امام جواد (علیه ‌السلام) یگانه فرزند امام رضا (علیه ‌السلام) است و حضرت به جز او فرزندی نداشت.(1) اصلی‌ترین منابع شیعه، بر تنها یادگار و بازمانده امام رضا (علیه ‌السلام)، یعنی امام جواد (علیه ‌السلام) تاکید دارند؛ شیخ مفید در الارشاد می‌نویسد: (مضی الرضا بن موسی علیه السلام ولم یترک ولداً نعلمه الا ابن الامام بعده ابا جعفر بن محمد علی علیهما السلام و کانت سنه الیوم وفاه ابیه سبع سننین و اشهراً(2)؛ امام رضا (علیه ‌السلام) از دنیا رفت و تا آنجا که ما می‌دانیم فرزندی از او جز حضرت امام محمد تقی(علیه ‌السلام) باقی نمانده بود و سن شریف او در روز وفات پدر، هفت سال و چند ماه بود). ابوجعفر محمد بن جریر بن رستم طبری، از علمای قرن چهارم می گوید: (تنها فرزند آن حضرت امام محمد تقی بوده است)(3). اما دو شخصیت سنی، بنام‌های سبط بن جوزی(4) و فخر رازی(5) و همچنین دو عالم شیعی چون ابن خشاب(6) و اربلی(7) مدعی اند که امام 5 پسر و یک دختر داشته است؛ به نام‌های محمد تقی، حسن، حسین ، جعفر، ابراهیم و عائشه. البته فخر رازی بجای ابراهیم، جعفر عائشه، از علی، موسی و فاطمه نام می‌برد. افرادی نیز از دو فرزند پسر، به نام‌ های محمد (جواد) و حسین(8) و یا محمد و موسی(9) یاد می‌کنند. مرحوم شیخ عباس قمی نیز با استناد به وجود روایتی از (فاطمه بنت الرضا)(10) وجود دختری به این نام را احتمال داده و مدعی است : (امام در زمان شهادت تنها یک پسر (امام محمد تقی) را دارا بوده است و باز با شواهدی قائل است که حضرت رضا دختری داشته است به نام فاطمه، ایشان با تکیه بر برخی کتاب انساب، البته بدون ذکر نام آنها، فاطمه راهمسر محمد بن جعفر بن قاسم بن اسحاق بن عبدالله بن جعفر بن ابی طالب می‌داند(11). در این باره چند نکته لازم به ذکر است: 1. ادعا وجود فرزندانی جز فرزند امام جواد(علیه ‌السلام)، با مطالب مندرج در منابع اصیل شیعی منافات دارد. 2. ممکن است افرادی که به عنوان فرزندان امام رضا(علیه ‌السلام) مطرح هستند، از نوادگان ایشان تلقی شوند. 3. اربلی در جای دیگر کتاب خود، بر یکی بودن فرزند امام تصریح دارد(12). او همچنین از این سخن امام رضا(علیه ‌السلام) یاد می‌کند که فرمود : جز یک نفر، فرزندی نخواهم نداشت.(13) 4. گذرادن نام عائشه برای دختران خود، در سیره معصومان (علیه ‌السلام) وجود نداشت. 5. ممکن است امام، پسران و دختری بنام فاطمه داشته باشد، لیکن در هنگام شهادت، تنها امام محمد تقی(علیه ‌السلام) تنها یادگار امام باشد و دیگر فرزندان در دوره حیات امام، از دنیا رفته باشند. یک گزارش تاریخی، از تعزیت بلاذری (متوفی 279ق) به امام، درباره درگذشت فرزندش، حکایت می‌کند.(14) پی نوشت ها: 1) صدوق، عیون اخبارالرضا(علیه ‌السلام)، ج‌2، ص 250؛ الارشاد، ج‌2، ص 271؛ اعلام الوری، ص 344؛ طبرسی، تاج الموالید(مجموعه نفیسه)، ص‌192، ص 127؛ المناقب، ج‌4، ص‌376. 2) الارشاد، ج 2، ص 271. 3) دلائل الامامه، ص 184. 4) تذکره الخواص ص 258. 5) الشجره المبارکه، ص 77. 6) ابن خشاب، موالید الائمه و وفیاتهم(مجموعه نفیسه)، ص‌192. 7) کشف الغمه فی معرفه الأئمه ج‌2، ص‌284. 8) جمهره انساب العرب، ص 62. 9) العدد القویه، ص 294. 10) ر.ک: بحارالانوار، ج‌68، ص 388. 11) منتهی الامال، ج 2، ص 549. 12) کشف الغمه، ج 2، ص 332 13) کشف الغمه، ج‌2، ص 302. 14) نهایت الارب، ج‌5، ص 168. Porseman.org
امام رضا (علیهالسلام) چند فرزند داشتند. در کتابی خواندم که امام رضا (علیهالسلام) دختری هم داشته اند، چرا از او یاد نمی کنند؟
امام جواد (علیه السلام) یگانه فرزند امام رضا (علیه السلام) است و حضرت به جز او فرزندی نداشت.(1)
اصلیترین منابع شیعه، بر تنها یادگار و بازمانده امام رضا (علیه السلام)، یعنی امام جواد (علیه السلام) تاکید دارند؛ شیخ مفید در الارشاد مینویسد:
(مضی الرضا بن موسی علیه السلام ولم یترک ولداً نعلمه الا ابن الامام بعده ابا جعفر بن محمد علی علیهما السلام و کانت سنه الیوم وفاه ابیه سبع سننین و اشهراً(2)؛ امام رضا (علیه السلام) از دنیا رفت و تا آنجا که ما میدانیم فرزندی از او جز حضرت امام محمد تقی(علیه السلام) باقی نمانده بود و سن شریف او در روز وفات پدر، هفت سال و چند ماه بود).
