اسلام به مشاوره و مشورت عنایت خاصی نموده است. حدیث معروف علی(ع) لا ظهیر کالمشاورة؛ هیچ پشتیبانی مانند مشاوره نیست‌، (نهج‌البلاغه، ج 3 - ص 164). دلیلی بر این مدعاست و خود رأی را موجب هلاکت آدمی دانسته است آنجا که علی(ع) می‌فرماید: من استبدّ برأیه هلک‌، (غررالحکم، ج 6، ص 296). مشاوره از دیدگاه اسلام شرکت در اندیشه دیگران و تبادل افکار است علی(ع) فرموده‌اند: من شاور الرجال شارکها فی عقولها؛ هر کسی که با افراد دارای کمالات مشورت کند در عقل آنان شریک شده است‌، (نهج البلاغه، ج 3، ص 193). البته مشاوره در اسلام محدود به تبادل نظر با دیگران نیست و دامنه وسیعی دارد که عبارت است از: 1- مشاوره به معنای مشورت در امور شخصی. مثلاً فردی از پیامبر اکرم(ص) پرسید: ما الزم؟ محکم کاری چیست؟ فرمودند: تشاور امرءً ذارأی ثم تطیعه‌؛ محکم کاری عبارت است از اینکه با شخصی صاحب رأی و با نظر مشورت نمایی و از او اطاعت کنی‌، (وسائل‌الشیعه، ج 8، ص 424). 2- مشاوره به معنی نظرخواهی از دیگران برای تصمیم‌گیریهای مهم اجتماعی و سیاسی. آیه 159 شریفه سوره آل عمران خطاب به پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: Bوَ شاوِرْهُمْ فِی اَلْأَمْرِ21-24w}{I3:159I}/}؛ در کار مهم با مؤمنین مشورت نما، از پیامبر اکرم(ص) نیز در زمینه عزم و تصمیم‌گیری سؤال شده فرمودند: مشاورة اهل الرأی ثم اتباعهم‌؛ تصمیم‌گیری عبارت است از مشاوره با صاحبان اندیشه و پیروی از آنان است‌)، (تفسیر ابن کثیر، ج 1، ص 420). و یا حضرت علی(ع) می‌فرماید: اضربوا بعض الرأی ببعض یتولد منه الصواب‌؛ برخی آراء را با دیگری جمع کنید تا از جمع آنها خیر و صواب به دست آید، (غرر و دررالحکم، ج 2، ص 266). 3- مشاوره به معنای کمک به حل مشکلات. حضرت علی(ع) می‌فرماید: لا ظهیر کالمشاورة و لا یستغنی العاقل عن المشاور؛ هیچ پشتیبانی چون مشاوره نیست و عاقل و خردمند بی نیاز از مشاوره نیست‌، (غرر، ج 6، ص 389). بنابراین با توجه به آنچه ذکر شد و با توجه به این که اسلام دینی است فطری و منطبق و پاسخ‌گو و تأمین‌کننده نیازهای فطری انسان، و انسان نیز بدنبال کمال و رشد یافتگی و پیشرفت است، و برای رسیدن به این مهم نیازمند همفکری و عقل و خرد و راهنمایی و مشورت با دیگران است و در سایه مشورت و شریک شدن در عقل سایرین این هدف دست یافتنی است. مشکلات و مسائل مطرح شده در زندگی انسان نیز مختلف است گاهی مشکلات شخصی است و گاهی اجتماعی خانوادگی و فرهنگی و یا در دیگر زمینه‌هاست و با مراجعه به دو آیه شریفه قرآن (یکی آیه 37 سوره شوری و دیگری آیه 158 سوره آل عمران) می‌توان به میزان اهمیت مشاوره در اسلام و نقش مشورت در زندگی مسلمانان پی برد. درباره مشورت در حل مسائل خانوادگی نیز به طور خاص می‌توان به آیه 232 سوره بقره توجه کرد که می‌فرماید: پس هرگاه زن و شوهر با رضایت یکدیگر و مشورت و صلاحدید هم خواستند فرزندشان را از شیر بگیرند اشکال ندارد. و یا در آیه 35 سوره نساء وقتی سخن از اختلاف بین زن و شوهر و احتمال جدایی بین آنها مطرح می‌شود توصیه می‌کند که فردی از جانب زن و فردی از جانب شوهر بنشیند و به قصد اصلاح و خیرخواهی موضوع را پی‌گیری و حل و فصل نمایند. بنابراین برای آگاهی بیشتر و دسترسی به منابع این مسأله علاوه بر مراجعه به آیاتی که در همین مقدمه کوتاه ذکر شد و یا روایاتی که از معصومین(ع) آمده است. می‌توان با مراجعه به کتب روایی و تفسیر آیاتی که درباره مشاوره