اصحاب کهف
اصحاب كَهف مؤمنانی پناهنده در غار بودند که به این نام مشهور شدند.
غار اصحاب کهف در کدام سرزمین قرار دارد؟
درباره مکان غاری که اصحاب کهف در آنجا پناهنده شدند و از نظرها غایب گشتند، دیدگاه‌های مختلفی مطرح شده است[1] که چند نمونه بیان می‌شود: 1. غار إفِسوس[2] (به کسر همزه و فاء): افسوس، شهر مخروبه‌ای در ترکیه است که در 73 کیلومتری شهر بزرگ ازمیر قرار دارد، و این غار در حدود یک کیلومتری شهر افسوس نزدیک روستایی به نام (ایاصولوک) و در دامنه کوهی به نام (ینایرداغ) قرار گرفته است.[3] 2. غار (رجیب):[4] این غار در هشت کیلومتری شهر أمان پایتخت اردن هاشمی نزدیک دهی به نام رجیب قرار دارد. غاری است در سینه جنوبی کوهی پوشیده از صخره، و اطراف آن از دو طرف مشرق و مغرب باز است که آفتاب به داخل آن می‌تابد، و غار در طرف جنوب قرار دارد. در این غار چند قبر هست به شکل قبور باستانی روم و گویا عدد آنها هشت و یا هفت است. بر دیوار این غار نقشه‌ها و خطوطی به خط یونانی قدیم و به خط ثمودیان دیده می‌شود که چون محو شده خوب خوانده نمی‌شود. البته بر دیوار، عکس سگی هم که با رنگ قرمز و زینت‌های دیگری آراسته شده، دیده می‌شود.[5] 3. غاری در کوه قاسیون:[6] این کوه در نزدیکی‌های شهر صالحیه دمشق است که اصحاب کهف را به آنجا نیز نسبت می‌دهند. 4. غاری در بتراء: یکی از شهرهای فلسطین که اصحاب کهف را به آنجا نیز نسبت می‌دهند.[7] علامه طباطبایی(ره) پس از نقل این دیدگاه‌ها می‌گوید: (هیچ شاهدی که دلالت کند بر اینکه یکی از این غارها همان غاری باشد که در قرآن کریم یاد شده در دست نیست، به‌علاوه، منابع تاریخی برخی از نظرات را تکذیب می‌کند؛ چون به هر حال، قصه اصحاب کهف، قصه‌ای است رومی و در تحت سلطه و سیطره رومیان اتفاق افتاده است، ...).[8] پی نوشت: [1]. ر.ک: طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 13، ص 295 – 299، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1417ق. [2]. سمرقندی، نصربن محمد بن احمد، بحرالعلوم، تحقیق و تعلیق: العمروی، محب الدین ابو سعید عمر بن غرامة، ج 2، ص 336، دار الفکر، بیروت، 1416ق؛ طنطاوی، سید محمد، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ج 8، ص 502 – 503، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا؛ مکارم، شیرازی ناصر، تفسیر نمونه، ج 12، ص 400، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش. [3]. تفسیر نمونه، ج 12، ص 400. [4]. قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، ج 6، ص 204، بنیاد بعثت، تهران، چاپ سوم، 1377ش؛ تفسیر نمونه، ج 12، ص 401. [5]. المیزان فی تفسیر القرآن، ج 13، ص 297. [6]. به نقل از: همان، ص 299. [7]. همان. [8]. همان. منبع: islamquest.net
درباره مکان غاری که اصحاب کهف در آنجا پناهنده شدند و از نظرها غایب گشتند، دیدگاه‌های مختلفی مطرح شده است[1] که چند نمونه بیان می‌شود: 1. غار إفِسوس[2] (به کسر همزه و فاء): افسوس، شهر مخروبه‌ای در ترکیه است که در 73 کیلومتری شهر بزرگ ازمیر قرار دارد، و این غار در حدود یک کیلومتری شهر افسوس نزدیک روستایی به نام (ایاصولوک) و در دامنه کوهی به نام (ینایرداغ) قرار گرفته است.[3] 2. غار (رجیب):[4] این غار در هشت کیلومتری شهر أمان پایتخت اردن هاشمی نزدیک دهی به نام رجیب قرار دارد. غاری است در سینه جنوبی کوهی پوشیده از صخره، و اطراف آن از دو طرف مشرق و مغرب باز است که آفتاب به داخل آن می‌تابد، و غار در طرف جنوب قرار دارد. در این غار چند قبر هست به شکل قبور باستانی روم و گویا عدد آنها هشت و یا هفت است. بر دیوار این غار نقشه‌ها و خطوطی به خط یونانی قدیم و به خط ثمودیان دیده می‌شود که چون محو شده خوب خوانده نمی‌شود. البته بر دیوار، عکس سگی هم که با رنگ قرمز و زینت‌های دیگری آراسته شده، دیده می‌شود.[5] 3. غاری در کوه قاسیون:[6] این کوه در نزدیکی‌های شهر صالحیه دمشق است که اصحاب کهف را به آنجا نیز نسبت می‌دهند. 4. غاری در بتراء: یکی از شهرهای فلسطین که اصحاب کهف را به آنجا نیز نسبت می‌دهند.