یعنی : کسی که زیاد شک میکند . پنجم : شک امام در شماره رکعتهای نماز در صورتی که مأموم شماره آنها را بداند ، وهمچنین شک مأموم در صورتی که امام شماره رکعتهای نماز را بداند . ششم : شک در نمازهای مستحبّی ، و نماز احتیاط . 1 شک در چیزی که محل آن گذشته است :
- [آیت الله نوری همدانی] شکهائی که نباید به آنها اعتنا کرد از این قرار است: اول : شک در چیزی که محل بجا آوردن آن گذشته است : مثل آنکه در رکوع شک کند که حمد را خوانده یا نه . دوم : شک بعد از سلام نماز . سوم : شک بعد از گذشتن وقت نماز . چهارم : شک کثیر الشک ، یعنی کسی که زیاد شک می کند . پنجم : شک امام در شمارة رکعتها ی نماز ، در صورتی که ماموم شمارة آنها را بداند و همچنین شک ماموم در صورتی که امام شمارة رکعتهای نماز را بداند . ششم : شک در نماز مستحبی . 1-شک در چیزی که محل آن گذشته است
- [آیت الله بهجت] شک هایی که نباید به آنها اعتنا کرد از این قرار است : 1 شک در چیزی که محل بجا آوردن آن گذشته است ، مثل آن که در رکوع شک کند که حمد را خوانده یا نه . 2 شک بعد از سلام نماز . 3 شک بعد از گذشتن وقت نماز . 4 شک کثیر الشک ، یعنی کسی که زیاد شک می کند . 5 شک امام در شماره رکعت های نماز، در صورتی که مأموم شماره آنها را بداند و همچنین شک مأموم در صورتی که امام شماره رکعت های نماز را بداند . 6 شک در نماز مستحبی . و تفصیل هریک از این شش مورد در مسائل بعدی بیان خواهد شد .
- [آیت الله وحید خراسانی] شکهایی که نباید به انها اعتنا کرد از این قرار است اول شک در چیزی که محل به جا اوردن ان گذشته است مثل ان که در رکوع شک کند که حمد را خوانده یا نه دوم شک بعد از سلام نماز سوم شک بعد از گذشتن وقت نماز چهارم شک کثیرالشک یعنی کسی که زیاد شک می کند پنجم شک امام در شماره رکعتهای نماز در صورتی که ماموم شماره انها را بداند و همچنین شک ماموم در صورتی که امام شماره رکعتهای نماز را بداند ششم شک در نمازهای مستحبی و نماز احتیاط
- [آیت الله اردبیلی] شکهایی که نباید به آنها اعتنا کرد از این قرارند: اوّل:شک در چیزی که محل بجا آوردن آن گذشته باشد، مثل آن که در حال خواندن سوره شک کند که حمد را خوانده یا نه.دوم: شک بعد از سلام واجب نماز.سوم: شک بعد از گذشتن وقت نماز.چهارم: شک کثیرالشّک؛ یعنی کسی که زیاد شک میکند. پنجم: شک امام در شماره رکعتهای نماز در صورتی که مأموم شماره آنها را بداند و همچنین شک مأموم در صورتی که امام شماره رکعتهای نماز را بداند و شک در افعال نماز نیز همین حکم را دارد.ششم: شک در نماز مستحبّی؛ و توضیح آنها، بدین قرار است:
- [آیت الله علوی گرگانی] شکهایی که نباید به آنها اعتنا کرد از این قرار است: اوّل شک در چیزی که محلّ بجا آوردن آن گذشته است، مثل آن که در تشهّد شک کند که سجده را بجا آورده یا نه. دوم شکّ بعد از سلام نماز. سوم شک بعد از گذشتن وقت نماز. چهارم شک کثیر الشک یعنی کسی که زیاد شک میکند. پنجم شک امام در شماره رکعتهای نماز در صورتی که مأموم شماره آنها را بداند و همچنین شکّ مأموم در صورتی که امام شماره رکعتهای نماز را بداند. ششم شک در نماز مستحبّی.
- [آیت الله بروجردی] شکهایی که نباید به آنها اعتنا کرد از این قرار است:اوّل - شک در چیزی که محل به جا آوردن آن گذشته است، مثل آن که در رکوع شک کند که حمد را خوانده یا نه.دوم - شک بعد از سلام.سوم - شک بعد از گذشتن وقت نماز.چهارم - شک کثیرالشک، یعنی کسی که زیاد شک میکند.پنجم - شک امام در شمارهی رکعتهای نماز، در صورتی که مأموم شمارهی آنها را بداند و همچنین شک مأموم در صورتی که امام شمارهی رکعتهای نماز را بداند.ششم - شک در نماز مستحبی.
- [امام خمینی] شکهایی که نباید به آنها اعتنا کرد از این قرار است: اول: شک در چیزی که محل بجا آوردن آن گذشته است، مثل آنکه در رکوع شک کند که حمد را خوانده یا نه. دوم: شک بعد از سلام نماز. سوم: شک بعد از گذشتن وقت نماز. چهارم: شک کثیرالشک، یعنی کسی که زیاد شک می کند. پنجم: شک امام در شماره رکعتهای نماز در صورتی که ماموم شماره آنها را بداند و همچنین شک ماموم در صورتی که امام شماره رکعتهای نماز را بداند. ششم: شک در نماز مستحبی.