آیا از منظر مادی انتها و پایانی از نظر فیزیکی(مسافت) در جهان هستی وجود دارد؟ از نگاه دین چطور؟

آیا از منظر مادی انتها و پایانی از نظر فیزیکی(مسافت) در جهان هستی وجود دارد؟ از نگاه دین چطور؟

از نظر مادی و فیزیکی جهان را نهایتی نیست و امری نامحدود است ؛ خواه شما به سوی کوچکترین اجزا حرکت کنید و سعنی نمایید تا جسم را تجزیه و تقسیم نمایید - از آن رو که جسم است و بعد و طول وعرض دارد قابل تقسیم به دو بخش است - و خواه شما به سمت دورترین مکانها حرکت کنید چراکه براساس فیزیک انیشتن شما با حرکت به سوی جلو در واقع مکان و فضا را ایجاد می کنید مثلا اگر شما بر بام دنیا و آخرین نقطه جهان بایستید آنگاه که دستتان به آن سو دراز کنید مکان و فضا را ایجاد کرده اید چون مکان همان امری است که جسم را در بر می گیرد. اما همین جهان که از نظر فیزیکی نامحدود است از نظر وجودی امری محدود است و دین هم وقتی از محدودیت جهان سخن می گوید منظورش این است جهان آفرینش از جهت وجودی امری محدود است.در واقع جهان تجلی خدواند نامحدود است و تجلی امر نامحدود نباید محدود باشد و از سوی دیگر در مقابل خالق خود قطعا امری محدود خواهد بود. هر چند مخلوقات خداوند تنها جهان مادی نیست و ما وقتی از عالم سخن می گوییم منظور تمام مخلوقات و آفریده ها است اما همانطور که گفته شد خود جهان مادی نیز به سبب ویژگی مادی بودن و بعد داشتن اجزا آن امری نامحدود است یعنی ما هیچ گاه نمی توانیم به جزئی دست یابیم که بعد نداشته باشد و قابل تقسیم به دو بخش نباشد هر چند ممکن است ما ابزار این کار را نداشته باشیم.
به عبارت دیگر ، محدودیت ماده و جهان طبیعت به معنای آن نیست که جهان تا یک جا امتداد دارد و از آن جا به بعد جهانی نیست. بلکه مقصود محدودیت از نظر مراتب و کمالات وجودی است. زیرا در نظام هستی موجودات دارای یک نظام طولی و مراتب تشکیکی می‌باشند و جهان ماده در این عرصه نازل‌ترین رتبه وجودی را داراست و پس از آن عوالم دیگری هستند البته نه در جای دیگر بلکه محیط به همین جهان ولی دارای مرتبه‌ای والاتر و هرمرتبه کمالات افزون‌تری نسبت به مادون خود دارد. اما همه آنها ممکن‌الوجود و مفتقرالذات در برابر خدای تعالی هستند و تنها او کمال مطلق و هستی محض و صرف است. جهان هستی ظهور خدای متعال است و چون وجود خداوند بی نهایت است، ظهور او نیز بی نهایت خواهد بود و پایانی ندارد.