[7] علامه طباطبایی(ره) پس از نقل این دیدگاه‌ها می‌گوید: (هیچ شاهدی که دلالت کند بر اینکه یکی از این غارها همان غاری باشد که در قرآن کریم یاد شده در دست نیست، به‌علاوه، منابع تاریخی برخی از نظرات را تکذیب می‌کند؛ چون به هر حال، قصه اصحاب کهف، قصه‌ای است رومی و در تحت سلطه و سیطره رومیان اتفاق افتاده است، ...).[8] پی نوشت: [1]. ر.ک: طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 13، ص 295 – 299، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1417ق. [2]. سمرقندی، نصربن محمد بن احمد، بحرالعلوم، تحقیق و تعلیق: العمروی، محب الدین ابو سعید عمر بن غرامة، ج 2، ص 336، دار الفکر، بیروت، 1416ق؛ طنطاوی، سید محمد، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ج 8، ص 502 – 503، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا؛ مکارم، شیرازی ناصر، تفسیر نمونه، ج 12، ص 400، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش. [3]. تفسیر نمونه، ج 12، ص 400. [4]. قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، ج 6، ص 204، بنیاد بعثت، تهران، چاپ سوم، 1377ش؛ تفسیر نمونه، ج 12، ص 401. [5]. المیزان فی تفسیر القرآن، ج 13، ص 297. [6]. به نقل از: همان، ص 299. [7]. همان. [8]. همان. منبع: islamquest.net
پاسخ:
درباره مکان غاری که اصحاب کهف در آنجا پناهنده شدند و از نظرها غایب گشتند، دیدگاه‌های مختلفی مطرح شده است[1] که چند نمونه بیان می‌شود:
1. غار إفِسوس[2] (به کسر همزه و فاء): افسوس، شهر مخروبه‌ای در ترکیه است که در 73 کیلومتری شهر بزرگ ازمیر قرار دارد، و این غار در حدود یک کیلومتری شهر افسوس نزدیک روستایی به نام (ایاصولوک) و در دامنه کوهی به نام (ینایرداغ) قرار گرفته است.[3]
2. غار (رجیب):[4] این غار در هشت کیلومتری شهر أمان پایتخت اردن هاشمی نزدیک دهی به نام رجیب قرار دارد. غاری است در سینه جنوبی کوهی پوشیده از صخره، و اطراف آن از دو طرف مشرق و مغرب باز است که آفتاب به داخل آن می‌تابد، و غار در طرف جنوب قرار دارد. در این غار چند قبر هست به شکل قبور باستانی روم و گویا عدد آنها هشت و یا هفت است. بر دیوار این غار نقشه‌ها و خطوطی به خط یونانی قدیم و به خط ثمودیان دیده می‌شود که چون محو شده خوب خوانده نمی‌شود. البته بر دیوار، عکس سگی هم که با رنگ قرمز و زینت‌های دیگری آراسته شده، دیده می‌شود.[5]
3. غاری در کوه قاسیون:[6] این کوه در نزدیکی‌های شهر صالحیه دمشق است که اصحاب کهف را به آنجا نیز نسبت می‌دهند.
4. غاری در بتراء: یکی از شهرهای فلسطین که اصحاب کهف را به آنجا نیز نسبت می‌دهند.[7]
علامه طباطبایی(ره) پس از نقل این دیدگاه‌ها می‌گوید: (هیچ شاهدی که دلالت کند بر اینکه یکی از این غارها همان غاری باشد که در قرآن کریم یاد شده در دست نیست، به‌علاوه، منابع تاریخی برخی از نظرات را تکذیب می‌کند؛ چون به هر حال، قصه اصحاب کهف، قصه‌ای است رومی و در تحت سلطه و سیطره رومیان اتفاق افتاده است، ...).[8]
پی نوشت:
[1]. ر.ک: طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 13، ص 295 – 299، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1417ق.
[2]. سمرقندی، نصربن محمد بن احمد، بحرالعلوم، تحقیق و تعلیق: العمروی، محب الدین ابو سعید عمر بن غرامة، ج 2، ص 336، دار الفکر، بیروت، 1416ق؛ طنطاوی، سید محمد، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ج 8، ص 502 – 503، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا؛ مکارم، شیرازی ناصر، تفسیر نمونه، ج 12، ص 400، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش.
[3]. تفسیر نمونه، ج 12، ص 400.
[4]. قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، ج 6، ص 204، بنیاد بعثت، تهران، چاپ سوم، 1377ش؛ تفسیر نمونه، ج 12، ص 401.
[5]. المیزان فی تفسیر القرآن، ج 13، ص 297.
[6]. به نقل از: همان، ص 299.
[7]. همان.
[8]. همان.
