تنهایی
خلوت در سه معنا استعمال شده است. از احکام خلوت به معنای نخست در باب نکاح و طلاق سخن گفتهاند.
من همیشه با این مسئله درگیرم که:هر وقت تو دوستام هستم احساس می کنم که می خواهند به من بی محلی کنند اما در تنهایی با هم خوبیم پس چرا باید در جمع اینجوری باشد و حس می کنم همش می خواهند بخ من بی محلی کنند و با این کار خیلی خوشهال می شوند لطفا مرا یاری کنید.
با سلام آقای محترم ، شما در زمانی که با دوستان خود تنها هستید ، به طور نا خود آگاه شما در مرکز توجه فرد قرار میگیرد و نیاز به توجه شما ارضاء میشود .اما در جمع به طور قطع فرد نمیتواند تمرکز تنها بر شما داشته باشد پس نگاه و فکر فرد تنها بر شما معطوف نخواهد بود. در نتیجه طبیعی است توجهی را که در تنهایی دریافت مینمایید را نخواهیداشت .من به شما پیشنهاد میکنم با تفکر منطقی این حس را از خود دور نمایید . همچنین سعی نمایید با بالا بردن اعتماد به نفس ، خود را از تفکرات مخرب رها کنید .موفق باشید
با سلام آقای محترم ، شما در زمانی که با دوستان خود تنها هستید ، به طور نا خود آگاه شما در مرکز توجه فرد قرار میگیرد و نیاز به توجه شما ارضاء میشود .اما در جمع به طور قطع فرد نمیتواند تمرکز تنها بر شما داشته باشد پس نگاه و فکر فرد تنها بر شما معطوف نخواهد بود. در نتیجه طبیعی است توجهی را که در تنهایی دریافت مینمایید را نخواهیداشت .من به شما پیشنهاد میکنم با تفکر منطقی این حس را از خود دور نمایید . همچنین سعی نمایید با بالا بردن اعتماد به نفس ، خود را از تفکرات مخرب رها کنید .موفق باشید
عنوان سوال:
من همیشه با این مسئله درگیرم که:هر وقت تو دوستام هستم احساس می کنم که می خواهند به من بی محلی کنند اما در تنهایی با هم خوبیم پس چرا باید در جمع اینجوری باشد و حس می کنم همش می خواهند بخ من بی محلی کنند و با این کار خیلی خوشهال می شوند لطفا مرا یاری کنید.
پاسخ:
با سلام آقای محترم ، شما در زمانی که با دوستان خود تنها هستید ، به طور نا خود آگاه شما در مرکز توجه فرد قرار میگیرد و نیاز به توجه شما ارضاء میشود .اما در جمع به طور قطع فرد نمیتواند تمرکز تنها بر شما داشته باشد پس نگاه و فکر فرد تنها بر شما معطوف نخواهد بود. در نتیجه طبیعی است توجهی را که در تنهایی دریافت مینمایید را نخواهیداشت .من به شما پیشنهاد میکنم با تفکر منطقی این حس را از خود دور نمایید . همچنین سعی نمایید با بالا بردن اعتماد به نفس ، خود را از تفکرات مخرب رها کنید .موفق باشید
- [سایر] سلام من پسری 28 ساله، مجرد و شاغل هستم. از ساعت حدود 6:30 صبح تا 17:0 عصر در محل کار هستم. مشکل من این هست که وقتی از محل کار به خانه برمیگردم، در خانه شدیداً احساس تنهایی میکنم. البته پسری هستم با روابط عمومی بالا و قدرت بیان خوب، یعنی ضعفی برای ایجاد ارتباط با دیگران ندارم . اما مسئله ای که هست، من دارای معلولیت از ناحیه پای چپ هستم و همچنین قد کوتاه در حدود 158 سانت دارم . و این مسئله باعث شده برای ازدواج هم دچار مشکل شوم . چون معمولاً خانم ها علاقه دارند همسرشان قدشان از وی بلند تر باشد . تا آنجایی که گاهی مسئله قد برایشان از موقعیت شغلی و اجتماعی نیز مهمتر هست. از طرف دیگر، دوستانم پیشنهاد میدهند با دختری دوست شوم تا مشکل تنهایی ام حل شود. اما هیچ علاقه ای به دوستی های نامتعارف و بیهوده ندارم . لطفاً مرا راهنمایی کنید چگونه با تنهایی ام کنار بیایم . البته همیشه سعی کردم با کارهای مختلف تنهایی ام را پر کنم. اما باز این تنهایی بر من غلبه می‌کند و موجب آزار روحی می شود.