ابوجعفر محمد بن جریر بن رستم طبری، از علمای قرن چهارم می گوید: (تنها فرزند آن حضرت امام محمد تقی بوده است)(3).
اما دو شخصیت سنی، بنامهای سبط بن جوزی(4) و فخر رازی(5) و همچنین دو عالم شیعی چون ابن خشاب(6) و اربلی(7) مدعی اند که امام 5 پسر و یک دختر داشته است؛ به نامهای محمد تقی، حسن، حسین ، جعفر، ابراهیم و عائشه. البته فخر رازی بجای ابراهیم، جعفر عائشه، از علی، موسی و فاطمه نام میبرد.
افرادی نیز از دو فرزند پسر، به نام های محمد (جواد) و حسین(8) و یا محمد و موسی(9) یاد میکنند.
مرحوم شیخ عباس قمی نیز با استناد به وجود روایتی از (فاطمه بنت الرضا)(10) وجود دختری به این نام را احتمال داده و مدعی است : (امام در زمان شهادت تنها یک پسر (امام محمد تقی) را دارا بوده است و باز با شواهدی قائل است که حضرت رضا دختری داشته است به نام فاطمه، ایشان با تکیه بر برخی کتاب انساب، البته بدون ذکر نام آنها، فاطمه راهمسر محمد بن جعفر بن قاسم بن اسحاق بن عبدالله بن جعفر بن ابی طالب میداند(11).
در این باره چند نکته لازم به ذکر است:
1. ادعا وجود فرزندانی جز فرزند امام جواد(علیه السلام)، با مطالب مندرج در منابع اصیل شیعی منافات دارد.
2. ممکن است افرادی که به عنوان فرزندان امام رضا(علیه السلام) مطرح هستند، از نوادگان ایشان تلقی شوند.
3. اربلی در جای دیگر کتاب خود، بر یکی بودن فرزند امام تصریح دارد(12). او همچنین از این سخن امام رضا(علیه السلام) یاد میکند که فرمود : جز یک نفر، فرزندی نخواهم نداشت.(13)
4. گذرادن نام عائشه برای دختران خود، در سیره معصومان (علیه السلام) وجود نداشت.
5. ممکن است امام، پسران و دختری بنام فاطمه داشته باشد، لیکن در هنگام شهادت، تنها امام محمد تقی(علیه السلام) تنها یادگار امام باشد و دیگر فرزندان در دوره حیات امام، از دنیا رفته باشند. یک گزارش تاریخی، از تعزیت بلاذری (متوفی 279ق) به امام، درباره درگذشت فرزندش، حکایت میکند.(14)
پی نوشت ها:
1) صدوق، عیون اخبارالرضا(علیه السلام)، ج2، ص 250؛ الارشاد، ج2، ص 271؛ اعلام الوری، ص 344؛ طبرسی، تاج الموالید(مجموعه نفیسه)، ص192، ص 127؛ المناقب، ج4، ص376.
2) الارشاد، ج 2، ص 271.
3) دلائل الامامه، ص 184.
4) تذکره الخواص ص 258.
5) الشجره المبارکه، ص 77.
6) ابن خشاب، موالید الائمه و وفیاتهم(مجموعه نفیسه)، ص192.