منبع:
islamquest.net
- [سایر] غار اصحاف کهف در کجا قرار دارد؟
- [سایر] با سلام در داستان اصحاب کهف زمانی که سربازان رومی و همچنین یاران اصحاب کهف به سمت غار رفتند و خواستن وارد غار بشوند با ترس بسیار زیادی از غار فرار کردن مگر در غار چه دیدن آیا قرآن یا تفاسیر موجود علت رو بیان کرده اند یا خیر منتظر جواب شما هستم خیلی مشتاقم که علت را بدونم و همچنین بدونم که چه دیدن
- [سایر] آیا ناﻡ اصحابی که در غار توسط سنگ زندانی شدند و با گفتن کارهای خوبی که انجاﻡ داده بودند، سنگ را از سر راه حرکت دادند، رقیم است؟ جریانشان چه بود؟ آیا اصحاب رقیم همان اصحاب کهف هستند؟
- [سایر] اصحاب کهف در کدام کشور امروزی بودند؟
- [سایر] آیا اصحاب کهف زندهاند و یا رجعت می‌کنند؟
- [سایر] اصحاب کهف در قرآن چگونه معرفی شده اند؟
- [سایر] داستان اصحاب کهف چگونه بر اثبات معاد دلالت می کند؟
- [سایر] داستان اصحاب کهف چگونه بر اثبات معاد دلالت می کند؟
- [سایر] آیا داستان اصحاب کهف در قرآن کریم به صورت کامل و دقیق آمده است؟
- [سایر] آیا حضرت عیسی(علیه السلام) و اصحاب کهف در زمان امام زمان(علیه السلام) زنده میشوند؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر دشمن بر سرزمین مسلمانان و سرحدّات آن هجوم نماید، بر همه مسلمانان واجب است به هر وسیله ممکن و نثار جان و مال از آن دفاع کنند و در دفاع، به اجازه حاکم شرع نیازی نیست.
- [آیت الله شبیری زنجانی] خرید و فروش گوشت و پیه و چرمی که از ممالک غیر اسلامی میآورند، باطل است، ولی اگر انسان نشانه معتبری داشته باشد که آنها از حیوانیست که به دستور شرع کشته شده یا از بازار مسلمانان یا سرزمین اسلامی به ممالک غیر اسلامی منتقل شده، خرید و فروش آنها اشکال ندارد، چنانچه در مسأله 95 و 96 گذشت.
- [امام خمینی] لانَعْلَمُ مِنها اِلاّ خَیْراً وَ اَنْتَ اَعْلَمُ بِهَا مِنَّا اَللّههُمَّ اِنْ کهانَتْ مُحْسِنَةً فَزِدْ فِی اِحْسهانِها وَ اِنْ کهانَتْ مُسِیئَةً فَتَجاوَزْ عَنْهَا وَ اغْفِرْلَهَا اَللّههُمَّ اجْعَلْهَا عِنْدَکَ فِی اَعْلَی عِلِّیِّینَ وَ اخْلُفْ عَلی اَهْلِهها فِی الْغهابِرِینَ وَ ارْحَمْهها بِرَحْمَتِکَ یها اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.
- [آیت الله جوادی آملی] .داد و ستد گوشت , پیه و پوستی که از دست مسلمان در سرزمین اسلامی گرفته شود , صحیح است و اگر معلوم باشد که مسلمان آن را از کافر بدون بررسی گرفته است , چون کشته شدن آن به دستور اسلامی ثابت نشده، صحیح نیست . البته اگر منفعتی داشته باشد که کاربرد آن , مشروط به پاک بودن نباشد, اشکال ندارد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] خرید و فروش گوشت و پیه و چرمی که از بازار مسلمانان یا سرزمین اسلامی تهیّه شده، اشکال ندارد، چنانچه در مسأله 95 و 96 گذشت، ولی اگر دلیل معتبری نزد انسان باشد که این گوشت و پیه و چرم بدون تحقیق از ممالک غیر اسلامی وارد شده است، خرید و فروش آنها اشکال دارد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر انسان کسی را برای کاری وکیل کند وچیزی برای او قرار بگذارد بعد از انجام آن کار، چیزی را که قرار گذاشته باید به او بدهد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر انسان کسی را برای کاری وکیل کند و چیزی برای او قرار بگذارد، بعد از انجام آن کار، چیزی را که قرار گذاشته باید به او بدهد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر انسان کسی را برای کاری وکیل کند و چیزی برای او قرار بگذارد؛ بعد از انجام آن کار؛ چیزی را که قرار گذاشته باید به او بدهد.
- [آیت الله بروجردی] اگر انسان کسی را برای کاری وکیل کند و چیزی برای او قرار بگذارد، بعد از انجام آن کار، چیزی را که قرار گذاشته باید به او بدهد.
- [آیت الله خوئی] اگر انسان کسی را برای کاری وکیل کند و چیزی برای او قرار بگذارد بعد از انجام آن کار، چیزی را که قرار گذاشته باید به او بدهد.