خدای متعال موجودی است که هیچ نقص و نیازی ندارد تا فرض شود که موجود دیگری، نقص و نیاز او را برطرف کند. پس اگر موجودی که شما فرض کرده اید، بخواهد مثل خدا باشد، نباید مخلوق باشد. در حالی که شما می خواهید هم مخلوق باشد و هم بی نیاز! و این یعنی تناقض، که هرگز امکان ندارد.
و پذیرفتن تناقض یعنی اینکه اگر بنده به سوال شما با تناقض جواب دهم، شما حق اعتراض نداشته باشید. یعنی من به شما بگویم: بله حتما می تواند خدایی مانند خود بیافریند، اما امکان ندارد که بتواند چنین کاری بکند! آیا شما می توانید این تناقض را بپذیرید؟
البته وجود تناقض تنها در جایی نیست که شما سوال از خدایی مثل خدای متعال بکنید. بلکه به محض تصور خدا بودن این موجود مخلوق، تناقض خود را نشان می دهد. چون خدا یعنی موجود غیر مخلوق، یعنی موجودی که وجودش را از دیگری نگرفته باشد، در حالی که شما فرض مخلوق بودن آن را نیز کرده اید!
در کل سوال شما از محدوده قدرت خدای متعال است که در این زمینه باید گفت: خداوند قادر مطلق است. و این گونه موارد (مثل خلق خدا، خلق سنگی که نتواند آن را بلند کند، یا تخم مرغی که بزرگ نشود و عالم درون آن جای بگیرد و ...) اموری هستند که خودشان نشدنی و محال هستند. و ربطی به قدرت خدا در تحقق آن ها ندارد. مثلا شما توانایی دارید که پلک خود را پایین آورده و چشمانتان را ببندید. آیا کسی می تواند توانایی شما را انکار کند، چون شما نمی توانید در یک زمان هر دو چشم خود را باز و دقیقا در همان زمان هر دو چشم را بسته باشید؟