7) کشف الغمه فی معرفه الأئمه ج2، ص284.
8) جمهره انساب العرب، ص 62.
9) العدد القویه، ص 294.
10) ر.ک: بحارالانوار، ج68، ص 388.
11) منتهی الامال، ج 2، ص 549.
12) کشف الغمه، ج 2، ص 332
13) کشف الغمه، ج2، ص 302.
14) نهایت الارب، ج5، ص 168.
Porseman.org
- [سایر] آیا امام رضا (ع) دختری به نام عایشه داشت؟
- [سایر] تاریخچه کوتاهی از زندگی امام حسن مجتبی علیهالسلام بیان کنید؟
- [سایر] تاریخچه کوتاهی از زندگی امام جعفر صادق علیهالسلام بفرمایید؟
- [سایر] آیا امام رضا علیه السلام غیر از امام جواد علیه السلام فرزند دیگری داشته است؟ لطفا توضیح دهید.
- [سایر] با وجود توسل به امام رضا (ع) علت محرومیت از داشتن فرزند چیست؟
- [سایر] در حدیثی از امام رضا (ع) این را خواندم (أَنَّهُمْ مَالِکُونَ مَجَازاً لَا حَقِیقَةً لَه) معنای این که مردم مالک مجازی هستند یعنی چه؟
- [سایر] حدیثی از امام رضا (ع) خواندم به این مضمون: بهترین مال آن است که صرف حفظ آبرو شود این جمله یعنی چه؟
- [سایر] در یک روایت خواندم علی (ع) فرمود: مسلمانان شیعه به جهنم نمی روند. همچنین در کتابی خواندم طبقه اول جهنم مخصوص مسلمانان (امت پیامبر) گناهکار است! کدام درست است؟
- [سایر] چرا به علی بن موسی، امام هشتم شیعیان، "رضا" می گویند؟
- [سایر] چرا امام رضا (ع) را ابوالحسن می نامند؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . در آشامیدن آب، چند چیز مستحب است: اول آب را به طور مکیدن بیاشامد. دوم در روز، ایستاده آب بخورد. سوم پیش از آشامیدن آب (بِسْمِ الله) و بعد از آن (اَلْحَمْدُ لله) بگوید. چهارم به سه نفس آب بیاشامد. پنجم از روی میل آب بیاشامد. ششم بعد از آشامیدن آب، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و اهل بیت بزرگوارش را یاد کند، و قاتلان آن حضرت را لعنت نماید.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه پدر از قسم خوردن فرزند (در هر سن و سالی که باشد) جلوگیری کند، یا شوهر از قسم خوردن زن مانع شود قسم آنان صحیح نیست، حتّی اگر فرزند بدون اجازه پدر و زن بدون اجازه شوهر قسم یاد کند قسم آنان صحیح نمی باشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه پدر از قسم خوردن فرزند (در هر سن و سالی که باشد) جلوگیری کند، یا شوهر از قسم خوردن زن مانع شود قسم آنان صحیح نیست، حتّی اگر فرزند بدون اجازه پدر و زن بدون اجازه شوهر قسم یاد کند قسم آنان صحیح نمی باشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] سزاوار است انسان در مرگ خویشاوندان، مخصوصاً در مرگ فرزند شکیبایی را از دست ندهد و هر وقت میت را یاد می کند (انا لله و انا الیْه راجعون) بگوید و برای میت قرآن بخواند و طلب آمرزش کند.
