دشمنی ابولهب و همسرش نسبت به پیامبر صلّی الله علیه و آله را توضیح داده و این دشمنی تا بعثت جهانی پیامبر ادامه داشت یا نه؟

جواب اجمالی:
دشمنی ابولهب و همسرش تا آنجایی که خداوند یک سوره از قرآن را نسبت به نکوهش و وعدة عذاب به آنها اختصاص داده، چون عموی پیامبر صلّی الله علیه و آله و ریش‌سفید بود نبوت پیامبر را از او سؤال می‌کردند و ایشان صدق گفتار آن حضرت را تکذیب می‌کرد. و همسرش نیز با ریختن خار و خاشاک به سر و صورت و راه آن حضرت، ایشان را مورد اذیت و آزار قرار می‌داد و تا آنجائی که با دلی آکنده از شقاوت و تیرگی و خصومت رهسپار دوزخ شدند.
جواب تفصیلی:
پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله در طول دعوت به اسلام و یکتاپرستی و ترک بُت‌ها همواره دچار موانع و کارشکنی از طرف کفار و مشرکین می‌شد و در صف اوّل مخالفان (ابولهب)[1] عموی پیغمبر صلّی الله علیه و آله و همسرش (ام جمیل)[2] که خواهر ابوسفیان و عمة معاویه بود از سرسخت‌ترین و بدزبان‌ترین دشمنان پیغمبر صلّی الله علیه و آله بودند، شخصی بنام (طارق محاربی) می‌گوید: من در بازار (ذی المجاز) بودم[3] ناگهان جوانی را دیدم که صدا می‌زند ای مردم! بگویید: (لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ؛ تا رستگار شوید) و مردی را پشت سر او دیدم که سنگ به پشت پای او می‌زند به گونه‌ای که خون از پاهایش جاری بود، و فریاد می‌زد (ای مردم! این دروغگو است، او را تصدیق نکنید)!‌من سؤال کردم این جوان کیست؟ گفتند: (محمد)‌ است که گمان می‌کند پیامبر می‌باشد، و این پیرمرد عمویش ابولهب است که او را دروغگو می‌داند[4] هر زمان گروهی از اعراب خارج مکه وارد آن شهر می‌شدند به سراغ ابولهب می‌رفتند، به خاطر خویشاوندی نسبت به پیامبر صلّی الله علیه و آله و سن و سال بالای او، از وی درباره رسول‌الله تحقیق می‌‌نمودند، او می‌گفت: محمّد مرد ساحری است، آنها نیز بی آن‌که پیغمبر صلّی الله علیه و آله را ملاقات کنند باز می‌گشتند، هم‌چنین گروهی آمدند و گفتند: ما از مکه باز نمی‌گردیم تا او را ببینیم، ابولهب گفت: ما پیوسته مشغول مداوای جنون او هستیم!‌ مرگ بر او باد!‌[5] همسرش نیز بوته‌های خار را بر دوش می‌کشید، و بر سر راه پیغمبر اسلام صلّی الله علیه و آله می‌ریخت تا پاهای مبارکش آزرده شود. سورة تبت که در مکه و اوایل دعوت آشکار پیغمبر صلّی الله علیه و آله نازل شده، تنها سوره‌ای از قرآن است که در آن حملة شدیدی با ذکر نسبت به یکی از دشمنان اسلام و پیغمبر صلّی الله علیه و آله در آن عصر شده است و محتوای آن نشان می‌دهد که او عداوت خاصی نسبت به پیغمبر صلّی الله علیه و آله داشت و از هیچ‌گونه کارشکنی و بد زبانی او و همسرش مضایقه نداشتند، ابولهب تنها کسی بود که پیمان حمایت بنی هاشم را از پیغمبر صلّی الله علیه و آله امضاء نکرد. و در صف دشمنان او قرار گرفت، در پیمان‌های دشمنان شرکت نمود. و از سویی او مرد ثروتمند مغروری بود و بر اموال و ثروت خود در کوشش‌های ضد اسلامیش تکیه می‌کرد. قرآن کریم با بیان نکوهش و لبة تیز حمله نسبت به ابولهب و همسرش و اهل دوزخ بودن هر دو را می‌رساند و این معنا به واقعیت پیوست، سرانجام هر دو بی‌ایمان از دنیا رفتند. این همه کینه و شقاوت و جهل را با خودشان به دوزخ حمل کردند. خداوند در قرآن کریم این‌گونه از ابولهب و همسرش یاد می‌کند: بریده باد هر دو دست ابولهب (و مرگ بر او باد) هرگز مال و ثروت او و آنچه را به دست آورد به حالش سودی نبخشید. و به زودی وارد آتشی می‌شود که دارای شطة فروزان است. وهمچنین همسرش در حالی که هیزم به دوش می‌کشد، و در گردنش طنابی از لیف خرماست.[6]
در این مورد می‌توانید به فروغ ابدیت نوشته آیت‌الله جعفر سبحانی رجوع کنید.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . نام او (عبدالعزی)‌(بندة بت عزی) بود لیکن ابولهب کنیه‌اش می‌باشد.
[2] . گردن‌بند جواهرنشان پر قیمتی داشت، و سوگند یاد کرده بود که آن را در راه دشمنی پیغمبر اسلام صلّی الله علیه و آله خرج کند به همین علت او را (ام جمیل) می‌نامیدند.
[3] . ذی المجاز نزدیک عرفات در فاصله کمی از مکه است.
[4] . مکارم شیرازی و همکاران، تفسیر نمونه، جلد 27، ص 417، (دارالکتب الاسلامیه).
[5] . (تفسیر الفرقان) جلد 30، صفحة 53.
[6] . قرآن کریم، سورة تبت.