کافران
کافر یا همان فاعل کفر به معنی فردی است که ایمان ندارد. به کافران، اهل کفر و اهل تکفیر نیز گفته میشود؛ جمع کافر، کافران، کافرین، کُفّار و کَفَرِه است.
اگر رجعت امکان دارد پس چرا خداوند فرموده است که کافران می خواهند بر گردند ولی اجازه داده نمی شود ؟
اینکه در برخی آیات قرآن بازگشت به دنیا برای کافران ممنوع اعلام می شود دلالت بر نفی رجعت نمی کند زیرا کافران برای اینکه جبران گذشته آنان ، به دنیا بازگرداند شاهد امکان آن داستانهایی است که قرآن مجید در مورد افرادی که مرگ آنان فرا رسیده سپس به دنیا باز گشته اند مانند داستان عزیز پیامبر مطرح فرموده است . منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام
اینکه در برخی آیات قرآن بازگشت به دنیا برای کافران ممنوع اعلام می شود دلالت بر نفی رجعت نمی کند زیرا کافران برای اینکه جبران گذشته آنان ، به دنیا بازگرداند شاهد امکان آن داستانهایی است که قرآن مجید در مورد افرادی که مرگ آنان فرا رسیده سپس به دنیا باز گشته اند مانند داستان عزیز پیامبر مطرح فرموده است . منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام
عنوان سوال:
اگر رجعت امکان دارد پس چرا خداوند فرموده است که کافران می خواهند بر گردند ولی اجازه داده نمی شود ؟
پاسخ:
اینکه در برخی آیات قرآن بازگشت به دنیا برای کافران ممنوع اعلام می شود دلالت بر نفی رجعت نمی کند زیرا کافران برای اینکه جبران گذشته آنان ، به دنیا بازگرداند شاهد امکان آن داستانهایی است که قرآن مجید در مورد افرادی که مرگ آنان فرا رسیده سپس به دنیا باز گشته اند مانند داستان عزیز پیامبر مطرح فرموده است .
منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام
- [سایر] آیا از برخی آیات که بازگشت کافران را به دنیا نفی کرده نفی رجعت استفاده نمی شود ؟
- [سایر] آیا در زمان ظهور آقا تمامی کسانی که در حق آنها ظلم شده است ، رجعت کرده و به دنیا بر می گردند یا تنها عده ای که امام بخواهد برمی گردند ؟
- [سایر] دیدگاه شیخیه در مورد رجعت چیست؟ اگه امکان داره رابطه استفاده از وجه الله را با ای نفرقه توضیح دهید؟
- [سایر] خداوند درباره فایدههای قرآن چه فرموده است؟
- [سایر] اگر انبیا حق در خواست نجات کافران را از خدا ندارند، چرا نوح (ع) نجات فرزند کافرش را از خدا خواست؟
- [سایر] خداوند در قرآن کریم چند بار مشرکان و کافران را مورد خشم و غضب خود قرار داده است؟
- [سایر] اگر انبیا حق در خواست نجات کافران را از خدا ندارند، چرا نوح (ع) نجات فرزند کافرش را از خدا خواست؟
- [سایر] خداوند در آیه 54 سوره آل عمران می گوید: تا روز قیامت پیروان تو (عیسی) را بر کافران برتری دادم. اگر پیروان حضرت عیسی تا قیامت بر همه کافران برتری دارند. پس چرا دین محمد را برگزینیم؟ دین عیسی را برمی گزینیم که تا قیامت از همه کافران برتر باشیم؟
- [سایر] اگر اسلام دین محبت و مهربانی است و خداوند ارحم الراحمین است، چرا این همه آیه در قرآن درباره جنگ و کشتار کافران وجود دارد؟!
- [سایر] در خصوص آیات محکم و متشابه که خداوند فرموده: «تأویل آن به عهدة خداوند است...» توضیح دهید؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر انسان در بین سالی که اعلان می‌کند، از پیدا شدن صاحب مال ناامید شود، باید آن را صدقه دهد که به احتیاط واجب در صورت امکان با اجازه حاکم شرع باشد.
- [آیت الله اردبیلی] جهاد از واجبات دین و دری از درهای بهشت است که خداوند آن را برای اولیای خود گشوده است(1) و در جهت حفظ کیان اسلام و امنیت مسلمانان و دفاع در مقابل هجوم کافران و ناپاکان و یاری مستضعفان، مورد تأکید قرآن و معصومان علیهمالسلام قرار گرفته است. امّتی که از جهاد روی گردانند، جامه ذلّت و خواری و ردای بلا و گرفتاری بپوشند و با حقارت و پستی از انصاف و عدالت محروم شوند.
- [آیت الله اردبیلی] کعبه معظّمه اوّلین خانه و قبله مردمان و مایه برکت و هدایت جهانیان و پناهگاه واردان و نشانهای از ابراهیم خلیلالرّحمان علیهالسلام است. مردمان به دعوت عامّ ابراهیم علیهالسلام به اشتیاق چون پرندگانی که به آشیانه خویش برمیگردند، برای ابراز فروتنی در مقابل عظمت و بزرگی خداوند و گواهی به عزّت او، در جایگاه پیامبران به گونه فرشتگان عرش بر دورش طواف میکنند. خداوند سبحان آن خانه را عَلَم اسلام و حجّ آن را واجب و احترامش را لازم دانست(1). کعبه وسیله قوام و قیام مردم است(2) و مظهر وحدت و مشهد منفعت و وعدهگاه اخلاص و دوری از مظاهر دنیوی و توکّل بر خداوند است؛ امام صادق علیهالسلام فرمودهاند: (خداوند در تشریع فریضه حج مردم را به چیزی امر کرد که علاوه بر تعبّد و اطاعت دینی، مشتمل بر مصالح و منافع دنیوی نیز هست.)(3) پس بر آنان که توانایی دارند، واجب است خالصانه متوجّه ذات حق گردند و آن چنانکه خداوند فرموده است، حج و عمره را بجا آورند که انجام دادن آن، برکت و ترک آن، هلاکت و تباهی همگان است.
