ناصبی ها چرا دشمن حضرت علی هستند اینها چطور آنهمه تعریفات عجیب و غریب و خارق العاده ای که پیامبر در حق حضرت علی روا داشت را توجیه میکنند ؟

ناصبی ها چرا دشمن حضرت علی هستند اینها چطور آنهمه تعریفات عجیب و غریب و خارق العاده ای که پیامبر در حق حضرت علی روا داشت را توجیه میکنند ؟

نام گروهی از مسلمانان است که با امیرالمؤمنین علی(ع) دشمنی ورزیدند، (لغت‌نامه دهخدا، ج 14، ص 22782) . ناصبی نام فرقه خاصی نیست ولی بعضی از فرقه‌ های مسلمانان با علی(ع) دشمنی می ‌ورزیدند و حتی او را لعن می‌کردند. بیشتر آنها از خوارج بودند، (ر.ک: فرهنگنامه فرقه‌ های اسلامی، شریف یحیی ‌الامین، ترجمه: محمدرضا موحدی، انتشارات باز).
مساله دوستی اهل بیت (ذوی القربی) و پرهیز از دشمنی آنها، مورد اتفاق فریقین است، چون هم قرآن بر این مساله تأکید دارد، و هم روایات خود عامه.
اما قرآن: (قل لا اسئلکم علیه اجراً اید المودة فی القربی (1)) بگو: من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی کنم جز دوست داشتن نزدیکانم(اهل بیتم) و هر کس کار نیکی انجام دهد بر نیکی اش می افزایم. و بعضی آیات دیگر (2).
اما روایات:
در دو قسمت بعضی از روایاتی را که از طریق عامه نقل شده است بیان می کنیم.
الف: روایات محبت به اهل بیت (ع)
1- زمخشری از پیامبر (ص) نقل می کند که فرمود: (الا و من مات علی حب آل محمد مات شهیداً. .. (3)) بیدار باشید هر کس بر محبت آل محمد (ص) بمیرد شهید از دنیا رفته. .. بخشیده شده، توبه کننده مؤمن، از دنیا رفته، و ملک الموت بشارت بهشت می دهد، و همچون عروسان وارد بهشت می شود، و در قبر دو تا در برای او او به سمت بهشت باز می شود و قبرش مزار ملائکه رحمت می شود (4).
2- پیامبر (ص) فرمود: (معرفة آل محمد (ص) برائة من النار، و حب آل محمد (ص) جواز علی الصراط و الولایة لآل محمد (ص) امانٌ عن العذاب (5)) شناخت آل محمد رهایی از آتش جهنم، دوستی آنها گذرنامه رد شدن از پل صراط، و ولایت آل محمد (ص) امان نامه ای است از عذاب.
ب: روایات بغض و دشمنی با اهل بیت (ع)
1- پیامبر (ص) فرمود: (الا و من مات علی بغض آل محمد مات کافراً... ) هر کسی بر بغض آل محمد (ص) بمیرد کافر از دنیا رفته است، و بوی بهشت به مشامش نمی رسد (6).
2- پیامبر (ص) فرمود: (علی خیر البشر من ابی فقد کفر) علی بهترین بشر است هر کس ابا نماید و قبول نکند کافر است (7).
بعد از بیان این مقدمه، جواب قسمت اول شبهه این است که ناصبی یعنی:
1- معنای لغوی که عبارت است از تعب و رنج، بزحمت انداختن، کوشش نمودن (اذا فرغت فانصب همٌّ ناصِبٌ) یعنی غم بارنج، عیش ناصب و زندگی با مشقت است (8).
2- معنای اصطلاحی، به کسانی ناصبی گفته می شود که دشمنی با اهل بیت (ع) دارند، و یا به آنان دشنام دهد، و یا به یکی از ائمه (ع) دوازده گانه شیعه دشمنی، و یا دشنام دهد (9)، این اصطلاح دوم برگرفته از روایات خود اهل‌بیت(ع) (10) است که به چند روایت به عنوان نمونه اشاره می کنیم:
1- ابی بصیر از امام صادق (ع) نقل می کند که حضرت فرمود: (مُدمِنُ الخمر کعابد و تن، و الناصب لآل محمد شرٌّ منه) شراب خوار مانند بت پرست است و دشمنی با آل محمد (ص) بدتر از شراب خوار است (11).
2- از امام باقر (ع) سؤال شد که آیا زن مؤمنه شیعه می تواند با ناصبی ازدواج کند فرمود: (لا لانّ الناصب کافرٌ (12)) فرمود: نه، چون ناصبی کافر است.
