کسی که نمی‌داند گمانش به یک طرف بیشتر است یا هر دو طرف در نظر او مساوی است، باید به‌دستور شک عمل کند.
عنوان مسئله:
کسی که نمی‌داند گمانش به یک طرف بیشتر است یا هر دو طرف در نظر او مساوی است، باید به‌دستور شک عمل کند.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- ماشینی که دارای بیست صندلی است، مسافر می‌داند یکی از این صندلیها نجس است، امّا نمی‌داند کدام صندلی است، وظیفه چیست؟
- گوشت و مرغهای سربریده که از بلد خارج می‌آورند و انسان نمی‌داند به دستور شرع آنها را ذبح کرده‌اند یا خیر، خرید و فروش و خوردن آنها جایز است یا خیر؟
- گوشت و مرغهای سر بریده از بلاد خارج می‌آورند و انسان نمی‌داند به دستور شرع آن را ذبح کرده‌اند یا خیر، خرید و فروش و خوردن آنها جایز است یا خیر؟
- زید می‌گوید برادرم را شنیده‌ام سرقت‌هایی نموده و گرفتار شده به زندان بسر می‌برد هدیه و تحفه‌هایی برای زید ارسال داشته و زید نمی‌داند این اموال مسروقه است یا از کارگری خود است. آیا تصرف در این اموال چگونه است؟
- مراجعه به دوایر دولتی در صورتی که احقاق حق منوط به آن باشد جایز یا نه، و نیز گرفتن حقوق دولت با این که گیرنده حقوق نمی‌داند از چه بودجه می‌دهند جایز است یا نه؟
- در غسل ترتیبی، نسبت به طرف چپ، فراغ چه وقت است، که موقع شک در شرایط و اجزاء، وصول آب و عدم آن، اعتنا به شک نکند؟ بیان فرمائید.
- در بین نماز اگر کسی شک کند که در ابتدای نماز نیت کرده‌ام یا خیر آیا شک بعد از محل محسوب می‌شود که نمازش صحیح باشد یا خیر؟
- اگر بین نماز شک کند که نیت کرده‌ام یا نه آیا در این صورت حکم شک بعد از محل دارد یا خیر؟
- اگر بعد از ذبح شک کند که هدی او مجزی است یا نه، آیا اعاده ذبح بر او واجب است یا نه؟ و همچنین اگر شک کند که ذبح در منی بوده یا غیر او؟
- اموری که جایز نیست استخاره در آن چیست؟ و آیا جایز است استخاره برای عمل نمودن شک در عدالت شخصی یا در شک در ثبوت رؤیت و عدم آن؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مظاهری] کسی که در رکعات نماز شک می‌کند و بعد از مقداری تأمّل، شکّ او تبدیل به گمان می‌شود و بعد از آن، تبدیل به شکّ دیگری می‌گردد، کدام یک از شکّ اوّل و گمان بعد از آن و شکّ دوّم را باید ملاک عمل خود قرار دهد؟ (مثلاً شک بین سه و چهار می‌کند و بعد گمان به چهار رکعت پیدا می‌کند و بعد گمانش تبدیل به شک بین دو و چهار می‌شود)؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] شخصی به هنگام انجام طواف در تعداد دورهای طواف شک کرد، و چون گمانش به یک طرف بیشتر بود بنا را بر آن طرف گذاشت. پس از انجام اعمال، یقین به صحّت طواف پیدا کرد. آیا طوافش صحیح است؟
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی در وقت طواف شک در اشواط پیدا کرد و چون گمانش به یک طرف بیشتر بود بنا را بر ان طرف گذاشت و بعد از انجام اعمال یقین به صحت طواف خود پیدا کرد ایا طواف او صحیح است
- [سایر] اگر دو یا چند مجتهد از نظر مقام علمی مساوی باشند؛ ولی یکی با تقواتر باشد، وظیفه چیست؟
