شرط نتیجه
شرطی كه در آن، حصول نتيجه يك اعتبار مانند وكالت يا مالكيت تعهد شده است.
شروط بر دو قسم هستند الف) شرط فعل: یعنی شرط می کند مثلاً اگر تا سر موعد پول ندادی می توانم معامله را فسخ کنم. ب) شرط نتیجه: یعنی شرط می کند مثلاً اگر پول را تا سر موعد ندادی معامله منفسخ باشد. (نه اینکه بگوید حق فسخ دارد). شرط نتیجه از نظر علمی جائی می تواند باشد که عقد مورد شرط احتیاج به صیغه خاصّی نداشته باشد مثل بیع، اجاره، مضاربه، و امثال اینها ولی در عقودی مثل طلاق، نکاح و ... این مطلب جریان ندارد چون صیغه خاصی دارند پس شخص نمی تواند در ضمن معامله چنین شرط کند (اگر فلان کار را کردی عقد نکاح منفسخ باشد).