1- صراحت: صراحت در سخن گفتن، نقطه مقابل گنگی، ابهام و دو پهلو بودن سخن است. در زمان پیغمبر اکرم(ص) کفار، بسیار میل داشتند که مسلمان ها به گونه ای با ایشان کنار بیایند و شاید در بین مسلمان ها و مؤمنان هم کسانی محافظه کار و راحت طلب بودند و نمی خواستند کار به جنگ و جدال بکشد که خداوند در قرآن به آن اشاره کرده، می فرماید: (وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُونَ) (1) ((دوست می داشتند که قدری نرمش و انعطاف داشته باشی تا آنها هم با تو کنار بیایند و نرمش داشته باشند.)) اما باید توجه داشت که در مسائل اصولی، جایی برای انعطاف، نرمش، اغماض و چشم پوشی وجود ندارد و بر چنین مسائلی باید با صراحت و قاطعیت تأکید کرد. 2- ملایمت (فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَیِّناً لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشی)(2) ((با او (فرعون) به نرمی سخن بگویید باشد که متذکر شود و خشیت پیدا کند.)) قرآن توصیه می کند به مسلمانان که آهسته سخن بگویند و سر و صدا و داد و قال راه نیندازند. قرآن، در ضمن نصایح حضرت لقمان به فرزندش، حکایت می کند که به او می گفت: (وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِکَ إِنَّ أَنْکَرَ الْأَصْواتِ لَصَوْتُ الْحَمِیرِ)(3) ((آرام و آهسته سخن بگو و صدایت را پایین بیاور که ناخوشایند ترین صداها صدای الاغ است.)) 3- فروتنی و ادب: قرآن در موارد خاصی، مانند گفتگو با والدین، بر ادب و تواضع در کلام تأکید کرده است: (وقل لهما قولاً کریماً) منظور از قول کریم در این آیه، همان سخن مؤدبانه است. 4- صداقت و راستگویی: در آیه ای خداوند در وصف ستایش آمیز بندگان شایسته خود می فرماید: (الصَّابِرِینَ وَ الصَّادِقِینَ وَ الْقانِتِینَ وَ الْمُنْفِقِینَ وَ الْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحارِ)(4) ((کسانی که صبر پیشه و راستگو هستند، فرمانبردار (دستورات الهی) و انفاق کنندگان به فقرا هستند و سحرگاهان از درگاه خداوند طلب بخشش می کنند.)) در آیه دیگری به مؤمنان دستور می دهد که تقوای خدا را پیشه کنند و همراه با راستگویان باشند. و در آیه دیگری به مؤمنان به خاطر صفات برجسته ای که نام برده است و از آن جمله، به زنان و مردان صادق و راستگو، مغفرت، بخشش و پاداش بزرگ وعده داده است. پی نوشتها: 1: قلم 9 2: طه44 3: لقمان 19 4: آل عمران 17 eporsesh.com
1- صراحت: صراحت در سخن گفتن، نقطه مقابل گنگی، ابهام و دو پهلو بودن سخن است.
در زمان پیغمبر اکرم(ص) کفار، بسیار میل داشتند که مسلمان ها به گونه ای با ایشان کنار بیایند و شاید در بین مسلمان ها و مؤمنان هم کسانی محافظه کار و راحت طلب بودند و نمی خواستند کار به جنگ و جدال بکشد که خداوند در قرآن به آن اشاره کرده، می فرماید:
(وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُونَ) (1)
((دوست می داشتند که قدری نرمش و انعطاف داشته باشی تا آنها هم با تو کنار بیایند و نرمش داشته باشند.))
اما باید توجه داشت که در مسائل اصولی، جایی برای انعطاف، نرمش، اغماض و چشم پوشی وجود ندارد و بر چنین مسائلی باید با صراحت و قاطعیت تأکید کرد.
2- ملایمت
(فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَیِّناً لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشی)(2)
((با او (فرعون) به نرمی سخن بگویید باشد که متذکر شود و خشیت پیدا کند.))
قرآن توصیه می کند به مسلمانان که آهسته سخن بگویند و سر و صدا و داد و قال راه نیندازند. قرآن، در ضمن نصایح حضرت لقمان به فرزندش، حکایت می کند که به او می گفت:
(وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِکَ إِنَّ أَنْکَرَ الْأَصْواتِ لَصَوْتُ الْحَمِیرِ)(3)
((آرام و آهسته سخن بگو و صدایت را پایین بیاور که ناخوشایند ترین صداها صدای الاغ است.))
