معیار تعیین محدوده آزادی بیان از دیدگاه اسلام چیست؟
از آن‌جا که آزادی بیان، از عناصر مهم فرهنگ‌سازی در جامعه اسلامی بوده، و از اهمیت حساس و استراتژیک برخوردار است، و چون اوضاع و شرایط جامعه، متغیّر و متحوّل می‌باشد، طبیعت این مسئله اقتضا می‌کند که نتوان ضابطه ثابت و غیر قابل تغییری برای آن ارائه داد و حکومت اسلامی باید بتواند بر اساس اوضاع و شرایط متغیّر، این محدوده را تعیین کند. چه بسا محدوده آزادی بیان در شرایط امن سیاسی داخلی و خارجی، بسیار گسترده‌تر از شرایط نا امنِ ناشی از آشوب داخلی یا جنگ خارجی باشد. از این‌رو؛ می‌توان معیار تعیین محدوده آزادی بیان را سیّال و متغیّر دانست. ضابطه و معیار کلی محدوده آزادی بیان را - در عین سیال بودن – می‌توان چنین ترسیم کرد: آزادی بیان یکی از ارزش‌های مثبت در نظام اجتماعی اسلام، در کنار ارزش‌های مثبت دیگری چون استقلال، امنیت، عدالت، عفت عمومی، معنویت و... است. از آن‌جا که همه این ارزش‌ها در یک نظام قرار دارند، محدوده آزادی بیان را دیگر ارزش‌ها تعیین می‌کند؛ یعنی آزادی بیان در جایی مشروع و محترم است که با ارزش‌های دیگر اسلام تضاد نداشته باشد. با این وجود؛ معیارهای ثابتی نیز وجود دارد که جهت دهنده معیارهای حکومتی در تعیین محدوده آزادی بیان‌اند، مانند: 1. دروغ، غیبت، تهمت، سخن‌چینی، افشای اسرار، شایعه پراکنی و... به عنوان حرام‌های مربوط به گفتار از دایره آزادی بیان خارج‌اند. 2. کتب ضالّه، و به تعبیر گسترده‌تر؛ هر نوع اثر مکتوب و غیر مکتوب که به نحوی ترویج عقاید باطل یا تضعیف عقاید حق می‌کند، نه تنها حق توزیع و نشر ندارند، بلکه از بین بردن آنها از صحنه جامعه و افکار عمومی واجب است و فقط کارشناسان و محققان دین می‌توانند برای پاسخ‌گویی از آن استفاده کنند. 3. بیان عقاید حق به کسانی که قابلیت درک آن‌را ندارند، به گونه‌ای که باعث گمراهی و فرار آنان از دین می‌شود ممنوع است.
عنوان سوال:

معیار تعیین محدوده آزادی بیان از دیدگاه اسلام چیست؟


پاسخ:

از آن‌جا که آزادی بیان، از عناصر مهم فرهنگ‌سازی در جامعه اسلامی بوده، و از اهمیت حساس و استراتژیک برخوردار است، و چون اوضاع و شرایط جامعه، متغیّر و متحوّل می‌باشد، طبیعت این مسئله اقتضا می‌کند که نتوان ضابطه ثابت و غیر قابل تغییری برای آن ارائه داد و حکومت اسلامی باید بتواند بر اساس اوضاع و شرایط متغیّر، این محدوده را تعیین کند. چه بسا محدوده آزادی بیان در شرایط امن سیاسی داخلی و خارجی، بسیار گسترده‌تر از شرایط نا امنِ ناشی از آشوب داخلی یا جنگ خارجی باشد. از این‌رو؛ می‌توان معیار تعیین محدوده آزادی بیان را سیّال و متغیّر دانست.
ضابطه و معیار کلی محدوده آزادی بیان را - در عین سیال بودن – می‌توان چنین ترسیم کرد: آزادی بیان یکی از ارزش‌های مثبت در نظام اجتماعی اسلام، در کنار ارزش‌های مثبت دیگری چون استقلال، امنیت، عدالت، عفت عمومی، معنویت و... است. از آن‌جا که همه این ارزش‌ها در یک نظام قرار دارند، محدوده آزادی بیان را دیگر ارزش‌ها تعیین می‌کند؛ یعنی آزادی بیان در جایی مشروع و محترم است که با ارزش‌های دیگر اسلام تضاد نداشته باشد.
با این وجود؛ معیارهای ثابتی نیز وجود دارد که جهت دهنده معیارهای حکومتی در تعیین محدوده آزادی بیان‌اند، مانند:
1. دروغ، غیبت، تهمت، سخن‌چینی، افشای اسرار، شایعه پراکنی و... به عنوان حرام‌های مربوط به گفتار از دایره آزادی بیان خارج‌اند.
2. کتب ضالّه، و به تعبیر گسترده‌تر؛ هر نوع اثر مکتوب و غیر مکتوب که به نحوی ترویج عقاید باطل یا تضعیف عقاید حق می‌کند، نه تنها حق توزیع و نشر ندارند، بلکه از بین بردن آنها از صحنه جامعه و افکار عمومی واجب است و فقط کارشناسان و محققان دین می‌توانند برای پاسخ‌گویی از آن استفاده کنند.
3. بیان عقاید حق به کسانی که قابلیت درک آن‌را ندارند، به گونه‌ای که باعث گمراهی و فرار آنان از دین می‌شود ممنوع است.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین