حکمت خداوند
حکمت به معنای منع و بازداشتن برای اصلاح است.
حکمت خداوند در دادن و ندادن فرزند به افراد چیست؟
شرح پرسش: حکمت خداوند در دادن و ندادن فرزند چیست؟ پس از سه بار بارداری همسرم اینبار نیز با مشکل مواجه شده ایم که حتی ممکن است موجب مرگ ایشان شود . آیا ممکن است که خداوند نخواهد به ما فرزندی عطا کند یا اینکه ما مرتکب گناهی شده ایم و باید تاوان داده تا مشکلمان حل شود. لطفاً ما را راهنمایی فرمائید. پاسخ: پاسخ اجمالی: خدای متعال عالم و حکیم است .سنت الهی این است که هر کاری از کانال اسباب آن انجام پذیرد. از جمله سنت های الهی تولید مثل انسانها است که دارای علل خود می باشد. در طول تاریخ انسان های زیادی بوده اند که بعد ازدواج یا بطور کلی و یا برای مدت طولانی صاحب اولاد نشدند. در بین این افراد به بعضی از پیامبران اولی العزم الهی مانند حضرت ابراهیم (ع) بر می خوریم که در عمر خود مرتکب گناهی نشده اند. برا ی اینکه یک زوج (انسان یا غیر انسان) بتوانند تولید مثل کرده و صاحب فرزند شوند، مواد و مقدمات و شرایط و علل و اسباب متعددی لازم که با نظم و ترتیب و فاصله زمانی معین فراهم شود به نحوی که اگر در این سلسله حتی یکی از آنها مفقود یا نا متناسب باشد فرزندی متولد نخواهد شد یا فرزند سالمی متولد نخواهد شد.پس کسانی که صاحب اولاد نشده اند باید به دنبال حلقه مفقوده این زنجیر از علل و شرایط باشند وآن را تکمیل کنند. پاسخ تفصیلی: خدای متعال عالم و حکیم است و مسلماً تمام کارهای او از روی حکمت است و برای اداره این جهان پهناور و مخلوقاتی که در آن زندگی می کنند اصول و قوانین و علل و اسبابی قرار داده است. سنت الهی این است که هر کاری از کانال اسباب آن انجام پذیرد. از جمله سنت های الهی توالد و تناسل و تولید مثل انسانها است دارای علل و اسباب و قوانین ویزه خود می باشد. در طول تاریخ انسان های زیادی بوده اند که بعد ازدواج یا بطور کلی و یا برای مدت طولانی و حتی تا رسیدن به سنین پیری و کهولت صاحب اولاد نشدند در بین افراد به بعضی از پیامبران اولی العزم الهی مانند حضرت ابراهیم (ع) بر می خوریم که قرآن مجید از زبان او چنین نقل می کند:" ستایش خاص خدای را که در سنین پیری اسماعیل و اسحاق را بر من عنایت فرمود. در حقیقت پروردگار من شنونده دعا و درخواست‌هاست. " [1] با توجه به این مورد و موارد متعدد دیگر هیچ کس نباید به خود اجازه دهد که بگوید کسانی صاحب اولاد نمی شوند به خاطر گناهان آنهاست آیا (نعوذ بالله) حضرت ابراهیم (ع) گناه کار بود که تا سن کهولت و پیری نتوانست صاحب فرزند شود؟ قطعاً اینطور نبوده است و همچنین بسیاری از بندگان صالح و نیکو کاری که در عمر خود مرتکب گناهی نشده اند و لی صاحب فرزند هم نشدند.از طرف دیگر بسیاری از کافران و ظالمان و ستمکاران و افراد فاسد را می شناسیم که فرزندان زیادی دارند بنابر این نه هر کس صاحب اولاد باشد دلیل بر خوبی اوست و نه می توان گفت هرکس از این نعمت محروم است گناه کار است. برای اینکه یک زوج (انسان یا غیر انسان) بتوانند تولید مثل کرده و صاحب فرزند شوند، مواد و مقدمات و شرایط و علل و اسباب متعددی لازم که با نظم و ترتیب و فاصله زمانی معین فراهم شود به نحوی که اگر در این سلسله حتی یکی از آنها مفقود یا نا متناسب باشد فرزندی متولد نخواهد شد یا فرزند سالمی متولد نخواهد شد. بنا بر این زن و مردی که پس از ازدواج علی رغم میل خود نتوانسته اند صاحب فرزند شوند باید به دنبال شناخت علت و درمان صحیح آن باشند. ممکن است عیب در ناحیه تولید اسپرم و اوول یا از جهت ضعف نطفه یا ازجهت ناتوانی بدن زن برای نگهداری و پرورش آن و یا از جهات متعدد دیگر باشد.هر یک از این عیوب نیز دارای حکمت خاص و راه درمان خاص خود را دارد. خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم پزشکی بخش اعظمی از مشکلات ناباروری زوجین و راه حل آنها شناخته شده و بسیاری از زوج هایی که در گذشته نتوانسته بودند صاحب اولاد شوند بحمد ا.. صاحب اولاد شده اند و امید است که انشاءا.. در آینده عیوبی که تا کنون نا شناخته مانده شناخته و راه درمان آنها نیز کشف شود.اما باید اعتراف کرد که هنوز مجهولات و نا شناخته های فراوانی در این مسأله وجود دارد. البته خداوند متعال از آنجایی که به همه بندگانش مهربان است محرومیت از این نعمت را به صورت های دیگری در زندگی افراد جبران می کند کافی است که چنین انسان هایی ساعتی با خدای خود خلوت کرده و نعمت هایی را که خدابه آنها عطا کرده را مرور نمایند تا متوجه شوند که: خدا گر ز حکمت ببندد دری؛ ز رحمت گشاید در دیگری.اگر انسان به حوادث و وقایع اطراف خود با خوش بینی بنگرد به جای اینکه حسرت نعمت های نداشته را بخورد، همیشه شکر نعمت های موجود را به جا خواهد آورد و آنگاه نعمت های بیشتری را به سوی خود جلب خواهد کرد. پی نوشت: [1] ابراهیم ، 39" الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی وَهَبَ لی‌ عَلَی الْکِبَرِ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمیعُ الدُّعاء" منبع: www.islamquest.net
شرح پرسش: حکمت خداوند در دادن و ندادن فرزند چیست؟ پس از سه بار بارداری همسرم اینبار نیز با مشکل مواجه شده ایم که حتی ممکن است موجب مرگ ایشان شود . آیا ممکن است که خداوند نخواهد به ما فرزندی عطا کند یا اینکه ما مرتکب گناهی شده ایم و باید تاوان داده تا مشکلمان حل شود. لطفاً ما را راهنمایی فرمائید. پاسخ: پاسخ اجمالی: خدای متعال عالم و حکیم است .سنت الهی این است که هر کاری از کانال اسباب آن انجام پذیرد. از جمله سنت های الهی تولید مثل انسانها است که دارای علل خود می باشد. در طول تاریخ انسان های زیادی بوده اند که بعد ازدواج یا بطور کلی و یا برای مدت طولانی صاحب اولاد نشدند. در بین این افراد به بعضی از پیامبران اولی العزم الهی مانند حضرت ابراهیم (ع) بر می خوریم که در عمر خود مرتکب گناهی نشده اند. برا ی اینکه یک زوج (انسان یا غیر انسان) بتوانند تولید مثل کرده و صاحب فرزند شوند، مواد و مقدمات و شرایط و علل و اسباب متعددی لازم که با نظم و ترتیب و فاصله زمانی معین فراهم شود به نحوی که اگر در این سلسله حتی یکی از آنها مفقود یا نا متناسب باشد فرزندی متولد نخواهد شد یا فرزند سالمی متولد نخواهد شد.پس کسانی که صاحب اولاد نشده اند باید به دنبال حلقه مفقوده این زنجیر از علل و شرایط باشند وآن را تکمیل کنند. پاسخ تفصیلی: خدای متعال عالم و حکیم است و مسلماً تمام کارهای او از روی حکمت است و برای اداره این جهان پهناور و مخلوقاتی که در آن زندگی می کنند اصول و قوانین و علل و اسبابی قرار داده است. سنت الهی این است که هر کاری از کانال اسباب آن انجام پذیرد. از جمله سنت های الهی توالد و تناسل و تولید مثل انسانها است دارای علل و اسباب و قوانین ویزه خود می باشد. در طول تاریخ انسان های زیادی بوده اند که بعد ازدواج یا بطور کلی و یا برای مدت طولانی و حتی تا رسیدن به سنین پیری و کهولت صاحب اولاد نشدند در بین افراد به بعضی از پیامبران اولی العزم الهی مانند حضرت ابراهیم (ع) بر می خوریم که قرآن مجید از زبان او چنین نقل می کند:" ستایش خاص خدای را که در سنین پیری اسماعیل و اسحاق را بر من عنایت فرمود. در حقیقت پروردگار من شنونده دعا و درخواست‌هاست. " [1] با توجه به این مورد و موارد متعدد دیگر هیچ کس نباید به خود اجازه دهد که بگوید کسانی صاحب اولاد نمی شوند به خاطر گناهان آنهاست آیا (نعوذ بالله) حضرت ابراهیم (ع) گناه کار بود که تا سن کهولت و پیری نتوانست صاحب فرزند شود؟ قطعاً اینطور نبوده است و همچنین بسیاری از بندگان صالح و نیکو کاری که در عمر خود مرتکب گناهی نشده اند و لی صاحب فرزند هم نشدند.از طرف دیگر بسیاری از کافران و ظالمان و ستمکاران و افراد فاسد را می شناسیم که فرزندان زیادی دارند بنابر این نه هر کس صاحب اولاد باشد دلیل بر خوبی اوست و نه می توان گفت هرکس از این نعمت محروم است گناه کار است. برای اینکه یک زوج (انسان یا غیر انسان) بتوانند تولید مثل کرده و صاحب فرزند شوند، مواد و مقدمات و شرایط و علل و اسباب متعددی لازم که با نظم و ترتیب و فاصله زمانی معین فراهم شود به نحوی که اگر در این سلسله حتی یکی از آنها مفقود یا نا متناسب باشد فرزندی متولد نخواهد شد یا فرزند سالمی متولد نخواهد شد. بنا بر این زن و مردی که پس از ازدواج علی رغم میل خود نتوانسته اند صاحب فرزند شوند باید به دنبال شناخت علت و درمان صحیح آن باشند. ممکن است عیب در ناحیه تولید اسپرم و اوول یا از جهت ضعف نطفه یا ازجهت ناتوانی بدن زن برای نگهداری و پرورش آن و یا از جهات متعدد دیگر باشد.هر یک از این عیوب نیز دارای حکمت خاص و راه درمان خاص خود را دارد. خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم پزشکی بخش اعظمی از مشکلات ناباروری زوجین و راه حل آنها شناخته شده و بسیاری از زوج هایی که در گذشته نتوانسته بودند صاحب اولاد شوند بحمد ا.. صاحب اولاد شده اند و امید است که انشاءا.. در آینده عیوبی که تا کنون نا شناخته مانده شناخته و راه درمان آنها نیز کشف شود.اما باید اعتراف کرد که هنوز مجهولات و نا شناخته های فراوانی در این مسأله وجود دارد. البته خداوند متعال از آنجایی که به همه بندگانش مهربان است محرومیت از این نعمت را به صورت های دیگری در زندگی افراد جبران می کند کافی است که چنین انسان هایی ساعتی با خدای خود خلوت کرده و نعمت هایی را که خدابه آنها عطا کرده را مرور نمایند تا متوجه شوند که: خدا گر ز حکمت ببندد دری؛ ز رحمت گشاید در دیگری.اگر انسان به حوادث و وقایع اطراف خود با خوش بینی بنگرد به جای اینکه حسرت نعمت های نداشته را بخورد، همیشه شکر نعمت های موجود را به جا خواهد آورد و آنگاه نعمت های بیشتری را به سوی خود جلب خواهد کرد. پی نوشت: [1] ابراهیم ، 39" الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی وَهَبَ لی‌ عَلَی الْکِبَرِ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمیعُ الدُّعاء" منبع: www.islamquest.net
پاسخ:
شرح پرسش:
حکمت خداوند در دادن و ندادن فرزند چیست؟ پس از سه بار بارداری همسرم اینبار نیز با مشکل مواجه شده ایم که حتی ممکن است موجب مرگ ایشان شود . آیا ممکن است که خداوند نخواهد به ما فرزندی عطا کند یا اینکه ما مرتکب گناهی شده ایم و باید تاوان داده تا مشکلمان حل شود. لطفاً ما را راهنمایی فرمائید.
پاسخ:
پاسخ اجمالی:
خدای متعال عالم و حکیم است .سنت الهی این است که هر کاری از کانال اسباب آن انجام پذیرد. از جمله سنت های الهی تولید مثل انسانها است که دارای علل خود می باشد. در طول تاریخ انسان های زیادی بوده اند که بعد ازدواج یا بطور کلی و یا برای مدت طولانی صاحب اولاد نشدند. در بین این افراد به بعضی از پیامبران اولی العزم الهی مانند حضرت ابراهیم (ع) بر می خوریم که در عمر خود مرتکب گناهی نشده اند. برا ی اینکه یک زوج (انسان یا غیر انسان) بتوانند تولید مثل کرده و صاحب فرزند شوند، مواد و مقدمات و شرایط و علل و اسباب متعددی لازم که با نظم و ترتیب و فاصله زمانی معین فراهم شود به نحوی که اگر در این سلسله حتی یکی از آنها مفقود یا نا متناسب باشد فرزندی متولد نخواهد شد یا فرزند سالمی متولد نخواهد شد.پس کسانی که صاحب اولاد نشده اند باید به دنبال حلقه مفقوده این زنجیر از علل و شرایط باشند وآن را تکمیل کنند.
پاسخ تفصیلی:
خدای متعال عالم و حکیم است و مسلماً تمام کارهای او از روی حکمت است و برای اداره این جهان پهناور و مخلوقاتی که در آن زندگی می کنند اصول و قوانین و علل و اسبابی قرار داده است. سنت الهی این است که هر کاری از کانال اسباب آن انجام پذیرد. از جمله سنت های الهی توالد و تناسل و تولید مثل انسانها است دارای علل و اسباب و قوانین ویزه خود می باشد. در طول تاریخ انسان های زیادی بوده اند که بعد ازدواج یا بطور کلی و یا برای مدت طولانی و حتی تا رسیدن به سنین پیری و کهولت صاحب اولاد نشدند در بین افراد به بعضی از پیامبران اولی العزم الهی مانند حضرت ابراهیم (ع) بر می خوریم که قرآن مجید از زبان او چنین نقل می کند:" ستایش خاص خدای را که در سنین پیری اسماعیل و اسحاق را بر من عنایت فرمود. در حقیقت پروردگار من شنونده دعا و درخواست‌هاست. " [1] با توجه به این مورد و موارد متعدد دیگر هیچ کس نباید به خود اجازه دهد که بگوید کسانی صاحب اولاد نمی شوند به خاطر گناهان آنهاست آیا (نعوذ بالله) حضرت ابراهیم (ع) گناه کار بود که تا سن کهولت و پیری نتوانست صاحب فرزند شود؟ قطعاً اینطور نبوده است و همچنین بسیاری از بندگان صالح و نیکو کاری که در عمر خود مرتکب گناهی نشده اند و لی صاحب فرزند هم نشدند.از طرف دیگر بسیاری از کافران و ظالمان و ستمکاران و افراد فاسد را می شناسیم که فرزندان زیادی دارند بنابر این نه هر کس صاحب اولاد باشد دلیل بر خوبی اوست و نه می توان گفت هرکس از این نعمت محروم است گناه کار است.
