لطفاً بفرمایید که چرا نمی‌توان معتقد به یک ایدئولوژی بود، ولی بعضی از الزامات آن‌را رها کرد؟

معنای لغوی ایدئولوژی، عقیده شناسی است. ولی به معنای خود عقیده و طرز تفکر هم به کار می رود.   اما در اصطلاح گاهی در معنای عامی که شامل افکار نظری و عملی است، استعمال می شود و گاهی به معنای خاص و در مقابل جهان بینی به کار می رود . در صورت اخیر، ایدئولوژی به معنای یک سلسله آرای کلی هماهنگ درباره ی رفتارهای انسانی است و جهان بینی یک سلسله اعتقادات و بینش های کلی و هماهنگ درباره ی جهان و انسان و به طور کلی درباره هستی است.   در باره ضرورت داشتن یک ایدئولوژی و جهان بینی دینی در زندگی باید گفت:   در تعداد زیادی از آیات قرآن به این ضرورت پرداخته و بر آن تاکید شده است و این بدان جهت است که بی تجربه بودن عقل نسبت به زندگی اخروی و حیات پس از مرگ، و نیز نیاز به یک تئوری کلی و یک طرح و برنامه جامع، مکتب و ایدئولوژی دینی را طلب می کند.   طبق آموزه های دینی ما اعتقاد به یک ایدئولوژی که گاهی از آن به مکتب و شریعت هم تعبیر می شود، هنگامی شکل واقعی به خود می گیرد که همراه با پای بندی به الزامات آن مکتب باشد. البته اگر ترک برخی از احکام و الزامات شریعت از ضروریات و مسلمات و نیز از روی عناد نباشد، هر چند به اصل اعتقاد ضرری نمی زند و موجب ارتداد نمی شود، ولی نه تنها سعادت و کمال را به دنبال ندارد، موجبات گرفتاری دنیوی و اخروی را نیز فراهم می کند. به اعتقاد ما اگر انسان پس از تحقیق و تفکر پیرامون ایدئولوژی یا مکتبی آن را حق و مطابق واقع تشخیص داد و آن را پذیرفت، باید لوازم و الزامات آن را نیز بپذیرید.