- [آیت الله مظاهری] مکروه است که در گریه بر میّت صدا را خیلی بلند کنند. ______ 1) آیا تو بر پیمانی - که با آن ما را ترک کردی - وفاداری؟ پیمان بر شهادت به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال، او که یکتاست و شریکی برای او نیست و به اینکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده و رسول اوست و سید پیامبران و خاتم آنان است و به اینکه علی علیه السلام امیر مومنان و سید امامان و امامی است که خداوند متعال، فرمانبرداری از او را بر همه عالمیان واجب فرموده است و به اینکه حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و قائم آل محمد - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان مومنان و حجّتهای خداوند بر همه خلائق و امامان تو هستند، که پیشروان هدایت و نیکوکاری هستند. 2) هنگامی که دو فرشته نزدیک به خداوند (نکیر و منکر) که فرستادگان از جانب خدای متعالند، به سوی تو آمدند و از تو در مورد خدایت و پیامبرت و دینت و کتابت و قبلهات و امامانت سوال کردند،پس نترس و اندوهگین نشو و در جواب آنان بگو: خداوند، پروردگار من و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن، کتاب من و کعبه، قبله من و امیر مومنان علی بن ابی طالب، امام من و حسن بن علی، امام من و حسین بن علی، امام من و زین العابدین، امام من و محمد باقر، امام من و جعفر صادق، امام من، و موسی کاظم، امام من و علی رضا، امام من و محمد جواد امام من و علی هادی، امام من و حسن عسکری، امام من و حجّت منتظَر، امام من میباشند، اینان - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان و سروران و رهبران و شفیعان من میباشند، در دنیا و آخرت به آنان دوستی میورزم و از دشمنان آنان دوری میجویم، سپس بدان ای فلان فرزند فلان. 3) بدرستی که خداوند متعال، بهترین پروردگار و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بهترین پیامبر و امیر مومنان علی بن ابی طالب و فرزندان معصوم او یعنی دوازده امام، بهترین امامان هستند و آنچه را محمد صلی الله علیه وآله وسلم آورده است حقّ است و مرگ حقّ است و سوال منکر و نکیر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن (برای روز قیامت)، حقّ است و رستاخیز، حقّ است و صراط، حقّ است و میزان (اعمال)، حقّ است و تطایر کتب، حقّ است و بهشت، حقّ است و جهنم، حقّ است و آن ساعت معهود (روز قیامت)، خواهد آمد و هیچ تردیدی در آن نیست و به تحقیق خداوند متعال کسانی را، که در قبرها هستند، بر خواهد انگیخت. 4) خداوند تو را بر قول ثابت، پایدار فرماید و به راه مستقیم هدایت فرماید و بین تو و امامان تو در جایگاهی از رحمتش، شناخت ایجاد فرماید. 5) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را با برهانی از خودت روبرو گردان، خداوندا (درخواست میکنیم)عفو تو را، عفو تو را. 6) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را از جانب خودت با رضوان روبرو کن و قبر او را از بخشایش خودت آرام فرما، رحمتی که بوسیله آن از مهربانی هر کس دیگری بی نیاز گردد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] چند کار در روایات به هنگام آشامیدن آب توصیه شده است: 1 آب را بطور مکیدن بیاشامد 2 در روز ایستاده آب بخورد 3 پیش از نوشیدن آب (بسم الله) و بعد آن (الحمد لله) بگوید. 4 آب را به سه نفس بیاشامد، نه یک نفس. 5 از روی میل آب بیاشامد. 6 بعد از نوشیدن آب حضرت امام حسین(علیه السلام) و اهل او را یاد کند و قاتلان ایشان را لعنت نماید.
- [آیت الله نوری همدانی] اذان هیجده جمله است : اللهً اکبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حیّ علی الصلاهِ، حیَّ علی الفلاحِ ، حیّ علی خیرِ العملِ ، الله اکبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر یک دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اول اذان و یک مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حیّ علی خیرِ العملِ باید دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .
- [آیت الله جوادی آملی] .اذان, هجده جمله است : (االله اکبر ) چهار مرتبه، (أشهد أن لا إله الاّ االله )، (أشهد أنّ محمداً رسول االله )، (حیّ علی الصلاة )، (حیّ علی الفلاح)، (حیّ علی خیر العمل )، (االله اکبر )، (لا إله الاّ االله )، هر کدام دو مرتبه، و اقامه , هفده جمله است : دو مرتبه (االله اکبر )، از اول اذان و یک مرتبه (لا إله الاّ االله ) از آخر آن , کم می شود و دو مرتبه (قد قامت الصلاة ) بعد از (حیّ علی خیر العمل) افزوده میشود.
- [آیت الله سبحانی] اذان هیجده جمله است: اللّهُ أَکْبَر چهار مرتبه. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، حَیَّ عَلَی الفَلاَح، حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، اللّهُ أَکْبَر، لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أَکْبَر از اول اذان و یک مرتبه لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ باید دو مرتبه قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ اضافه نمود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اذان هیجده جمله است: "اللهُ أکْبَرُ" چهار مرتبه؛ "أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ" "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله" "حَیَّ عَلی الصّلاة" "حَیَّ عَلَی الْفَلاَح" "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل" "اللهُ أَکْبَرُ" "لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله" هر یک دو مرتبه. اقامه هفده جمله است یعنی: دو مرتبه "اللهُ أکْبَرُ" از اول اذان و یک مرتبه "لا إِلَهَ إِلاَّ الله" از آخر آن کم می شود وبعد از گفتن "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل"باید دو مرتبه "قَدْ قامَتِ الصَّلاة" اضافه نمود.