برای اینکه یک زوج (انسان یا غیر انسان) بتوانند تولید مثل کرده و صاحب فرزند شوند، مواد و مقدمات و شرایط و علل و اسباب متعددی لازم که با نظم و ترتیب و فاصله زمانی معین فراهم شود به نحوی که اگر در این سلسله حتی یکی از آنها مفقود یا نا متناسب باشد فرزندی متولد نخواهد شد یا فرزند سالمی متولد نخواهد شد. بنا بر این زن و مردی که پس از ازدواج علی رغم میل خود نتوانسته اند صاحب فرزند شوند باید به دنبال شناخت علت و درمان صحیح آن باشند. ممکن است عیب در ناحیه تولید اسپرم و اوول یا از جهت ضعف نطفه یا ازجهت ناتوانی بدن زن برای نگهداری و پرورش آن و یا از جهات متعدد دیگر باشد.هر یک از این عیوب نیز دارای حکمت خاص و راه درمان خاص خود را دارد.
خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم پزشکی بخش اعظمی از مشکلات ناباروری زوجین و راه حل آنها شناخته شده و بسیاری از زوج هایی که در گذشته نتوانسته بودند صاحب اولاد شوند بحمد ا.. صاحب اولاد شده اند و امید است که انشاءا.. در آینده عیوبی که تا کنون نا شناخته مانده شناخته و راه درمان آنها نیز کشف شود.اما باید اعتراف کرد که هنوز مجهولات و نا شناخته های فراوانی در این مسأله وجود دارد.
البته خداوند متعال از آنجایی که به همه بندگانش مهربان است محرومیت از این نعمت را به صورت های دیگری در زندگی افراد جبران می کند کافی است که چنین انسان هایی ساعتی با خدای خود خلوت کرده و نعمت هایی را که خدابه آنها عطا کرده را مرور نمایند تا متوجه شوند که: خدا گر ز حکمت ببندد دری؛ ز رحمت گشاید در دیگری.اگر انسان به حوادث و وقایع اطراف خود با خوش بینی بنگرد به جای اینکه حسرت نعمت های نداشته را بخورد، همیشه شکر نعمت های موجود را به جا خواهد آورد و آنگاه نعمت های بیشتری را به سوی خود جلب خواهد کرد.
پی نوشت:
[1] ابراهیم ، 39" الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی وَهَبَ لی عَلَی الْکِبَرِ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمیعُ الدُّعاء"
منبع: www.islamquest.net
- [سایر] عادل و حکیم بودن خداوند به چه معناست؟ داشتن این دو صفت برای خداوند چه ضرورتی دارد؟ آیا خداوند می تواند عادل و حکیم نباشد؟
- [سایر] چرا نباید از حکمت کارهای خدا بپرسیم؟
- [سایر] سلام؛ حکمت بیان ترک اولی از پیامبران توسط خداوند چیست؟
- [سایر] آیا می توانید حکمت خدا را اثبات کنید؟
- [سایر] حضرت یوسف(ع) چه خصوصیتی داشت تا خدا به او علم حکمت را عطا کرد؟
- [سایر] حکمت اینکه حضرت زهرا (س) از خدا آرزوی مرگ می کنند چیست؟
- [سایر] از آن جا که هیچ کدام از خلقت های خدا بی حکمت نیست! وجود سگ و خوک چه حکمتی دارد!؟
- [سایر] اگر امر بر اساس حکمت خداوند محقق می گردد پس فلسفه دعا غیر از قرب الاهی چیست؟
- [سایر] ضرورت و حکمت توسّل چیست؟ چرا در حالی که خدا وجود دارد، به پیامبر و امام متوسل میشویم؟
- [سایر] بر اساس آیات قرآن، خداوند به چه کسانی حکمت داده است؟: «یُؤْتِی الْحِکْمَةَ مَنْ یَشاءُ».