است و یا سیره ائمه معصومین و یا پیامبر اکرم(ص) در یک جستجوی رایانه‌ای با دادن کلید واژه‌های مناسب اطلاعات زیادی گردآوری کنید (البته مقداری مایه علمی برای تحقیق لازم است). بهترین منبعی که شما می‌توانید در این زمینه از آن استفاده کنید عبارت است از: (مجموعه مقالات اولین همایش مشاوره از دیدگاه اسلام) به کوشش حجةالاسلام دکتر علی نقی فقیهی از انتشارات معارف 1379. کتاب دیگر: 1. (مشاوره در آینه علم و دین) نوشته علی نقی فقیهی، انتشارات اسلامی، قم. 2. (شوری در قرآن و نهج‌البلاغه) جعفر سبحانی، نشر قدر، 1362. 3. (مشاوره و راهنمایی در تعلیم و تربیت اسلامی) سید مهدی حسینی بیرجندی، انتشارات امیر کبیر، 1375. منبع: www.payambarazam.ir
آیا پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع)، خانوادهها را مشاوره و راهنمایی مینمودند؟این مشاوره در چه منبعی گردآوری شده است؟
اسلام به مشاوره و مشورت عنایت خاصی نموده است. حدیث معروف علی(ع)
لا ظهیر کالمشاورة؛ هیچ پشتیبانی مانند مشاوره نیست، (نهجالبلاغه، ج 3 - ص 164). دلیلی بر این مدعاست و خود رأی را موجب هلاکت آدمی دانسته است آنجا که علی(ع) میفرماید:
من استبدّ برأیه هلک، (غررالحکم، ج 6، ص 296). مشاوره از دیدگاه اسلام شرکت در اندیشه دیگران و تبادل افکار است علی(ع) فرمودهاند:
من شاور الرجال شارکها فی عقولها؛ هر کسی که با افراد دارای کمالات مشورت کند در عقل آنان شریک شده است، (نهج البلاغه، ج 3، ص 193). البته مشاوره در اسلام محدود به تبادل نظر با دیگران نیست و دامنه وسیعی دارد که عبارت است از: 1- مشاوره به معنای مشورت در امور شخصی. مثلاً فردی از پیامبر اکرم(ص) پرسید:
ما الزم؟ محکم کاری چیست؟ فرمودند:
تشاور امرءً ذارأی ثم تطیعه؛ محکم کاری عبارت است از اینکه با شخصی صاحب رأی و با نظر مشورت نمایی و از او اطاعت کنی، (وسائلالشیعه، ج 8، ص 424). 2- مشاوره به معنی نظرخواهی از دیگران برای تصمیمگیریهای مهم اجتماعی و سیاسی. آیه 159 شریفه سوره آل عمران خطاب به پیامبر اکرم(ص) میفرماید:
Bوَ شاوِرْهُمْ فِی اَلْأَمْرِ21-24w}{I3:159I}/}؛ در کار مهم با مؤمنین مشورت نما، از پیامبر اکرم(ص) نیز در زمینه عزم و تصمیمگیری سؤال شده فرمودند:
مشاورة اهل الرأی ثم اتباعهم؛ تصمیمگیری عبارت است از مشاوره با صاحبان اندیشه و پیروی از آنان است)، (تفسیر ابن کثیر، ج 1، ص 420). و یا حضرت علی(ع) میفرماید:
اضربوا بعض الرأی ببعض یتولد منه الصواب؛ برخی آراء را با دیگری جمع کنید تا از جمع آنها خیر و صواب به دست آید، (غرر و دررالحکم، ج 2، ص 266). 3- مشاوره به معنای کمک به حل مشکلات. حضرت علی(ع) میفرماید:
لا ظهیر کالمشاورة و لا یستغنی العاقل عن المشاور؛ هیچ پشتیبانی چون مشاوره نیست و عاقل و خردمند بی نیاز از مشاوره نیست، (غرر، ج 6، ص 389). بنابراین با توجه به آنچه ذکر شد و با توجه به این که اسلام دینی است فطری و منطبق و پاسخگو و تأمینکننده نیازهای فطری انسان، و انسان نیز بدنبال کمال و رشد یافتگی و پیشرفت است، و برای رسیدن به این مهم نیازمند همفکری و عقل و خرد و راهنمایی و مشورت با دیگران است و در سایه مشورت و شریک شدن در عقل سایرین این هدف دست یافتنی است. مشکلات و مسائل مطرح شده در زندگی انسان نیز مختلف است گاهی مشکلات شخصی است و گاهی اجتماعی خانوادگی و فرهنگی و یا در دیگر زمینههاست و با مراجعه به دو آیه شریفه قرآن (یکی آیه 37 سوره شوری و دیگری آیه 158 