3- فروتنی و ادب: قرآن در موارد خاصی، مانند گفتگو با والدین، بر ادب و تواضع در کلام تأکید کرده است: (وقل لهما قولاً کریماً) منظور از قول کریم در این آیه، همان سخن مؤدبانه است.
4- صداقت و راستگویی: در آیه ای خداوند در وصف ستایش آمیز بندگان شایسته خود می فرماید:
(الصَّابِرِینَ وَ الصَّادِقِینَ وَ الْقانِتِینَ وَ الْمُنْفِقِینَ وَ الْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحارِ)(4)
((کسانی که صبر پیشه و راستگو هستند، فرمانبردار (دستورات الهی) و انفاق کنندگان به فقرا هستند و سحرگاهان از درگاه خداوند طلب بخشش می کنند.))
در آیه دیگری به مؤمنان دستور می دهد که تقوای خدا را پیشه کنند و همراه با راستگویان باشند.
و در آیه دیگری به مؤمنان به خاطر صفات برجسته ای که نام برده است و از آن جمله، به زنان و مردان صادق و راستگو، مغفرت، بخشش و پاداش بزرگ وعده داده است.
پی نوشتها:
1: قلم 9
2: طه44
3: لقمان 19
4: آل عمران 17
eporsesh.com
- [سایر] دیدگاه شیعه دربارهی قرآن چیست؟
- [سایر] دیدگاه قرآن درباره صبر چیست؟
- [سایر] روش سخن گفتن در قرآن چگونه تبیین شده است؟
- [سایر] برتری قرآن بر دیگر سخن ها تا چه اندازه است؟
- [سایر] دیدگاه قرآن درباره نظر جاذبه عمومی چیست؟
- [سایر] دیدگاه قرآن کریم درباره شفاعت چیست؟
- [سایر] از دیدگاه قرآن کیفر کافران چگونه است؟
- [سایر] دیدگاه قرآن درباره تاریخ بشر چیست؟
- [سایر] دیدگاه قرآن نسبت به مقام معلم چیست؟
- [سایر] دیدگاه مفسران درباره خاتم النّبین چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] سخن گفتن از روی سهو و فراموشی و نسیان نماز را باطل نمی کند.
- [آیت الله نوری همدانی] احتیاط مستحبّ آن است که امام درحال خطبه ، سخنی غیرمربوط به خطبه ها نگوید ، اَلْبَتَّه در فاصلة بین خطبه ها ونماز ، سخن گفتن بلامانع است .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] احتیاط مستحب آن است که امام در حال خطبه سخنی غیر مربوط به خطبه ها نگوید البته در فاصله بین خطبه ها و نماز، سخن گفتن بلامانع است.
- [آیت الله جوادی آملی] .مستحب است گوینده اذان رو به قبله بایستد و با طهارت باشد و با صدای بلند و کشیده اذان بگوید و بین جملههای اذان کمی فاصله دهد و بین آنها غیر از ذکر و دعا سخن دیگری نگوید.
- [آیت الله سبحانی] اگر کسی بگوید من وصی میتم که مال او را به مصرفی برسانم، یا میت مرا قیم بچه های خود قرار داده، در صورتی باید سخن او را قبول کرد که دو مرد عادل گفته او را تصدیق نمایند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که می خواهد وصیت کند می تواند با گفتن یا نوشتن مقصود خود را بفهماند و اگر قادر به سخن گفتن و نوشتن نباشد می تواند با اشاره ای که مقصودش را برساند وصیت کند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] باید تکبیرها و دعا را طوری پشت سر هم بخوانند که نماز از صورت خود خارج نشود و احتیاط واجب آن است که در وسط نماز با کسی سخن نگویند.
- [آیت الله مظاهری] دادن قرآن به کافر مانعی ندارد مگر آنکه بیاحترامی به قرآن یا اسلام باشد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر هر یک از طرفین پیش از عقد دارای عیب یا نقصی باشد که نزد عرف قابل توجه است و با سخن یا عمل خود، به گونهای آن را بپوشاند که طرف مقابل متوجه آن نگردد مثل این که قدرت سخن گفتن نداشته باشد و آن را مخفی کند و یا در ضمن عقد شرط کنند که طرف دیگر دارای مشخصات خاصی باشد و بعدا معلوم شود که فاقد آن مشخصات بوده است مثل این که شرط کنند سیّد باشد و بعد معلوم شود سیّد نبوده است طرف مقابل حق فسخ عقد را دارد.
- [آیت الله بروجردی] دادن قرآن به کافر حرام و گرفتن قرآن از او واجب است.