3- در روایت دیگر می خوانیم (ان الله تعالی لم یخلق خلقاً انجس من الکلب و ان الناصب اهل البیت لا نجس منه (13)) براستی که خداوند نجس تر از سگ نیافرید، دشمن اهلبیت از سگ بدتر است. از این سه روایت به خوبی استفاده می شود که مراد از ناصبی دشمن اهلبیت (ع) است، ضمناً استفاده می شود که آنها نجسند و کافر، و زن مسلمان نمی تواند با آنها ازدواج کند.
اما قسمت دوم شبهه که شیعیان آیا اهل سنت را ناصبی می دانند؟
باید گفت: خیر شیعیان اهل سنت را ناصبی نمی دانند چرا که اولا اکثریت اهل سنت (غیر از ناصبی ها) محبت اهلبیت را لازم می دانند (طبق نص قرآن و روایات خود آنها که قبلا اشاره شد، و شافعی یکی از سران چهار مذهب عامه افتخارش این است (ان کان رفضاً حب آل محمد فلیشهد الثقلان انی رافض (14)) اگر دوستی اهل بیت نشانه رافضی بودن است، جن و انس شهادت دهند که من رافضی (و محب اهلبیت) هستم و ثانیاً خود اهل سنت دشمن و مبغض اهلبیت را کافر می دانند که قبلا نقل شد، آنگاه چگونه می توان گفت آنها ناصبی هستند و ثالثاً ناصبی ها چنانکه گفته شد، نجس، ذبیحه آنها حرام، و ازدواج با آنها جائز نیست، اما اهل سنت را هیچ عالم شیعی چنین فتوای درباره آنها نداده است، بلکه در رساله ها تصریح به حلیت ذبیحه آنها، جواز ازدواج به آنها، و. .. شده است و حتی همه علمای شیعه نماز بر جنازه مسلمان را واجب، و دفن و کفن میت مسلمان را لازم می دانند (15).
نتیجه
ناصبی یک معنای لغوی دارد که به معنای رنج و خستگی و کوشش و. .. است و یک معنای اصطلاحی دارد که برگرفته از روایات اهلبیت (ع) بوده و آن اینکه کسی با اهل بیت دشمنی داشته باشد یا به آنها دشنام و ناسزا بگوید.
به هیچ وجه عامه از نظر شیعیان ناصبی نیستند، چون آنها اولا اهلبیت را دوست دارند و ثانیاً دشمنان آل محمد (ع) را کافر می دانند، و ثالثاً تمام علمای ما فتوا بر جواز ازدواج با آنها، و وجوب دفن و نماز بر میت آنها داده اند.
اهل سنت بسیاری از مدح هایی که برای اهل بیت وارد شده است را قبول دارند و آنها که قبول نمی کنند و دشمنی اهل بیت را ادامه می دهند که یا از روی عناد و دشمنی است یا از روی جهل و نادانی و این برخلاف تعقل و اندیشه می باشد.
منابع:
(1)- شوری/ 23.
(2)- سباء/ 47 و فرقان/ 57.
(3)- محمد بن عمر زمخشری، الکشاف (دار الکتاب العربی، 1407 ه- 1987 م) ج 4، ص 220.
(4)- همان مدرک، دنبال حدیث، نقل به صورت تلخیص.
(5)- حافظ سلیمانی قندوزی، ینابیع المودة (مکتبة بصیرتی قم) ص 22.
(6)- کشاف (پیشین) ج 4، ص 221.
(7)- علاء الدین علی المتقی، الهندی، کنزل العمال فی سنن الاقوال و الافعال (مؤسسة الرسالة، بیروت، 1405 ه- 1915 م) ج 11، ص 610.
(8)- محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن (دفتر نشر الکتاب چاپ دوم، 1404) ص 494. کلمه نصب و خلیل بن احمد، ترتیب کتاب العین (مؤسسة نشر اسلامی جامعه مدرسین، چاپ اول، 1414) ص 807 کلمه نصب.
(9)- رساله توضیح المسائل مراجع عظام، بحث کفر و اقسام آن، و عروة الوثقی، سید یزدی، ج 1، بحث کفر (از بحث نجاسات) در بعضی رساله ها مساله 117- بعضی 113- بعضی 111.
(10)- بعضی از لغویین نواصب را معنی نموده، گروهی که با امیر المؤمنین دشمنی دارد، ظاهراً بر گرفته از روایات باشد، احمد سیاح- فرهنگ جامع عربی فارسی (کتابفروشی اسلام، چاپ هشتم، ج 4، ص 270، ماده نصب.
(11)- محمد بن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه (دار احیاء التراث، لبنان) ج 18، ص 559، ح 12.
(12)- همان، باب 10، من ابواب ما یحرم من النکاح، حدیث 15.
(13)- همان، ج 1، ص 159، ح 5.
(14)- سلطان الواعظین، شبهای پیشاور (دار الکتب الاسلامیة، سی و هفتم، 1376) ص 64.
(15)- رساله علمیه تمام مراجع، بحث نماز بر میت.