سوره آل عمران) میتوان به میزان اهمیت مشاوره در اسلام و نقش مشورت در زندگی مسلمانان پی برد. درباره مشورت در حل مسائل خانوادگی نیز به طور خاص میتوان به آیه 232 سوره بقره توجه کرد که میفرماید: پس هرگاه زن و شوهر با رضایت یکدیگر و مشورت و صلاحدید هم خواستند فرزندشان را از شیر بگیرند اشکال ندارد. و یا در آیه 35 سوره نساء وقتی سخن از اختلاف بین زن و شوهر و احتمال جدایی بین آنها مطرح میشود توصیه میکند که فردی از جانب زن و فردی از جانب شوهر بنشیند و به قصد اصلاح و خیرخواهی موضوع را پیگیری و حل و فصل نمایند. بنابراین برای آگاهی بیشتر و دسترسی به منابع این مسأله علاوه بر مراجعه به آیاتی که در همین مقدمه کوتاه ذکر شد و یا روایاتی که از معصومین(ع) آمده است. میتوان با مراجعه به کتب روایی و تفسیر آیاتی که درباره مشاوره است و یا سیره ائمه معصومین و یا پیامبر اکرم(ص) در یک جستجوی رایانهای با دادن کلید واژههای مناسب اطلاعات زیادی گردآوری کنید (البته مقداری مایه علمی برای تحقیق لازم است). بهترین منبعی که شما میتوانید در این زمینه از آن استفاده کنید عبارت است از: (مجموعه مقالات اولین همایش مشاوره از دیدگاه اسلام) به کوشش حجةالاسلام دکتر علی نقی فقیهی از انتشارات معارف 1379. کتاب دیگر: 1. (مشاوره در آینه علم و دین) نوشته علی نقی فقیهی، انتشارات اسلامی، قم. 2. (شوری در قرآن و نهجالبلاغه) جعفر سبحانی، نشر قدر، 1362. 3. (مشاوره و راهنمایی در تعلیم و تربیت اسلامی) سید مهدی حسینی بیرجندی، انتشارات امیر کبیر، 1375.
منبع: www.payambarazam.ir
- [سایر] آیا پیامبراکرم(ص) و معصومین(ع) هم فشار قبر دارند؟
- [سایر] راز استغفار پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه معصومین(علیهم السلام) چیست؟
- [سایر] احادیثی از پیامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) در مورد حضرت عیسی(ع) میخواهم؟
- [سایر] آیا ائمه معصومین(ع) و انبیاء الهی بهویژه پیامبر اکرم(ص) دارای تمام کمالات ممکن هستند و یا اینکه ایشان هم مراتبی از کمالات را در دنیا طی میکنند؟
- [سایر] صحت گفتار پیامبراکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) از نظر عقلی چه بوده است؟
- [سایر] آیا پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) در اذان و اقامه شان ذکر اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان علیا ولی الله را می گفتند؟
- [سایر] دیدگاه علامه مجلسی در مورد حضور پیامبراکرم(ص)و ائمه اطهار(ع) در هنگام مرگ مؤمنان چیست؟
- [سایر] چرا در سیره و روش زندگی پیامبراکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) به حسب ظاهر تعارض و تناقض وجود دارد؟
- [سایر] پیامبر اسلام ص تا چهل سالگی به غار حرا میرفتند تا اینکه به پیامبری رسیدند؛ چرا برای بقیه معصومان این روند مطرح نیست؟
- [سایر] با توجه به روایات زیر، معنای اختیال چیست؟ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَی بْنِ الْمُتَوَکلِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یحْیی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مَنْ مَشَی علی الْأَرْضِ اخْتِیالًا لَعَنَتْهُ الْأَرْضُ وَ مَنْ تَحْتَهَا وَ مَنْ فَوْقَهَا. عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَیلٌ لِمَنْ یخْتَالُ فِی الْأَرْضِ یعَانِدُ جَبَّارَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ.
