تاریخ بعثت پیامبر-صلی الله علیه و آله - قبل از نزول دفعی قرآن بوده است یا بعد از آن؟

در مورد زمان نزول قرآن و بعثت، دیدگاه های مختلفی ارائه شده است:
1. بیست و هفتم رجب.
2. هفدهم رمضان.
3. بیست و چهارم رمضان.
4. هیجدهم رمضان.
5. دوازدهم ربیع الاول.
6. شب نیمه شعبان.
7. هشتم ربیع الاول.
8. سوم ربیع الاول.
شیعه معتقد است که بعثت پیامبر- صلی الله علیه و آله - در بیست و هفتم رجب اتفاق افتاده است؛ به دلیل روایات متعددی که از عترت طاهره- علیهم السلام - در این زمینه وجود دارد. آنان که خود اهل بیت نبوتند، بهتر از هر کسی از زمان نبوت باخبرند و در تعیین زمان و مکان آن از دیگران شایسته تر هستند.[1] روایات فراوانی در این زمینه وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:
امام صادق علیه السلام می فرماید: (در روز بیست و هفتم رجب، نبوّت بر رسول خدا نازل شد. هر کس این روز را روزه بگیرد، ثواب کسی را دارد که شصت ماه روزه گرفته باشد).[2]
امام صادق علیه السلام فرمودند: (روزه روز بیست و هفتم رجب را ترک نکن، زیرا روزی است که پیامبری بر محمد صلی الله علیه و آله نازل شده و ثواب آن مانند ثواب شصت ماه است).[3]
روایات دیگری نیز با همین مضامین وارد شده است[4] که برای رعایت اختصار از ذکر آنها خودداری می شود.
بنابراین بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله همراه با نزول آیاتی چند از سوره علق، در بیست و هفتم رجب اتفاق افتاده است و به این امر در روایات فراوانی از ائمه علیهم السلام تصریح شده است.[5] باید توجه داشت که نزول آیاتی از سوره علق در بیست و هفتم رجب مربوط به نزول تدریجی قرآن است و با نزول دفعی قرآن در ماه رمضان منافات ندارد.[6]
بنابراین طبق عقیده شیعه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در بیست و هفتم رجب به مقام رسالت برگزیده شد و در این روز آیاتی از سوره علق بر آن حضرت نازل شد، مدتی بعد از آن در ماه رمضان نزول دفعی قرآن اتفاق افتاده لذا تاریخ بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله قبل از نزول دفعی قرآن بوده است.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1 تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعی از نویسندگان، جلد 21.
2 دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، به کوشش بهاء الدین خرمشاهی، جلد2.
3 فروغ ابدیّت، جعفر سبحانی، جلد 1.
4 قرآن در قرآن، مهدی احمدی.
5 درسنامه علوم قرآنی، حسین جوان آراسته.

پی نوشتها:
[1]. جوان آراسته، حسین، درسنامه علوم قرآنی، قم، مرکز انتشارت دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، 1377ش، ص78.
[2]. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ چهارم، 1391ق، ج7، ص330.
[3]. همان، ص329.
[4]. ر.ک: همان، ج7، ابواب 15 و 19 از ابواب صوم مندوب و ج5، باب استحباب صلوة لیلة المبعث و یوم المبعث.
[5]. جوان آراسته، پیشین، ص84.
[6]. مکارم شیرازی، ناصر و جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، 1367ش، ج21، ص152.
منبع: اندیشه قم