- [سایر] سلام و خسته نباشید من پسری 21 ساله هستم که متاسفانه در سن 6 سالگی پدرم را از دست دادم. در خانواده ای زندگی کردم مدام بین آن‌ها دعوا بوده و من چون فرزند کوچک بودم همه اینها را شاهد و زجر کشیدم. متاسافه در این سال ها دچار مشکلاتی از لحاظ روانی شده ام. در محل کار که هستم در بعضی مواقع حالم خوب است ولی پیش میاد که استرس بدی روی من غلبه می کنه. نا خودآگاه احساس لرز بهم دست میده. دست هام و کف پاهام احساس سردی و عرق دارن. احساس باد معده و دل پیچه و اسهال کل بدن من رو فرا میگیره. با این شرکت خیلی وقت است که کار می کنم ولی هنوز این مشکلات و استرس رو دارم. بعد توی جمع هم بعضی وقتها می خوام صحبت کنیم و با بچه ها گپ و گفت داریم اینجوری میشم. در ضمن خیلی عصبانی ام و کوچکترین صداها مثلا صدای دهان کسی رو بشنوم عصبانی میشم جوری که دوست دارم شدیدا باهاش برخورد کنم. مثلا شدیدا از برادرم متنفرم و اگر صدایی ازش در بیاد دوست دارم بهش حمله ور بشم. متاسافنه اینجوری شدم , البته این رو توی خانواده بیشتره , یعنی توی خیابان به مردم اینجوری نیستم. دوست دارم بیشتر توی محیط ساکت بشینم فکر کنم و داخل دستشویی پیش میاد که به خودم میام میبینم 1 ربع فقط فکر کردم. متاسفانه کار من با روانشناسی و گفتاردرمانی حل نمیشه. باید دارو مصرف کنم. اگر میشه من رو راهنمایی کنید. ممنون
- [سایر] من احساس می کنم فردی هستم که کمبود اعتماد به نفس دارم و افسرده ام. زمانی این احساس من شروع شد که اثر حادثه ای بینی ام قوسی برداشت و خیلی نافرم شد. از آن موقع نمی خواهم زیاد بیرون بروم و دوست ندارم کسی مرا از نیم رخ ببیند. وقتی با دوستانم هستم این حس کمتر به من دست می دهد و وقتی با خانواده ام هستم برعکس است. دوست ندارم در جمع غریبه ها حضور پیدا کنم و حساسیت بیشترم روی پسرها هست. لطفا بگوئید چکار کنم؟
- [سایر] با عرض سلام.چند وقتیه که وقتی به یک مسئله حساس می شوم،به آن بلا گرفتار می شوم.برای مثال چند بار به خودم می گم که نکنه بینیم زیاد بزرگ شه و هر روز به بینیم نگاه می کنم و احساس می کنم که داره بزرگ میشه و واقعا هم همینطورمیشه.یا مثلا می گم که نکنه یک وقت حس شنواییم ضعیف شه و بهش خیلی توجه می کنم و احساس می کنم که ضعیف شده و همینطور هم میشه...به نظر شما دلیلش چیه؟آیا فقط من اینطوریم؟؟؟؟؟لطفا کمکم کنید.14 ساله.اول دبیرستان
- [سایر] سلام و عرض ادب، مدتیست نسبت به ازدواج احساس نیاز میکنم و خانواده ام از این مسئله آگاهند. اما مشکلات روحی و اضطراب که دلیل خاصی هم برایش پیدا نمیکنم به سراغم آمده و روی کار و زندگیم تأثیر منفی گذاشته بطوریکه ارتباط با افراد دیگر برایم سخت شده و همین مسأله مرا از درگیر شدن در امر ازدواج با روحیات فعلی میترساند. ممنون میشم راهنماییم کنید. تشکر
- [سایر] سلام من دختری 23 ساله فرزند اول خانواده مجرد و دارای 2 خواهر هستم و کرمان زندگی می کنم . مادرم و پدرم هر دو کارمند هستند مشکلم این است که هر وقت در خیابان راه می روم احساس می کنم همه منو نگاه می کنند و همه مواظب رفتار من هستن و البته فکر می کنم همه از من خوششون می اید و از من تعریف می کنند هر وقت در خیابان راه می روم هل می ککنم و تپش قلب شدید می گیرم و دستانم یخ می کند البته نه در خیابان همه جا این حس رو دارم و احساس می کنم در جمع همه نگاه ها به طرف من است . البته اعتماد به نفس بدی ندارم می شه گفت اعتماد به نفسم تا حدی خوب است . تطفا کمکم کنید
- [سایر] جدیدا احساس می کنم همسرم افسردگی گرفته بعد از ازدواج بیشتر تمایل داره تنها باشه و وقتی خونه است میره جلوی تلویزیون می نشینه و ساکت تلویزیون تماشا می کنه و کار خاص دیگه ای نمی کنه و من همش تنها هستم. بیشتر تو خودشه و کم حرف میزنه و تمایلی به برقراری ارتباط با فامیل حتی پدر و مادرش را هم نداره و روابطش با همه کم شده و بیشتر تنهایی اهنگ گوش میده و در اتاقش رو می بنده و تو خودش میره دیگه از این کاراش خسته شدم و بخاطر اینکه دوستش دارم می خوام از تنهایی و افسردگی بیرونش بیارم و نجاتش بدم لطفا در این مسیر من رو راهنمایی کنید.