- [آیت الله شبیری زنجانی] انسان میتواند بعضی از اعمال مستحبی؛ مانند زیارت مراقد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمّه معصومین علیهمالسلام را از طرف مردگان یا زندگان به جا آورد و نیز میتواند کار مستحبی را انجام دهد و ثواب آن را به آنها هدیه نماید و در این دو شکل فرقی نیست که تبرعی باشد یا با اجاره یا جعاله و مانند آن.
- [آیت الله شبیری زنجانی] أَشْهَدُ أَنَّ عَلیّاً وَلِیُّ اللَّه) جزء اذان و اقامه نیست؛ البته ولایت امیر المؤمنین و ائمه معصومین علیهمالسلام از ارکان ایمان است و اسلام بدون آن ظاهری بیش نیست و قالبی از معنی تهیست و خوب است که پس از (أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه)، به قصد تیمن و تبرّک، شهادت به ولایت و امامت بلافصل حضرت امیر المؤمنین و سایر معصومین علیهمالسلام به گونهای که عرفاً از اجزاء اذان و اقامه به حساب نیاید؛ ذکر گردد.
- [آیت الله نوری همدانی] مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید : یا مُحسنُ قداتاکَ المسیءُ و قد امَرتَ المحسنَ ان یتجاوَز عنِ المسی ءِ انتَ المحسنُ و انا المُسی ءُ بحقّ محمّدٍ و آلِ محّمدٍ صل عَلی محّمدِ و ال محّمدِ و تجاوَز عن قبیحِ ما تعلمُ منّی .یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بندة گنهکار به در خانة تو آمده و تو امر کرده ای که نییکوکار از گنهکار بگذرد ، تو نیکو کاری و من گناهکار بحقّ محّمدٍ و آل محّمدٍ صلی اللهُ علیه و آله و سّلم .رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیها یی که می دانی از من سر زده . بگذر .
- [امام خمینی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: "یا محسن قد اتاک المسیی ء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی ء انت المحسن و انا المسیی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان می کنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِیَیءُ وَقَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَناَ المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلَی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد تو نیکوکاری و من گنهکار به حق محمد و آل محمد(صلی الله علیه وآله) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدی هائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله خوئی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:" یا محسن قد اتاک المسییء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن و انا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ المُسیءُ وقَدْ أَمَرْتَ المُحْسِنَ أَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ، أَنْتَ المُحْسِنُ وأَنا المُسِیءُ، بحقِّ مُحمَّدٍ و آل محمّد صَلِّ علی مُحمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ وتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سرزده بگذر.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام به قصد رجاء این دعا را بخوانند: (یا محْسن قدْ اتاک الْمسیء و قدْ أمرْت الْمحْسن انْ یتجاوز عن الْمسیئ انت الْمحْسن و أنا الْمسیئ بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوزْ عنْ قبیح ما تعْلم منی. یعنی: (ای خدای نیکوکار! بنده گنهکارت به در خانه تو آمده است تو امر کرده ای که نکوکار از گنهکار بگذرد،تو نیکو کاری و من گنهکارم، به حق محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از کارهای زشتی که می دانی از من سرزده بگذر!)
- [آیت الله سیستانی] خوب است قبل از تکبیرة الاحرام به قصد رجأ بگوید : (یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ المُسِیءُ ، وَقَدْ اَمَرْتَ الُمحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ ، اَنْتَ الُمحْسِنُ وَاَنَا المُسِیءُ ، بِحَقّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ ، وَتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی : ای خدائی که به بندگان احسان میکنی ، بنده گنهکار به درِ خانه تو آمده ، و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد ، تو نیکوکاری و من گناهکار ، بحق محمّد و آل محمّد ، رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست ، و از بدیهائی که میدانی از من سر زده بگذر .
- [آیت الله علوی گرگانی] مستحبّ است بعد از تکبیرْ الاحرام بگوید: )یا مُحْسِنُ قَدْ أتاکَ المُسِئُ وَقَدْ أمَرْتَ المُحْسِنَ أنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِئ أنْتَ المُحْسِنُ وَأنَا المُسِئُ بِحَقِّ مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً صَلِّ عَلَی مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً وَتَجاوَز عَنْ قَبیحِ ماتَعْلَمُ مِنّی(، یعنیای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار بدر خانه تو آمده وتو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، بحقّ محمّد وآل محمّد رحمت خود را بر محمّد وآل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.