امکانات و ابزارهای تبلیغی ایران را باید در دو بخش بررسی کرد: یکی در خارج از کشور یا در سطح بین‌المللی، که در این زمینه با حمایت اکثر دولت‌های منطقه و سایر دول غربی از دولت عراق، با در اختیار گذاشتن امکانات و ابزارهای تبلیغی و رسانه‌ای خود در دفاع و حمایت از اقدام تجاوز کارانه عراق علیه ایران، عملا کشور ما در تنگنا گذاشتند و در نتیجه ایران نمی‌توانست با موج عظیم و هجمه‌ی تبلیغی و فرهنگی دشمنان رقابت کند. همچنین فعالیت‌های صدای برون مرزی ایران و نیز خبر گزاری جمهوری اسلامی در مقایسه با امکانات فراوان تبلیغی دولت عراق، محدود بود و از این حیث نیز قادر نبود تبلیغات سوء دشمن را خنثی کند.
اما امکانات و ابزارهای تبلیغی در داخل کشور در طول جنگ، عمدتا رسانه‌ها، مطبوعات، صدا و سیما، سازمان‌های تبلیغاتی و فرهنگی )مثل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و نظایر آن( و ستادهای مشترک نیروهای مسلح و واحدهای تبلیغات جبهه و جنگ مستقر در قرارگاه‌ها، تیپ‌ها، لشکرها و یگان‌ها بودند و به طور خاص همان )ستاد تبلیغات جبهه و جنگ( متولی امر تبلیغات در زمان جنگ بود، که در مقایسه با اولین تجربه‌ی خود در جنگ، اقدام‌ها و فعالیت‌های بسیاری کرد.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
