در جلسه اول گفت‌وگو ممکن است توافق کلی نسبی به دست آید. در این صورت، وظیفه خانواده پسر است که به خانواده دختر اطلاع دهند و برای آزمایش ازدواج هماهنگی کنند )ر.ک: ص 197 و 198( و پس از آزمایش و پاسخ منفی آن فرایند خواستگاری را ادامه دهند.
در صورتی که نتیجه جلسه اول، منتفی بودن ازدواج باشد، خانواده پسر، پاسخ منفی را محترمانه و مؤدبانه به اطلاع خانواده دختر می‌رسانند و آنان را چشم انتظار نمی‌گذارند. متأسفانه در کشور ما چنین رفتاری رسم نیست و بی‌توجهی خانواده پسر و عدم اطلاع پس از چند هفته، معنای انصراف دارد که کار درستی نیست.
پاسخ منفی خانواده پسر می‌تواند به این شکل باشد:
شما خانواده محترمی هستید. ما پس از مشورت و تبادل فکر به این نتیجه رسیدیم که این وصلت به صلاح شما و ما نیست. امیدواریم فرزندتان خوشبخت شود.
اگر پاسخ خانواده دختر منفی بود نیز به همین شکل پاسخ می‌دهند. پاسخ قاطع ندادن از طرف خانواده دختر به پسر و معطل گذاشتن آن‌ها بدون دلیل، اخلاقی نیست، مگر این که به زمان بیشتری برای تحقیق و تبادل فکر نیاز داشته باشند.در صورتی که پس از جلسه اول، توافق کلی نسبی به دست نیامد، فرایند خواستگاری بدون آزمایش ادامه می‌یابد.
در جلسه اول گفت‌وگو ممکن است پاسخ‌هایی کلی، مبهم و غیر شفاف، ) پاسخ‌هایی مانند ان‌شاءالله، اگر خدا بخواهد اگر مانعی پیش نیاید، استغفرالله، اختیار دارید و... پاسخ‌هایی مبهم و غیر شفافند. نگران کننده و در مواردی متناقض مطرح و رفتارهایی دیده شده باشد که باید در جلسات بعدی مرتفع شود و لازمه‌اش طرح سؤالاتی جدید برای رفع ابهام در جلسه دوم است. در هر صورت، برای رسیدن به نتیجه، تجزیه و تحلیل مطالب جلسه اول و تبادل فکر با اعضای خانواده و استفاده از مشاوری آگاه و باتجربه ضرورت دارد.
