اندوه یعنی ناراحتی و از آن به مناسبت در بابهای طهارت، صلات، صوم و قضاء سخن رفته است.
اندوه
اندوه یعنی ناراحتی و از آن به مناسبت در بابهای طهارت، صلات، صوم و قضاء سخن رفته است.
حزن
حُزْنْ، سختی زمین را میگویند و نفس را بخاطر غمی که برای آن بوجود می آید و موجب سختی و دگرگونی آن میشود، حزین میگویند که خلاف فرح و شادی است. [۱] هرگاه انسان چیزی را که مالک آن بوده است و آن را دوست داشته و یا خود را قادر بر تملک آن میدانسته، از دست بدهد، حُزن بر او عارض میشود. [۲]
غم
اندوه یعنی ناراحتی و از آن به مناسبت در بابهای طهارت، صلات، صوم و قضاء سخن رفته است.