- [آیت الله جوادی آملی] .مکلّف نمیتواند سهم ساداتِ مال خود را، به افراد واجبالنفقه خود مانند پدر، مادر، جدّ ،جدّه، فرزند و نوه بپردازد.
- [آیت الله اردبیلی] (نذر) آن است که انسان ملتزم شود کار خیری را برای خدا بجا آورد یا کاری را که انجام ندادن آن بهتر است، برای خدا ترک نماید و بنابر این متعلّق نذر باید دارای (رجحان) باشد، یعنی فعل یا ترک فعلی که نذر شده، شرعا دارای مزیّت باشد.
- [آیت الله جوادی آملی] .همسرِ فرزند و شوهر دختر، واجب النفقه افراد شمرده نمیشوند, بنابراین می توان هزینه های این ها را در صورتی که سید فقیر باشند، از خمس(سهم سادات) مال خود پرداخت کرد.
- [آیت الله خوئی] هرگاه کسی که ضمانت مینماید چنین بگوید اگر بدهکار قرض تو را نداد من میدهم، به این معنی که بالفعل عهدهدار قرض شود که در صورت ندادن بدهکار از عهده برآید بعید نیست ضمان صحیح باشد و طلبکار در صورت ندادن بدهکار، بتواند از ضامن مطالبه نماید.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] هرگاه کسی که ضمانت می نماید چنین بگوید: اگر بدهکار قرض تو را نداد من می دهم؛ به این معنی که بالفعل عهده دار قرض شود که در صورت ندادن بدهکار؛ از عهده برآید؛ بعید نیست ضمان صحیح باشد و طلبکار در صورت ندادن بدهکار؛ بتواند از ضامن مطالبه نماید.
- [آیت الله علوی گرگانی] به کسی که معصیت کبیره را آشکارا به جای میآورد، در صورتیکه ندادن زکاْ به او سبب ترک معصیت او شود، نباید به او زکاْ داد.
- [آیت الله جوادی آملی] .کسی که قادر بر ایستادن است؛ ولی قادر بر آرام بودن و تکیه ندادن نیست , نمی تواند نشسته نماز بخواند , بلکه باید بایستد و با تکیه دادن نماز را اقامه کند و کسی که به هیچ وجه نمی تواند بایستد, هرچند همانند افراد سالمند خمیده باشد , باید بنشیند و اگر نتواند درست بنشیند , باید به پهلوی راست و اگر نشد , به پهلوی چپ و اگر نشد , به پشت قرار بگیرد , به گونه ای که کف پاهای او رو به قبله باشد.
- [آیت الله اردبیلی] (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ) یعنی: (آغاز میکنم به نام خداوندی که در دنیا بر مؤمن و کافر و در آخرت بر مؤمن رحم مینماید.) (قُلْ هُوَ اللّهُ أحَدٌ) یعنی: (بگو ای محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم که خداوند، یگانه است.) (اَللّهُ الصَّمَدُ) یعنی: (خدا از تمام موجودات بینیاز است و همه به او نیازمندند.) (لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ) یعنی: (فرزند ندارد و فرزند کسی نیست.) (وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أحَدٌ) یعنی: (و هیچ کس مثل او نیست.)
- [امام خمینی] - ترجمه سوره قل هو الله احد بسم الله الرحمن الرحیم: (قل هو الله احد)، یعنی بگو ای محمد (ص) که خداوند، خدایی است یگانه. (الله الصمد)، یعنی خدایی که از تمام موجودات بی نیاز است. (لم یلد و لم یولد)، فرزند ندارد و فرزند کسی نیست. (و لم یکن له کفوا احد)، یعنی هیچ کس از مخلوقات مثل او نیست.
- [آیت الله مظاهری] در حرمت غنا و موسیقی لازم نیست که محتوی نیز شهوتانگیز و طربانگیز باشد، بلکه اگر محتوای آن، حتّی اشعار حکمت آمیز و یا قرآن و مانند اینها باشد نیز حرام است. صفحه 413