خودکشی
خودكشى ، کشتن خویش است .
چرا در جوامع غیر دینی خودکشی زیاد است ؟
اقتضای دین الهی این است که قبل از اینکه ما دغدغه ی کاربرد را داشته باشیم ، دغدغه ی حقیقت را داشته باشیم . این دغدغه ی حقیقت کلاً بحث را عوض می کند . اینکه من چقدر می خواهم زندگی کنم و حقیقت من به چیست . به این جسم مادی است یا اینکه یک حقیقت دیگری هم دارم . این سوال خیلی مهم است . تا تکلیف آن را مشخص نکنیم راضی شدن یا نشدن معلوم نمی شود . انسان سطوح مختلفی دارد . یک سطح من راضی می شود اما آیا سطوح دیگر من هم راضی می شود . اگر انسان بی نهایت زندگی کند و کل دوره ی عمر خود را سختی بکشد که یک رضایت قطعی داشته باشد ارزش دارد یا خیر؟ اگر دغدغه ی حقیقت جدی شود ، اینکه ما چه کسی هستیم و چه کاری می خواهیم در عالم انجام دهیم . و بعداً به سراغ این برویم که چه چیزی ما را راضی می کند . بحث دین در فضاهای ما متأسفانه خیلی اوقات فضای غیر جدی است . در زندگی جدی راحتی ورضایت خاطر آخرین مولفه است نه اولین مولفه . مثلاً یک شخصی که به دانشگاه آمده تا درس بخواند چرا این کار را کرده است ؟ با این کار هزاران مشکل برای خود ایجاد کرده است . چقدر تفریحات و لذت های زندگی را از خود سلب کرده است . این کار را برای هدفی کرده که از نظر خود واقعی است . یعنی با این کار یک مدرکی را بدست بیاورد که با این مدرک شغلی را بدست بیاورد و بعداً بتواند زندگی خود را اداره کند . ما تا قبل از اینکه تکلیف خود را با حقیقت دین مشخص نکنیم نمی توانیم تکلیف رضایت را مشخص کنیم . یعنی همه چیز در پرتو جهان بینی است . رضایتمندی کسی که معتقد به جهان بینی الهی است متناسب با او است .
اقتضای دین الهی این است که قبل از اینکه ما دغدغه ی کاربرد را داشته باشیم ، دغدغه ی حقیقت را داشته باشیم . این دغدغه ی حقیقت کلاً بحث را عوض می کند . اینکه من چقدر می خواهم زندگی کنم و حقیقت من به چیست . به این جسم مادی است یا اینکه یک حقیقت دیگری هم دارم . این سوال خیلی مهم است . تا تکلیف آن را مشخص نکنیم راضی شدن یا نشدن معلوم نمی شود . انسان سطوح مختلفی دارد . یک سطح من راضی می شود اما آیا سطوح دیگر من هم راضی می شود . اگر انسان بی نهایت زندگی کند و کل دوره ی عمر خود را سختی بکشد که یک رضایت قطعی داشته باشد ارزش دارد یا خیر؟ اگر دغدغه ی حقیقت جدی شود ، اینکه ما چه کسی هستیم و چه کاری می خواهیم در عالم انجام دهیم . و بعداً به سراغ این برویم که چه چیزی ما را راضی می کند . بحث دین در فضاهای ما متأسفانه خیلی اوقات فضای غیر جدی است . در زندگی جدی راحتی ورضایت خاطر آخرین مولفه است نه اولین مولفه . مثلاً یک شخصی که به دانشگاه آمده تا درس بخواند چرا این کار را کرده است ؟ با این کار هزاران مشکل برای خود ایجاد کرده است . چقدر تفریحات و لذت های زندگی را از خود سلب کرده است . این کار را برای هدفی کرده که از نظر خود واقعی است . یعنی با این کار یک مدرکی را بدست بیاورد که با این مدرک شغلی را بدست بیاورد و بعداً بتواند زندگی خود را اداره کند . ما تا قبل از اینکه تکلیف خود را با حقیقت دین مشخص نکنیم نمی توانیم تکلیف رضایت را مشخص کنیم . یعنی همه چیز در پرتو جهان بینی است . رضایتمندی کسی که معتقد به جهان بینی الهی است متناسب با او است .
