این آیه یکی از آیاتی است که برای اثبات حرمت رشوه مورد استناد واقع شده است؛ به این بیان: 1. از جهت لغوی، (سحت) به معنای نابودی، از بین بردن و تباه شدن است. و حرام، به جهاتی مانند دنبال داشتن عذاب و نابودی، برکت نداشتن، سلب مروّت و ... سحت نامیده شده و رشوه نیز طبق روایات، یکی از مصادیق سحت و مال حرام است. پس، معنای سحت، عبارت از هر آن چیزی است که کسب مال با استفاده از آن حلال نباشد. 2. با توجه به روایات فراوانی که از ائمه اطهار (ع) در تفسیر این آیه شریفه وارد شده، برای سحت مصادیقی را می توان بیان کرد که مصداق مهم آن، رشوه است؛ از امام صادق (ع) درباره سحت پرسیده شد و آن حضرت فرمود: سحت به معنای رشوه در حکم است. 3. با توجه به موارد فوق، فقها و مفسّران در حرمت رشوه به این آیه استناد کرده اند.