- [سایر] سلام.خیلی ممنونم که جوابمو دادین.شما بهم پیشنهاد دادین با خانواده صحبت کنم ولی مشکل من اینجاست که نمیتونم این مسئله رو بهشون بگم.اونا از قبل بهم گفتن که فکر این مسئله رو فعلا از سرم بیرون کنم.از یه طرف با خودم یجورایی درگیرم نمیتونم مسیر زندگیمو مشخص کنم.فکر می کنم که اگه ازدواج کنم تا حد زیادی مسیر آینده من مشخص میشه مثلا میدونم کجا برم سرکار برای چی کار میکنم.هم اینکه طرفم به من اون انرژی و انگیزه رو میده که ادامه تحصیل بدم.البته فکر نکنین من از ازدواج یه مدینه فاضله ساختم نه تا حد زیادی میدونم زندگی چه سختی هایی داره ولی تحمل این سختی ها اگه با هدف باشه خیلی شیرینه.و چون هدفی دارم بهتر درس میخونم.ولی خانواده من درست برعکس اینو بهم میگن اونا میگن اگه ازدواج کنی مشغولیات زندگی نمیذاره درس بخونی.منم فکر میکنم اگه اینجوری بشه چی.آخه من تو یه رشته خوب و توی یه دانشگاه خوب درس خوندم بدم نمیاد ادامه تحصیل بدم ولی همونطور که گفتم از طرفی احساس میکنم خیلی پا در هوام و بی هدفم، و اینکه اصلا دیگه توانشو ندارم اینکه دوباره برم دانشگاه بازم تنها باشم.آیا واقعا اونطوریه که خانوادم میگن.با خودم میگم اونا فقط واسه اینکه پز ارشد بودن منو بدن اینقدر اصرار میکنن.چطور باید برا زندگیم تصمیم بگیرم؟
- [سایر] با سلام و خسته نباشید من چندی پیش با شما مشاوره داشتم و گفتم که همسرم چند وقتی اس ت که با دختری ارتباط دارد و شما به من توصیه کردید که دست از چک کردن همسرم بر دارم و به او بیشتر محبت کنم من تو این مدت خیلی تلاش کردم ولی باز هم همسرم ارتباطش رو قطع نکرده و اون دختر هم وابسطه تر شده همسرم به من دروغ می گوید که اون دیگه نیست ولی من می دانم که هست احساسم به همسرم خیلی بد شده به خاطر دروغ هاش تا موبایلش رو دستش می گیره هزار تا فکر بد می کنم نمی خواهم این طور باشم ولی نمی تونم اصلا حالم خوب نیست هر خوبی به من بکنه احساس می کنم به خاطر اینه که عذاب وجدان نگیره این کار رو می کنه و برای اینکه من نفهمم هنوز با اون دخترست. من یه دختر 3 ساله دارم به جای اینکه برای اون وقت بیشتری بگذارم فکرم پیش همسرم هست همش می خواهم تز همسرم بپرسم که مرا ذوست دارد یا از روابطمون راضی است ولی او خیلی مواقع ناراحت می شود احساس می کنم به خاطر این موضوع خیلی به پر و پاش پیچیدم ولی من احساس عدم امنیت عاطفی می کنم نمی دانم چه کار کنم که این موضوع تمام شود خواهش میکنم کمکم کنید واقعا درمانده شدم جز خدا کسی رو ندارم کمکم کنید ممنون
- [سایر] سلام الان که براتون این مطالبو مینویسم خیلی ناراحتم و حس میکنم که این ناراحتیم همش بخاطر نبود گفتگوی \"عاطفی\"در میان من و همسرم است.نمی خوام ناشکری کرده باشم چون همسر پاک و خوب و خانواده دوستی دارم! ولی خلائی در زندگی ما هست که این روزها باعث شده که افسرده بشم و بشدت از درون از همسرم عصبانی هستم .من و او درباره بچه ها و مسائل دیگر حرف میزنیم ولی در مورد خودمان؟....نه!من آدمی هستم که دلم میخواهد زندگی ما همیشه گرم باشه و برای بودن با همدیگه وقت بگذاریم ولی اگر هم برای هم وقت بگذاریم همسرم یا از سیاست حرف میزنه یا از مسائل مردانه!!!!! 17 ساله ازدواج کرده ایم و در این مورد بارها با هم حرف زده ایم ولی همسرم نیازی به این صحبتها حس نمیکند و اگر هم من بخواهم فضای بین خودمان را کمی رمانتیک کنم فورا\"بجای مسائل عاطفی به سمت مسائل....می رود!!!!!! واقعا\"نمیدانم چه کنم؟آدم بسیار کم حرفی است و گاهی حس میکنم با یک آدم ماشینی ازدواج کرده ام! بشدت به او و زندگیم علاقه دارم ولی شما که همیشه میگید نقش خودمان را بررسی کنیم آخه مگه چه قدر آدم توان داره؟و بعضی چیزا هم واقعا\"عوض نمیشن:مثل خلق بعضی آدمها! رفتن پیش مشاور را نمیتونم انجام بدم (شوهرم قبول نمیکنه)و فکر میکنم او نمیتونه آدم دیگه ای بشه! میخوام خودمو عوض کنم ولی چون این مسئله برام خیلی مهمه زندگیم بیروح شده!!!!!! میتونین کمکم کنین؟!..... ممنونم
مسئله مرتبط یافت نشد