حقایق
ـــ حقیقت، به معنای کارگیرى لفظ در معناى وضع شده براى آن گفته می شود. از آن در علم اصول فقه سخن گفتهاند. ـــ حقیقت به استعمال لفظ در معنای حقیقی آن اطلاق میشود.
هرچند دین چون باز نمود سرشت و فطرت انسان است؛ یعنی انسان و دین دو روی یک سکه هستند، در نتیجه تعیین این که کدامیک برای دیگری است سهل و آسان نیست، ولی از آن جایی که انسان محور همه معارف و حقایق علمی و عملی در جهان است می توان گفت دین نعمتی است که خداوند برای تکامل انسان در فراروی او قرار داده است و نردبانی است برای دست یابی مراحل کمال انسانی.