- [آیت الله علوی گرگانی] رو به قبله کردن محتضر بر هر مسلمان واجب است و بنابر احتیاط واجب اجازه گرفتن از خود محتضر اگر ممکن باشد لازم است و اگر ممکن نباشد بنابر احتیاط وجوبی لازم است اذن گرفتن از ولی او وگرنه از حاکم شرع در صورت امکان البته بشرط آنکه حرکت دادن او موجب سرعت مرگ او نشود.
- [آیت الله وحید خراسانی] جمعی از فقهاء اعلی الله مقامهم فرموده اند اگر طلبکار چیزی را که گرو برداشته با اجازه بدهکار بفروشد عوض ان هم مثل خود مال گرو می باشد و همچنین است در صورتی که بدون اجازه او بفروشد و بعد بدهکار امضاء کند ولی این حکم محل اشکال است مگر این که در ضمن عقدی اگرچه خود ان بیع باشد شرط شود که بدهکار عوض را گرو بگذارد که در این صورت بر او واجب می شود به شرط خود و فا کند یا شرط شود که عوض گرو باشد که در این صورت به خود شرط عوض گرو می شود
- [آیت الله مظاهری] اگر کسی قطع رحم نموده است و بخواهد توبه کند، باید علاوه بر توبه و طلب بخشش از خداوند متعال، در صورت امکان رضایت کسی را که با او قطع رحم نموده است فراهم سازد و از شرائط توبه قطع رحم، صله رحم است. [1]. رعد، 25.
- [امام خمینی] هرگاه چیزی پیدا کند که اگر بماند فاسد میشود باید تا مقداری که ممکن است آن را نگهدارد بعد قیمت کند و خودش بردارد یا بفروشد و پولش را نگهدارد و احتیاط مستحب آن است که در فروش آن به خودش یا به دیگری از حاکم شرع در صورت امکان اجازه بگیرد و در هر صورت باید تعریف تا یک سال را ادامه دهد تا اگر صاحب آن پیدا شد، پول را به او تسلیم کند. و اگر صاحب آن پیدا نشد از طرف او صدقه بدهد و احتیاط واجب آن است که برای صدقه دادن از حاکم شرع اجازه بگیرد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر با سرمایه شرکت معامله ای کنند بعد بفهمند شرکت باطل بوده چنانچه طوری باشد که اذن در معامله به صحت شرکت مقید نباشد به این معنی که اگر می دانستند شرکت درست نیست به تصرف در مال یکدیگر راضی بودند معامله صحیح است و هر چه از ان معامله پیدا شود مال همه انان است و اگر این طور نباشد چنانچه کسانی که به تصرف دیگران راضی نبوده اند ان معامله را اجازه کنند معامله صحیح وگرنه باطل می باشد و در هر صورت جمعی از فقهاء اعلی الله مقامهم فرموده اند هرکدام انان که برای شرکت کاری کرده است اگر به قصد مجانی کار نکرده باشد می تواند مزد زحمتهای خود را به اندازه معمول با حفظ نسبت از شریکهای دیگر بگیرد ولی ظاهر این است که در صورت عدم اجازه استحقاق اجرت نیست و در صورت اجازه استحقاق اجرت محل اشکال است و احوط صلح است
- [آیت الله اردبیلی] هرگاه چیزی را پیدا کند که اگر بماند فاسد میشود، باید تا مقداری که ممکن است آن را نگهدارد، بعد قیمت کند و خودش بردارد یا بفروشد و پول آن را نگهدارد و احتیاط مستحب آن است که در صورت امکان برای فروش آن به خودش یا به دیگری، از حاکم شرع اجازه بگیرد و در هر صورت باید اعلام را یک سال ادامه دهد تا اگر صاحب آن پیدا شد، پول آن چیز را به او تسلیم کند و اگر صاحب آن پیدا نشود، از طرف او صدقه بدهد و احتیاط واجب آن است که برای صدقه دادن از حاکم شرع اجازه بگیرد.
- [آیت الله بهجت] در صورتی که جایز باشد طلبکار گرو را بفروشد، باید به مقدار طلبش اکتفا نماید و اگر وصول طلبش متوقف بر فروختن تمام آن باشد، در صورتی که بعد از فروش، مبلغ حاصله بیش از طلبش باشد مقدار زیادی را بهصورت امانت نزد خود نگه میدارد، و اگر بدهکار حاضر به فروختن تمام مال نباشد، طلبکار به حاکم رجوع مینماید، و در صورت عدم امکان رجوع به حاکم، به مؤمن عادل مراجعه می‌کند، و اگر تمام مال کمتر از طلبش باشد، باقی را از بدهکار طلبکار میشود، و چنانچه گرودهنده بخواهد با فروش مال قرضش را ادا کند، باید از گروگیرنده اجازه بگیرد و اگر اجازه نداد به حاکم مراجعه مینماید.