- [آیت الله علوی گرگانی] ترویج از مرجعی که مروّج نمی‌داند اعلم است یا نه یا مشکوک به اعلمیّت یا مساوی با دیگران می‌باشد چه صورت دارد؟ اگر یقین دارد دیگری به جهاتی از مرجع مورد نظر مروّج بهتر است یا طبق شهادت چند نفر که گفته‌اند از فلانی می‌شود تقلید کردو شخص مبلّغ هم طبق شهادت چند نفر از آن مرجع تبلیغ می‌کند در تمامی صور حکم تکلیفی چیست؟
- [آیت الله سیستانی] آیا بازی فوتبال کامپیوتری که در ان یکی پیروزمیشود یا بازنده و یا مساوی بین طرف و کامپیوتر از نظر شرعی اشکال دارد ؟
- [آیت الله بروجردی] موقوفه‌ایست که وقف نامه آن مفقود شده و متولّی شرعی آن بعضِ خصوصیّات و مصارف آن را در نظر دارد و بیشتر آن را نمی‌داند که آیا قید بود یانه؟ می‌داند که تولیت با اکبر اولاد واقف است، ولی نمی‌داند مقیّد به ذکوریّت است یا خیر؟ و می‌داند مصرف وقف دخترهای بیوه واقف و طلّاب هستند، نمی‌داند که اشخاص دیگری هم هستند یا خیر؟ و نمی‌داند باید به آنها علی السویه داده شود، یا بالتفاوت؟ و آیا متولّی و موقوف علیهم مقیّد بوده‌اند به منتسبین بالأب إلی الواقف یا اعم از آن ها؟ تکلیف فعلی نسبت به چنین موقوفه چیست؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا مقلّد میتواند در مسائلی که در رساله مرجعش موجود نیست و نمیتواند نظر مرجعش در آن مسائل را به دست آورد، از مجتهد دیگری که از نظر علم با مرجعش مساوی است، تقلید کند؟
- [آیت الله سیستانی] عدول از مجتهد مساوی به مساوی چه حکمی دارد؟
- [آیت الله جوادی آملی] اگر کسی در اعلمیت مجتهد حی نسبت به مجتهد مِیت شک کند، و یا اینکه هر دو [مجتهد حی و میت] را در اعلمیت مساوی بداند، وظیفه اش چیست؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر اول گمانش به یک طرف بیشتر باشد، بعد دو طرف در نظر او مساوی شود باید به‌دستور شک عمل نماید، و اگر اول دو طرف در نظر او مساوی باشد و به طرفی که وظیفه او است بنا بگذارد، بعد گمانش به طرف دیگر برود باید همان طرف را بگیرد و نماز را تمام کند.
- کسی که در یک چیز نماز زیاد شک می‌کند، چنان‌چه در چیزهای دیگر نماز شک کند، باید به‌دستور آن عمل نماید، مثلًا کسی که زیاد شک می‌کند سجده کرده یا نه، اگر در به‌جا آوردن رکوع شک کند باید به‌دستور آن رفتار نماید، یعنی اگر به سجده نرفته رکوع را به‌جا آورد و اگر به سجده رفته، اعتنا نکند.
- کسی که در نماز مخصوصی مثلًا در نماز ظهر زیاد شک می‌کند، اگر در نماز دیگر مثلًا در نماز عصر شک کند، باید به‌دستور شک رفتار نماید.
- کسی که وقتی در جای مخصوصی نماز می‌خواند، زیاد شک می‌کند. اگر در غیر آنجا نماز بخواند و شکی برای او پیش آید، به‌دستور شک عمل نماید.
- اگر شک او از بین برود و شک دیگری برایش پیش آید، مثلًا اول شک کند که دو رکعت خوانده یا سه رکعت، بعد شک کند که سه رکعت خوانده یا چهار رکعت، باید به‌دستور شک دوم عمل نماید.
- اگر انسان شک کند که کثیرالشک شده یا نه، باید به‌دستور شک عمل نماید. و کثیرالشک تا وقتی یقین نکند که به حال معمولی مردم برگشته باید به شک خود اعتنا نکند.
- اگر بعد از نماز بداند که در بین نماز حال تردیدی داشته، که مثلًا دو رکعت خوانده یا سه رکعت و بنا را بر سه گذاشته، ولی نداند که گمانش به خواندن سه رکعت بوده، یا هر دو طرف در نظر او مساوی بوده، باید نماز احتیاط را بخواند.
