سه کلمه (یهودی)، (کلیمی) و (صهیونیزم) چه تفاوت های مکتبی و ریشه ای با هم دارند؟

سه کلمه (یهودی)، (کلیمی) و (صهیونیزم) چه تفاوت های مکتبی و ریشه ای با هم دارند؟

عناوین ( یهودی ) و ( کلیمی ) دو اسم هستند برای پیروان یک دین ؛ و مصداقا تفاوتی باهم ندارند . نویسنده کتاب آشنایی با ادیان بزرگ در مورد منشاء این دو اسم گفته است : ( پس از رحلت حضرت سلیمان (ع ) [ از انبیای بنی اسرائیل ]، فرزندش رحبعام زمام امور مملکت بنی اسرائیل را در کف گرفت و چون وی به ستمکاری پرداخت گروهی از مردم از فرمان او بیرون رفتند و تنها دو سبط یهودا و بنیامین در سرزمین یهودا (به نام یکی از فرزندان حضرت یعقوب ) که بخش نسبتا کوچکتری بود، برای او باقی ماند. این قسمت که شامل شهر اورشلیم (قدس ) نیز می شد، اهمیت بسیاری داشت و نام (یهودی ) از اینجا می آید. ده سبط دیگر حکومت مستقلی به نام اسرائیل به رهبری فردی به نام یربعام بن ناباط در شمال فلسطین تشکیل دادند. یربعام یکی از استانداران حضرت سلیمان (ع ) بود.) ( آشنایی با ادیان بزرگ ؛ حسین توفیقی ؛ ص 89 ) در طول تاریخ یهودیان به خاطر اعتقادات خاص ضد یهودی و به خاطر اعمال زشتی که مرتکب می شدند و بخاط عوامل متعدد دیگر، در میان مسیحیان و مسلمین به شدت مورد نفرت بودند ؛ این نفرت به مرور زمان با واژه یهودی یکی شده بود به نحوی که مردم با شنیدن این نام حالت نفرت پیدا می کردند؛ لذا در قرون اخیر یهودیان برای آنکه خود را از این نفرت عمومی خلاص کنند نام کلیمی را برای خود برگزیدند و سعی نمودند خود را با این نام معرفی نمایند ؛ واژه کلیمی از واژه ( کلیم الله )( سخن گوینده با خدا ) که لقب حضرت موسی (ع) است گرفته شده است .( ر.ک: آشنایی با ادیان بزرگ ؛ حسین توفیقی ؛ ص 94 ) اما واژه صهیونیسم که واژه ای نو ظهور است با دو واژه قبلی کاملا متفاوت است .
پیدایش صهیونیسم و تأسیس دولت اسرائیل
دین یهودیت تبلیغ ندارد، زیرا یهودیان دین خود را نعمتی الهی می دانند که مخصوص نژاد بنی اسرائیل است . با این وصف هر گاه کسی بخواهد یهودی شود باید ذلتهای این قوم را به او تفهیم کرد تا اگر مرد این میدان نیست ، پا در آن نگذارد؛برخی از یهودیان در عصر حاضر به جای دین یهودیت معمولا مردم را به آرمان صهیونیسم دعوت می کنند.
یهودیان اروپایی در اثر فشارهایی که از طرف مسیحیان ضد یهودی بر آنها وارد می شد ، کم کم به این فکر افتاده بودند که وطنی مستقل برای خود داشته باشند ؛ در اواخر قرن نوزدهم گروه بزرگی از یهودیان روسیه از این کشوراخراج شدند. عده ای از آنان در غرب اروپا ساکن شدند و گروهی هم به فلسطین رفتند و در مکانی نزدیک دریای مدیترانه ساکن شدند و نام صهیون را برای آنجا برگزیدند. صهیون نام تپه ای در قدس است که در فلسطین واقع شده است ؛ لذا برای یهودیان یاد آور شکوفایی دولت بنی اسرائیل در عصر حضرت داوود و سلیمان (ع ) بوده است . این نام همواره یادآور اقتدار آن قوم بوده و در کتابهای انبیای متاءخر بسیار از آن یاد شده است .
در تعالیم یهودی آمده است که روزی مسیحا رهبر نجات دهنده قوم بنی اسرائیل ظهور خواهد نمود ؛ لذا یهودیان بر این عقیده بودند که تا ظهور او باید انتظار بکشند ؛ در همان زمان ، یهودیان اروپا و روسیه با نادیده گرفتن سنت انتظاربرای ظهور مسیحا ، برای کسب استقلال و عزت برخاستند و بر آن شدند که وطنی مستقل برای خود به دست آورند ؛ در این میان روزنامه نگاری به نام تئودور هرتصل آرمان وطن مستقل را مطرح نمود و نام آن را صهیونیسم نهاد؛ یهودیان دنیا در مقابل این دعوت به دو گروه تقسیم شدند ؛ عده ای با آن به مخالفت برخاستند و یهودیان ضد صهیونیسم نام گرفتند و گروهی دیگر آن را پذیرفتند و یهودیان صهیونیست نامیده شدند ؛ به دنبال تاسیس این تفکر ، فلسطین به عنوان وطن صهیونیسته انتخاب شد و یهودیان صهیونیست شروع به مهاجرت به فلسطین نمودند ؛ مقداری از زمینهای فلسطین را خریدند و بقیه را با زور اسلحه اشغال نمودند ؛ استکبار جهانی به سرکردگی انگلستان و آمریکا نیزبه پشتیبانی همه جانبه از این جریان برخاستند . صهیونیستها با اتکا به آن حمایتها و با بهره برداری از ضعف و زبونی رهبران کشورهای اسلامی ، موقعیت خود را محکم کردند و وضعی را پیش آورند که اکنون با تلخکامی شاهد آن هستیم .
در نیم قرنی که از تشکیل رژیم صهیونیستی می گذرد، غاصبان فلسطین از هیچ جنایتی فروگذار نکرده اند و با شیوه های گوناگون به گسترش سلطه ظالمانه خود ادامه داده اند. همچنین آنان قطعنامه ها و بیانیه های مجامع بین المللی را به چیزی نگرفته اند. کسانی هم که صلح طلبی صهیونیستها را باور کرده اند، در اندک زمانی به دورویی و ناجوانمردی آنان پی برده اند. ( ر.ک: آشنایی با ادیان بزرگ ؛ حسین توفیقی ؛ ص 95-97 )