بخاری در صحیح خود از ابو هریره نقل کرده که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم)فرمود: (یضحک اللّه إلی رجلین یقتل أحدهما الآخر فکلاهما یدخل الجنّه) خداوند می خندد بر دو نفری که همدیگر را می کشند و هر دو وارد بهشت می شوند.
به گزارش شیعه آنلاین به نقل از پایگاه وهابیت و اسلام، ابن تیمیه در رساله (عقیده الحمویّه) می نویسد: خداوند می خندد، و روز قیامت در حال خنده بر بندگان خود تجلّی می کند:
((مجموعه الرسائل الکبری، رساله یازدهم: 451.)).
بخاری از ابو هریره از قول یکی از صحابه نقل می کند که از مهمانی پذیرائی کرده بود، به محضر پیامبر گرامی(صلی الله علیه وآله وسلم)رسید و حضرت فرمود: (ضحک اللّه اللیله). خداوند شب گذشته به خاطر پذیرائی تو از مهمان، خندید . ((صحیح بخاری، ج 4، ص 226، کتاب المناقب، باب مناقب الأنصار.)).
بخاری در صحیح خود از ابو هریر نقل کرده که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم)فرمود: (یضحک اللّه إلی رجلین یقتل أحدهما الآخر فکلاهما یدخل الجنّه) خداوند می خندد بر دو نفری که همدیگر را می کشند و هر دو وارد بهشت می شوند .((صحیح بخاری، ج 3، ص 210، کتاب الجهاد مناقب، باب وجوب النفیر، صحیح مسلم، ج 6، ص 40، کتاب الإماره، باب بیان الرجلین یقتل أحدهما الآخر.)).
قال ابوبکر ابن العربی فی العواصم: (الرحمن علی العرش استوی)قالوا: (إنّه جالس علیه، متّصل به، وأنّه أکبر بأربع أصابع، إذ لایصحّ أن یکون أصغر منه، لأنّه العظیم، ولا یکون مثله لأنّه (لیس کمثله شیء) فهو أکبر من العرش بأربع أصابع) . ((العواصم من القواصم: 209.)).
ابن عربی در تفسیر آیه شریفه (الرحمن علی العرش استوی)می گوید: خداوند بر روی عرش می نشیند و چهار انگشت از عرش بزرگتر (پهن تر) می باشد زیرا خداوند عظیم است و نمی شود که با عرش یکسان باشد و از این روی چهار انگشت از عرش بزرگتر می باشد.
طبری در تفسیر خود در ذیل آیه شریفه (وسع کرسیّه السماوات والأرض) از عبد اللّه بن خلیفه از رسول اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) نقل کرده که فرمود: (وإنّه لیقعد علیه فما یفضل منه مقدار أربع أصابع، ثمّ قال بأصابعه) خداوند بر روی کرسی می نشیند و از هر طرف به مقدار چهار انگشت از کرسی پهن تر می باشد، آنگاه حضرت فرمود: به مقدار چهار انگشت خداوند.
وقال الدیلمی قال ابن عمر : (إنّ اللّه عزّ وجل ملأ عرشه یفضل منه کما یدور العرش أربعه أصابع بأصابع الرحمن عز وجل).(فردوس الأخبار ج 1 ص 219)
دیلمی از عبد اللّه عمر نقل کرده که خداوند، عرش خود را پر می کند به طوری که از هر طرف، چهار انگشت به اندازه انگشت خداوند، بیشتر می آید.