پاسخ:
اقتضای دین الهی این است که قبل از اینکه ما دغدغه ی کاربرد را داشته باشیم ، دغدغه ی حقیقت را داشته باشیم . این دغدغه ی حقیقت کلاً بحث را عوض می کند . اینکه من چقدر می خواهم زندگی کنم و حقیقت من به چیست . به این جسم مادی است یا اینکه یک حقیقت دیگری هم دارم . این سوال خیلی مهم است . تا تکلیف آن را مشخص نکنیم راضی شدن یا نشدن معلوم نمی شود . انسان سطوح مختلفی دارد . یک سطح من راضی می شود اما آیا سطوح دیگر من هم راضی می شود . اگر انسان بی نهایت زندگی کند و کل دوره ی عمر خود را سختی بکشد که یک رضایت قطعی داشته باشد ارزش دارد یا خیر؟ اگر دغدغه ی حقیقت جدی شود ، اینکه ما چه کسی هستیم و چه کاری می خواهیم در عالم انجام دهیم . و بعداً به سراغ این برویم که چه چیزی ما را راضی می کند . بحث دین در فضاهای ما متأسفانه خیلی اوقات فضای غیر جدی است . در زندگی جدی راحتی ورضایت خاطر آخرین مولفه است نه اولین مولفه . مثلاً یک شخصی که به دانشگاه آمده تا درس بخواند چرا این کار را کرده است ؟ با این کار هزاران مشکل برای خود ایجاد کرده است . چقدر تفریحات و لذت های زندگی را از خود سلب کرده است . این کار را برای هدفی کرده که از نظر خود واقعی است . یعنی با این کار یک مدرکی را بدست بیاورد که با این مدرک شغلی را بدست بیاورد و بعداً بتواند زندگی خود را اداره کند . ما تا قبل از اینکه تکلیف خود را با حقیقت دین مشخص نکنیم نمی توانیم تکلیف رضایت را مشخص کنیم . یعنی همه چیز در پرتو جهان بینی است . رضایتمندی کسی که معتقد به جهان بینی الهی است متناسب با او است .
- [سایر] اگر دین برای آبادی زندگی دنیا و آخرت انسان آمده است، پس چرا دنیای برخی از جوامع غیر دینی آبادتر است؟
- [سایر] شما می فرمایید دین آمده تا زندگی دنیا و آخرت انسان را آباد کند، درحالی که ما شاهدیم برخی از جوامع غیر دینی دنیای شان آبادتر است. اینها را چه جوری می شود با هم جمع کرد؟
- [سایر] در خصوص بحران های جوامع غربی توضیح دهید؟ اگر جوامع غربی دچار این همه بحران هستند پس چرا دچار فروپاشی نمی شوند؟
- [سایر] از نظر قرآن علل انحطاط و اعتلای جوامع چیست؟
- [سایر] آیا خودکشی گناه است؟
- [سایر] نظر قرآن در مورد وحدت میان همه جوامع بشری چیست؟
- [سایر] دلیل اصلی عقب ماندگی جوامع اسلامی خصوصاً ایران چیست؟
- [سایر] نظر قرآن در مورد وحدت میان همه جوامع بشری چیست ؟
- [سایر] آیا تمدن اسلامی در جوامع امروزی قابل اجرا است؟
- [سایر] جوامع روایی ششگانه اهل سنت (صحاح ست) و نیز مؤلفین آنها را معرفی نمائید؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] کسی که به قصد خودکشی زخمی به خود بزند یا کار دیگری انجام دهد اگر وصیّتی کند و سپس در اثر آن کار بمیرد، وصیّتش صحیح نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که به قصد خودکشی، مثلاً زخمی به خود زده یا ماده سمی خورده، اگر درباره اموال خود وصیت کند، سپس بمیرد، وصیت او صحیح نیست.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که به قصد خودکشی مثلا زخمی به خود زده یا سمی خورده است و به واسطه ان بمیرد وصیت او در مالش صحیح نیست ولی اگر وصیت قبل از ان عمل باشد صحیح است
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر پسر به کتابهای علمی دینی احتیاج داشته باشد، پدر میتواند برای خریدن آنها به او زکاْ بدهد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر پسر به کتاب های علمی دینی احتیاج داشته باشد، پدر می تواند برای خریدن آنها به او زکات بدهد.
- [آیت الله بروجردی] اگر پسر به کتابهای علمی دینی احتیاج داشته باشد، پدر میتواند برای خریدن آنها به او زکات بدهد.
- [امام خمینی] اگر پسر به کتابهای علمی دینی احتیاج داشته باشد پدر می تواند برای خریدن آنها به او زکات بدهد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر پسر به کتابهای علمی دینی احتیاج داشته باشد، پدر میتواند برای خریدن آنها به او زکات بدهد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر پسر به کتابهای علمی دینی احتیاج داشته باشد پدر می تواند برای خریدن آنها به او زکات بدهد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر پسر به کتابهای علمی دینی احتیاج داشته باشد؛ پدر می تواند برای خریدن آنها به او زکاه بدهد.