شرح پرسش:
لطفا این حدیث را شرح دهید. امام زمان(علیه السلام) می فرمایند: (مَنْ کانَتْ لَهُ إِلَی اللّهِ حاجَةٌ فَلْیَغْتَسِلْ لَیْلَةَ الْجُمُعَةِ بَعْدَ نِصْفِ اللَّیْلِ وَیَأْتی مُصَلاّهُ؛ هر کس حاجت و خواسته ای از پیشگاه خداوند متعال دارد، بعد از نیمه شب جمعه غسل کند و برای مناجات با خداوند در جایگاه نمازش قرار گیرد.)[1]
شرح حدیث:
ابوعبداللّه حسین بن محمد بزروفی می گوید: از ناحیه ی مقدسه ی امام زمان(علیه السلام) توقیعی صادر شد که در آن نوشته بود:
هر کس خواسته ای از خداوند دارد، باید شب جمعه، بعد از نیمه شب غسل کند، آن گاه به جایگاه نمازش آید و دو رکعت نماز بخواند، به (ایاک نعبد و ایاک نستعین) که رسید، صد بار آن را تکرار کند؛ سپس حمد را تمام کرده، بعد از آن یک مرتبه سوره ی توحید بخواند؛ آن گاه رکوع و سجده به جای آورد و در هر کدام هفت بار تسبیح بگوید. رکعت دوم را نیز همانند رکعت اول به جای آورد. در پایان نماز دعایی را بخواند که کفعمی در ابتدای باب 36 از المصباح آورده است. بعد از دعا به سجده برود و نزد خداوند تضرّع کند، آن گاه حاجت خود را از خداوند بخواهد. هر کس از مرد و زن چنین کند، و دعا را از روی اخلاص بخواند، درهای اجابت به روی او باز می شود و حاجت او هر چه باشد برآورده می گردد، مگر آن که آن حاجت قطع رحمی باشد.
از این حدیث چند نکته استفاده می شود:
1. نباید بدون مقدمه به سراغ درخواست حاجت از خداوند متعال رفت؛ زیرا ممکن است موانعی در انسان وجود داشته باشد که نگذارد دعای انسان به هدف اجابت برسد، یکی از این موانع، گناه است.
2. فقط استغفار برای استجابت دعا و مغفرت کافی نیست، بلکه اقرار به توحید و مراتب آن و تسبیح و ذکر خدا نیز، از جمله عوامل مؤثر در این زمینه است.
3. زمان و مکان نیز در تسریع استجابت دعا مؤثّر است؛ لذا حضرت(علیه السلام) دستور می دهد که شخص حاجتمند، در شب جمعه، که بهترین شب ها در طول هفته است، آن هم در نیمه ی شب، که بهترین اوقات در شبانه روز است، در جایگاه دائمی نماز، که بهترین مکان مؤمن است، قرار گیرد و حاجات خود را بعد از نماز بخواهد.
پی نوشت:
[1]. مصباح، کفعمی، ص396.
منبع: شرح چهل حدیث از حضرت مهدی(علیه السلام)، علی اصغر رضوانی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1382).
