در مورد جاودانگی در عالم ملکوت توضیحاتی بفرمایید .

معنای جاودانگی در قیامت این نیست که همه زمانی است بلکه فرازمانی است . بین همه زمانی و فرازمانی فرق است . کسی که در هزار سال است می شود همه زمانی .انسان در جاودانی عالم ملکوت همه زمانی نمی شود . عالم ملکوت فرا زمانی است . در آنجا زمان دیگر معنا ندارد . زمان برای جایی است که تغییر معنا دارد .تغییر و حرکت منجر به احساس زمان می شود. تا زمانی که تغییر معنا دارد ، زمان هم معنا دارد . اگر تغییر تند باشد ، زمان هم تند است . در دنیا تغییر تند سات زمان هم تند می گذرد. در برزخ تغییر کمتراست و زمان هم کُند می گذرد. در قیامت و بهشت و جهنم تا زمانی که شما ارتقاء پیدا می کنی تغییر کند است ، زمان هم کند است . وقتی شما به کمال محض رسیدی ، دیگر برای کمال محض تغییر معنا ندارد . جاودانی به معنای بی معنا شدن زمان است و فقدان تغییر .