انکار آن بزرگواران گاهی به خاطر تقلید نابجا از نیاکان است ، گاهی به خاطر حفظ منافع شخصی است و گاهی به خاطر خودبینی ها و تعصب های نابجاست .
اگر در شب لامپی روشن نباشد ، ستارگان آسمان را می بینیم ، اما اگر چراغ خانه ی خود را روشن کنیم ، دیگر نور بسیاری ازستاره ها را نمی بینم . کسی هم که خود را ببیند ، از دیدن کمالات دیگران عاجز می شود .
شخصی سوار بر اسب به نهری رسید که آب کمی داشت و اسب می توانست به راحتی از آب عبور کند لکن اسب ایستاد . صاحب اسب هرچه افسار حیوان را کشید ، اسب جلو نرفت ، به پشت او کوبید باز هم نرفت . مرد حکیمی که این صحنه را مشاهده می کرد به او گفت : آب را گل آلود کن ، اسب از نهر رد می شود . او آب را گل کرد ، اسب حرکت کرد و از نهر گذشت . صاحب اسب ، حکمت این کار را پرسید ، مرد حکیم گفت : آب که تمیز است ، اسب خود را در آب می بیند و حاضر نمی شود پا روی خود بگذارد ، لذا حرکت نمی کند . انسان هایی هم که خود را ببینند ( مقام خود ، منافع خود ، قبیله خود ، حزب خود و ... ) حاضر نمی شوند پا روی آن بگذارند ، لذا حرکت و تکاملی ندارند .
منبع: پرسش های مهم پاسخ های کوتاه، حجت الاسلام محسن قرائتی
