تفاوت پیامبر با امام در چه مواردی است؟

تفاوت پیامبر با امام در چه مواردی است؟

(شأن نبی) آن است که راه را بر مردم آشکار کند؛ امّا امام، مردم را راهبری می‌کند و به پیمودن راه وا می‌دارد. براین اساس مقام امامت از نبوت بالاتر است و به همین دلیل، ابراهیم خلیل، مدت‌ها پس از آنکه به پیامبری رسید و پس از پیروزی در امتحان‌های متعدد، به مقام امامت نایل آمد. (2) برتری مقام امامت از مقام نبوت، به معنای آن نیست که شخص (امام)، از شخص (نبی) برتر و بالاتر است؛ زیرا بسیاری از پیامبران- از جمله پیامبر اسلام- علاوه بر مقام (نبوت)، دارای مقام (امامت) نیز بوده‌اند.
(امام) کسی است که در عصر خود، در نقطه اوج و قله هرم هستی قرار دارد. به همین جهت باطن امام، همانند باطن پیامبر، با نور (ولایت حق) روشن بوده و با عالم حقایق و معانی غیبی ارتباط دارد. امام، همانند پیامبر، واسطه فیض میان خلق و حق‌تعالی، عامل ارتباط خلق با حق و حافظ حریم‌ وحی و شریعت است. امّا پیامبر نیست؛ یعنی، مقام و شأن و مسئولیت نبوّت و رسالت را به او نداده‌اند. براساس روایات، امامان دست‌آموز (الهام غیبی) اند. آنان صدای غیب را می‌شنوند، اما فرشته را نمی‌بینند؛ برخلاف پیامبر که سخن فرشته را می‌شنود و گاه خود ملک را می‌بیند، نه اینکه تنها صدا را بشنود (1).