- اگر موقعی که تشهد می‌خواند، یا بعد از ایستادن شک کند که دو سجده را به‌جا آورده یا نه، و در همان موقع یکی از شک‌هایی که اگر بعد از تمام شدن دو سجده اتفاق بیفتد صحیح می‌باشد، برای او پیش آید، مثلًا شک کند که دو رکعت خوانده یا سه رکعت، چنان‌چه به‌دستور آن شک عمل کند نمازش صحیح است.
- اگر در نماز مستحبی دو رکعتی گمانش به سه رکعت یا بیشتر برود، باید اعتنا نکند و نمازش صحیح است. اگر گمانش به دو رکعت یا کمتر برود، باید به همان گمان عمل کند، مثلًا اگر گمانش به یک رکعت می‌رود باید یک رکعت دیگر بخواند.
- کسی که وظیفه او تیمم است، اگر در بعضی از جاهای تیمم او زخم یا دمل یا شکستگی باشد، باید به‌دستور وضوی جبیره‌ای، تیمم جبیره‌ای نماید.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سیستانی] کسی که نمی‌داند گمانش به یک طرف بیشتر است ، یا هر دو طرف در نظر او مساوی است ، باید به دستور شک عمل کند .
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که نمی‌داند گمانش به یک طرف بیشتر است یا هر دو طرف در نظر او مساوی است باید به دستور شک عمل کند گرچه عمل به شک و ظن نماید بهتر است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که نمی داند گمانش به یک طرف بیشتر است یا هردو طرف در نظر او مساوی است طبق وظیفه شک عمل می نماید.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که نمی داند گمانش به یک طرف بیشتر است یا هر دو طرف در نظر او مساوی است؛ باید به دستور شک عمل کند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر اول؛ گمانش به یک طرف بیشتر باشد؛ بعد دو طرف در نظر او مساوی شود؛ باید به دستور شک عمل نماید و اگر اول دو طرف در نظر او مساوی باشد و به طرفی که وظیفه او است بنا بگذارد؛ بعد گمانش به طرف دیگر برود؛ باید همان طرف را بگیرد و نماز را تمام کند.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر اول گمانش به یک طرف بیشتر باشد ، بعد دو طرف در نظر او مساوی شود ، باید به دستور شک عمل نماید . و اگر اول دو طرف در نظر او مساوی باشد و به طرفی که وطیفة اوست بنا بگذارد ، بعد گمانش به طرف دیگر برود ، باید همان طرف رابگیرد و نماز را تمام کند .
- [آیت الله بروجردی] اگر اوّل گمانش به یک طرف بیشتر باشد، بعد دو طرف در نظر او مساوی شود، باید به دستور شک عمل نماید و اگر اوّل دو طرف در نظر او مساوی باشد و به طرفی که وظیفه‌ی اوست بنا بگذارد، بعد گمانش به طرف دیگر برود، باید همان طرف را بگیرد و نماز را تمام کند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر اول گمانش به یک طرف بیشتر باشد، بعد دو طرف در نظر او مساوی شود، باید به دستور شک عمل نماید. و اگر اول دو طرف در نظر او مساوی باشد و به طرفی که وظیفه اوست بنا بگذارد، بعد گمانش بطرف دیگر برود، باید طرف گمان را بگیرد و نماز را تمام کند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر اول گمانش به یک طرف بیشتر باشد بعد دو طرف در نظر او مساوی شود باید به دستور شک عمل نماید و اگر اول دو طرف در نظر او مساوی باشد و به طرفی که وظیفه اوست بنا بگذارد، بعد گمانش به طرف دیگر برود باید همان طرف را بگیرد و نماز را تمام کند.
- [امام خمینی] اگر اول گمانش به یک طرف بیشتر باشد، بعد دو طرف در نظر او مساوی شود باید به دستور شک عمل نماید، و اگر اول دو طرف در نظر او مساوی باشد و به طرفی که وظیفه او است بنا بگذارد، بعد گمانش به طرف دیگر برود باید همان طرف را بگیرد و نماز را تمام کند.